اصول ارگونومی در کار با رایانه

به گزارش « نسیم آنلاین »، وجود شرایط نامناسب درمحیط کاری و عدم توجه به موارد ایمنی هنگام کار با کامپیوتر ممکن است در بلندمدت سبب بروز بیماری‌هاو ناهنجاری‌ها شود.

بیشتر کاربران در محیط های سربسته و فضاهای کوچک کار می‌کنند. کمترین ویژگی‌های یک محیط کاری مناسب برای کاربران کامپیوتر به شرح ذیل است:

• وجود سیستم تهویه مطبوع

• نورکافی و مناسب

• استفاده از میز مخصوص که دارای ابعاد استاندارد باشد

• استفاده از صندلی مخصوص کامپیوتر با ارتفاع قابل تنظیم برای جلوگیری از ناراحتی ستون فقرات کاربر

• استفاده از زیرپایی برای جلوگیری از بی حسی پا

• کف پوش چوبی یا پلاستیکی برای جلوگیری از ایجاد الکتریسیته ساکن

• موقعیت مانیتور

• مانیتور می بایست مستقیماً در جلوی صفحه کلید قرار گیرد. لبه بالایی مانیتور باید در امتداد دید چشم­ها باشد تا در هنگام انجام کار آسیبی به گردن وارد نشود.

• فاصله بین مانیتور و چشم­ها تقریباً به اندازه طول شانه باشد.

• درخشندگی و انعکاس صفحه مانیتور

برای کاهش درخشندگی و انعکاسات صفحه مانیتور می­‌توانید آن ­را به سمت بالا پایین یا چپ و راست بچرخانید و یا از فیلترهای مخصوص استفاده کنید. همچنین خیرگی سطح کار را می­توان با کاهش نور بالای سر و استفاده از پرده کاهش داد.

در صورت امکان از یک هولدر (نگهدارنده) برای قرار دادن مدارک خود در نزدیکی صفحه مانیتور استفاده کنید. توجه داشته باشید که فاصله و ارتفاع این هولدر می بایست با فاصله و ارتفاع مانیتور یکسان باشد.

ماوس و دیگر تجهیزات ورودی را در مجاورت صفحه کلید قرار دهید تا فاصله دسترسی تنش های وارده به شانه­های شما کاهش یابد. چنانچه در هنگام تایپ مجبور هستید دستان خود را بالا نگهدارید، از یک تکیه­گاه در زیر مچ استفاده کنید. از خم کردن دست­ها در هنگام استفاده از صفحه کلید خودداری کنید.

ران‌ها می بایست به حالت موازی باشند و ساق پاها به طور عمودی قرار گیرند. در این حالت پاها می‌بایست روی کف یا زیرپایی قرار گیرند. همچنین می بایست فضای کافی برای زانوها و ران هایتان در زیر صفحه کلید وجود داشته باشد.

طوری بنشینید که سر و گردن شما به حالت مستقیم (رو به جلو) قرار گیرد. شانه‌های خود را شل و راحت نگه دارید و آرنج­ها را تا حد ممکن به بدن نزدیک کنید.

صندلی مناسب برای کار با کامپیوتر می‌بایست دارای ویژگی­‌های زیر باشد:

- دارای پشتی باشد که به عنوان تکیه­گاه مورد استفاده قرار گیرد.

- ارتفاع نشیمن گاه آن در حدی باشد که به پشت ران یا زانو فشاری وارد نشود.

- لبه جلویی نشیمن گاه صندلی باید کمی انحناء رو به پایین داشته باشد.

- دارای دسته باشد. طوری که دسته آن از نزدیک شدن صندلی به میز کار جلوگیری نکند.

- درجلوی صندلی بایستید،ارتفاع نشیمن گاه صندلی را طوری تنظیم کنید که لبه آن در زیر کشکک زانو قرارگیرد. سپس بر روی آن بنشینید به صورتی که فضای آزاد بین لبه جلویی صندلی و قسمت پایین پا به اندازه یک مشت گره کرده باشد.

-پشتی صندلی را طوری تنظیم کنید که گودی کمر را در برگیرد و همچنین آن را به نحوی محکم کنید که در اثر وزن بدن حرکت نکند.

-ارتفاع سطح کار را به اندازه ارتفاع آرنج‌­ها در حالتی که دست­‌ها از طرفین آویزان است تنظیم کنید. اگر از سطح کاری که ارتفاع ثابتی دارد (مثل یک میز) استفاده می‌کنید ارتفاع صندلی را به اندازه­ای بالا بیاورید که وضعیت مناسب برای بازوها و بالاتنه ایجاد شود.

جهت انجام این کار به ترتیب زیر عمل کنید:

ارتفاع صندلی را به صورتی تنظیم کنید که ارتفاع آرنج‌ها با ارتفاع سطح کار (سطح میز) برابر شود.

درصورتی که در این وضعیت پاها بر روی زمین قرار نگرفت و به پشت پاها فشار وارد می شود، از یک زیر پایی استفاده کنید. زیر پایی باید قابل تنظیم بوده و تمامی سطح کف پا باید روی آن قرار گیرد.

مشخصات میز کامپیوتر با توجه به مشخصات صندلی تعیین می‌شود.

منبع: دایره سلامت و ایمنی اداره صیانت و پیشگیری بازرسی پلیس گیلان