کلوزآپ از عدالت در سینما
سینما، مردمیترین و جمعیترین هنر معاصر است؛ شاید بیش از موسیقی، ادبیات یا نقاشی که مخاطب و سلیقه خاص دارد. برای ارتباط با توده مردم که دغدغهشان عدالت است، باید به زبان سینما و با رعایت آداب یک هنرمند عدالتخواه که اولین آن تماس مستقیم با همین مردم است، به خلق اثر هنری فکر کرد؛ در غیر اینصورت فیلمی روشنفکرانه، بیخاصیت، پرحرف و تهی از معنا در انتظارمان خواهد بود.