زمانه، زمانه دست‌اندازی، پیشروی و تحدی حریم خصوصی در مقابل حریم عمومی و غلبه آن در مناقشات مختلف و تبدیل شدن آن به منطق حاکم بر ذهنیت سوژه است، جایی که جمع و دیگری اهمیت و قدرت خود را از دست داده و آن چه مهم می‌شود خواست و ترجیح شخصی فرد سوژه است. فردگرایی برنده میدان رقابت بوده است
دبیر ستاد حجاب و عفاف سازمان تبلیغات اسلامی گفت: این ستاد در نظر دارد در موضوع حجاب و عفاف در رسانه و فضای مجازی، طرح‌ها و ایده‌های قابل اجرا را مورد حمایت قرار دهد.
به نظر می‌رسد اگر از هیجانات طرفین دور شویم و منصفانه قضاوت کنیم، این لایحۀ حجاب تا همینجای کار، هم مبتنی بر عقلانیت حکمرانی است و هم مبتنی بر رحمانیت اسلام. البته این را هم باید در نظر داشت؛ با اینکه وجود قانون لازم و ضروری است ولی اصلا کافی نیست. همچنان در موضوع حجاب راهکار فرهنگی موثرترین راه است
لایحه‌ای که با توافق اولیۀ سران قوا، توسط قوۀ قضائیه تدوین شد و مورد موافقت اولیۀ آن‌ها قرار گرفت تا در روند قانونی به تصویب برسد، بر اثر کرنش دولت در مقابل فشارهای رسانه‌ای و سیاسی وارد آمده از سوی نزدیکان به جبهۀ پایداری به سرنوشتی نامعلوم دچار شد. اکنون بار دیگر تکلیف قانون‌گذاری درخصوص حجاب نامشخص شده است و علاوه بر آنکه فضا برای هنجارشکنی گسترده‌تر فراهم شده، دست گروه‌های تندرو در برخوردهای غیراجتماعی مبتنی بر شدت عمل و رعب و وحشت نیز باز مانده است.
تصویب یک فوریت لایحۀ عفاف و حجاب عملاً این لایحه را به مجلس بعدی حواله داد. اما داستان حجاب به همین‌جا ختم نمی‌شود. جریانات سیاسی مختلف در حال زورآزمایی سیاسی با ابزار عفاف و حجاب هستند.
رئیس قوه‌قضائیه گفت اگر دولت احساس کند درمورد حجاب لایحه‌ی قضایی لازم نیست می‌تواند لایحه‌ی جداگانه بدهد. او همچنین بر اجتناب از فضای دوقطبی تاکید کرد.
امام جمعه کرج گفته است که روح کلی حاکم بر لایحه حجاب نمی‌تواند با دشمنی‌های ریشه‌داری که با ایران اسلامی شده مقابله کند و نقدهایی به آن وارد است. او در عین حال گفته که نباید درمورد آن قضاوت زودهنگام کرد.
لایحه‌ی جدید قوه قضائیه درباره‌ی حجاب بعد از بررسی کارشناسی در دولت، بالاخره به مجلس رسید. لایحه‌ای که هیچ اثری از توصیه‌های مرکز پژوهش های مجلس در رد این رویکرد در طرح قبلی در موضوع حجاب در سال 1393 در آن دیده نمی شود.
امروز راه‌حل‌های گوناگونی که درمورد مسئله‌ی حجاب ارائه می‌شود. یکی از فعالان اجتماعی حوزه‌ی زنان معتقد است گفتمان حاکم بر حوزه‌ی حجاب «مردانه» است و این امر دلیل عدم موفقیت سیاست‌های حاکمیت در ترویج حجاب اسلامی است.
با سیاست‌هایی که کشور اندونزی در طی 30 سال گذشته پیش گرفت، بسیاری از مردم به مد اسلامی گرایش پیدا کردند و سلیقۀ آنان در نحوۀ لباس پوشیدن تغییر کرد. درحالی که پیش از اجرای این سیاست‌ها، حجاب لباس پرطرفداری نبوده و صرفاً توسط مسلمانان معتقد یا افراد سنتی مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
