اخبار آرشیوی

به گزارش خبرنگار «نسیم»، نشست "ممیزی کتاب در سرای اهل قلم نمایشگاه کتاب برگزار شد. ***زارعی نجفدری: "مردم بهترین ممیزان هستند" یک حرف پوپولیستی است علی زراعی نجفدری مدیرعامل انتشارات علی و فرهنگی در این نشست با بیان اینکه ممیزی مساله اصلی جامعه ما نیست، گفت: اگر مسائل اساسی نشر را احصا کنیم و چالش‌را برشمریم حتما ممیزی در رده‌های بسیار پایینی قرارمی‌گیرد. مسائل گوناگونی چالش‌های نشر را شکل می‌دهد که باید به انها پرداخت. وی در ادامه با اشاره به سخنان رئیس‌جمهور در روز افتتاحیه نمایشگاه گفت: اینکه نظرات مختلف را افکار عمومی بسپاریم به این معناست که ممیزی نداشته باشیم. ترجمه جدی این حرف این است که ممیزی نداشته باشیم. احساس می‌شود این حرف در حوزه فرهنگ یک حرف پوپولیستی است و پشتوانه منطقی ندارد. یعنی اینکه هر چه تولید می‌شود بدهیم مردم ممیزی کنند که این نقض غرض است. نتیجه چنین کاری هم آنارشیسم فرهنگی است. وقتی آنارشسیم فرهنگی ایجاد شد آنارشسیم اجتماعی و هرج و مرج اجتماعی و اقتصادی و امنیتی پیش می‌آید. زارعی نجفدری در ادامه همچنین با اشاره به نظر دیگر که ممیزی به مرحله بعد از چاپ سپرده شود گفت: این هم پشتوانه منطقی ندارد و بیشتر بار سیاسی و اجتماعی دارد. در جامعه ما بحث ممیزی، شدید و غلط عنوان شده ولی اصل آن وجود ندارد واعمال نمی‌شود. اگر هم آثاری را که می‌بینیم مشمول ممیزی می‌شود. در کشورهای اسیایی، افریقایی و امریکایی هم ممیزی وجود دارد منتها این کشورها به‌گونه پیش برده‌اند که مساله اصلی‌شان تنیست اما در جامعه این طور القا می‌شود که همه کتاب‌هایی که می‌خواهد چاپ شود زیر تیغ ممیزی قرار می‌گیرد. مدیرعامل انتشارات علمی فرهنگی همچنین با نقد ساختار اجرایی دستگاه ممیزی گفت: دستگاه ممیزی ما نه به لحاظ ساختاری نه روشی و نه کارشناسی ظرفیت ممیزی را ندارد و با این روش‌ها و کارشنا‌سها هزار کتاب هم نمی‌تواند در معرض ممیزی قرار گیرد چرا که فرصتی نیست. در جامعه ما ممیزی به چند کلیدواژه خلاصه شده است که آنها را در می‌آورند و وارد کامپیوتر می‌کنند و اگر اثر حاوی انها باشد می‌گویند کار اشکال دارد در حالی که ممیزی این نیست. وی با اشاره به یکی از تجربیات خود در این زمینه افزود: با کتابی مواجه شدم که از ارشاد برگشت خورده بود. گفته بودند عبارت "مشروبات الکلی" مناسب نیست. ما عبارت "نوشیدنی‌های حرام" را جایگزین عبارت قبل کردیم و مشکل حل شد. ممیزی به کلیدواژه‌ها خلاصه شده است که این مطلوب نیست. ما در روش ممیزی مشکل داریم. پیشنهاد کردم که دولت اعمال ممیزی کتاب را به تشکل‌ها و ناشران قانونی و متعهد بسپرند. دولت در سطح اجرایی،‌ممیزی و اعمال ممیزی را به ناشران و تشکل‌های قانونی و متعهد بسپرد. این روش در یک بازه زمانی به طور پایلوت اجرا شود و بعد از اجرا یک نظامنامه نهایی از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی تهیه و ابلاغ شود. ***سمیعی گیلانی: آنچه مورد اختلاف است نه خود ممیزی بلکه کیفیت آن است احمد سمیعی گیلانی، عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی نیز در بخش‌هایی از این نشست گفت: در نفس ممیزی کتاب هیچ حرفی نیست و در هم تاریخ هم وجود دارد و بعضا خشن هم بوده است. اصولا ممیزی لازمه حکومت است. آنچه که مورد اختلاف است خود این مساله نیست بلکه کیفیت آن است. وی با اشاره به تفاوت‌ سطح درک افراد و طبقات مختلف فرهنگی افزود: صحبت کردن با کودک و نوجوان متفاوت است از سخن گفتن با جوانان و با هر کدام باید به نوعی سخن گفت. عامه مردم نیز این چنین هستند و هر حرفی را نمی‌توانند هضم کنند. کسانی که می‌خواهند اعمال ممیزی کنند و رای بدهند باید قاضی با انصاف و عالم و آشنا به مقررات بوده و خود رمان خوانده و متخصص این حوزه باشند. ممیزی برای ایجاد انضباط است و انضباط وسیله تربیت نیست بلکه نتیجه تربیت است. ***بلخاری: تا رسیدن به فضای آرمانی ضروری است برخی ضوابط هم باشد حسن بلخاری استاد دانشگاه هنر نیز از دیگر سخنرانان این مراسم بود. وی با بیان اینکه افلاطون با نام بردن از یک کتاب خاص توصیه کرده بود که پدران و مادران اجازه ندهد فرزندان‌شان این کتاب را بخوانند، گفت: این یکی از جدی‌ترین توصیه‌های افلاطون به والدین یونانی است و اذن نوعی ممیزی را داده است. حکومت‌هایی که درگیر مسائل سیاسی ممیزی می‌افتند اشکال کارشان این است که بعضا کار را به نااهلان می‌سپارند و این موجب مشکل می‌شود. مساله ممیزی را تمام فرهنگ‌ها و تمدن‌ها دارند چون باید از مسائل فطری انسان و فرهنگ آنها پاسبانی کرد و اجازه نداد هر حرفی در هر جایی زده شود. بلخاری در ادامه افزود:‌اگر درست عمل کنیم و این بحث به اهل آن سپرده شود و به تکمیل کار نویسندگان بینجامد ما نویسندگان استقبال و اطمینان و اعتماد می‌کنیم و بار منفی ممیزی هم کاسته می‌شود. قدرت نقد کتاب هم باید بالا باشد و آثار مورد نقد قرارذ بگیرند و هر اثر و نویسنده‌ای را طرد نکنیم. تا رسیدن به فضای آرمانی ضروری است برخی ضوابط هم باشد اما کیفیت اجرایی این مساله بسیار مهم است.