گفتگوی تفصیلی «نسیم آنلاین» با عوامل "ناسور":
چرا آثاری که موضوع عاشورایی دارند تنها باید در ماه محرم و صفر اکران شوند؟/ "ناسور" تنها با یک سینما اکران شده است
داریوش دالوند گفت: گلایه‌ای که دارم این است که همه آثار می‌توانند در ماه محرم و صفر اکران شود، ولی یک اثری که موضوع عاشورا دارد، به جز در این دو ماه، دیگر نمی‌تواند اکران شود.
گروه فرهنگی « نسیم آنلاین »؛ چند سالی می شود که انیمیشن توانسته در کشورمان حرفی برای گفتن داشته باشد و جایی برای خود در سینماها باز کند؛ «ناسور» جدیدترین انیمیشینی است که در ماه محرم و صفر روی پرده سینماها رفته و قرار است تا دهه فاطمیه نیز اکران آن ادامه داشته باشد؛ انیمیشنی که براداران دالوند آن را با تکنیکی جدید و تازه ساخته اند تا بخشی از واقعه عظیم کربلا را به مخاطبان نشان دهند.
« نسیم آنلاین »، با کیانوش دالوند، کارگردان و داریوش دالوند، تهیه کننده «ناسور» به گفتگو نشست که متن کامل آن به شرح زیر است:
« نسیم آنلاین »: درباره ایده و انگیزه اصلی برای ساخت اثری با مفهوم عاشورایی آن هم در قالب انیمیشن صحبت کنید؟کیانوش دالوند: ساخت «ناسور» یک دغدغه شخصی بود که ما شیعیان از زمان تولدمان با این حماسه درگیر هستیم و هر سال برایمان یک تجدید خاطره بوده و به زبان های مختلف بیان می شود. عاشورا جز فرهنگ ملی و مذهبی ما به شمار می رود و ارتباط عمیقی با این مهم داریم، همچنین جایگاه ویژه شجاعت و سجایع اخلاقی مردانه ای که در واقعه عاشورا بوده، برایم یکی از مهمترین مسائل زندگی به شمار می رود و این دغدغه وجود داشت تا روزی که علی رغم مشکلاتی که در تولید آثار مذهبی وجود دارد، این انیمیشن را ساختیم.
داریوش دالوند، برادرم پیشنهاد داد ساخت اثری با موضوع عاشورا را داد که به او گفتم شخصا نیز علاقه زیادی به ساخت این اثر دارم ولی کار بسیار سختی است. از سوی دیگر هدف مان این است که شخصیت اصلی ماجرا نسبت به سایر کاراکترها شفاف تر بوده و داستان اصلی حول محور آن باشد و در مدت زمان یک هفته روی این ایده کار کردم، بعد از یک هفته درباره گرافیک کار ایده ای به ذهنم رسید و توانستم ایده اصلی اثر را طرح کنم و تولید را شروع کردیم.
کیانوش دالوند: داستان کاملا واقعی است و تنها بخشی از آن کمی با تخیل آمیخته شده است، البته این بخش هم برداشتی از واقعیت است و ما تنها تخیلی که در آن به کار بردیم این است که افرادی که از 3 جبهه متفاوت هستند، در کنار یکدیگر جمع می شوند. یکی از آن افراد، فردی است که وقتی عاشورا رخ داد اصلا در عراق نبوده و در یمن زندگی می کرد و قرار بود در 2 راهی انتخاب قرار بگیرد، دیگری عبیدالله بن حر جعفی که در دو راهی انتخاب قرار گرفته و به دلیل ترسی که داشته، راه درست را انتخاب نکرده؛ البته جعفی بعد از اینکه دست رد به امام حسین (ع) می زند، پشیمان می شود و آشفتگی تا آخر عمر وی را رها نمی کند.
نفر سوم هم به صورت کاملا تخیلی از سپاه اشقیا داشتیم که وی به امام حسین (ع) نامه نوشته و وقتی که عبیدالله بن زیاد به کوفه آمد، با زَر و زور به جبهه دشمنان امام حسین (ع) ملحق شده است. در «ناسور» این 3 شخصیت را در کنار یکدیگر قرار دادیم و تنها همین بخش از انیمیشن بوده که کمی تخیل را به آن اضافه کرده بودیم، با این حال مابقی داستان انیمیشن را کاملا بر اساس روایت های مستند جلو بردیم.
18ماه زمان صرف تولید «ناسور» شده است« نسیم آنلاین »: درباره زمان تولید این انیمیشن صحبت کنید؟
کیانوش دالوند: ساخت «ناسور» 18 ماه زمان برد که 16 ماه تنها برای ساخت و تولید آن و 2 ماه نیز صرف پیش تولید آن شده است.
« نسیم آنلاین »: درباره گرافیک کار و اینکه چرا چنین گرافیکی برای این کار انتخاب شده، توضیح دهید؟کیانوش دالوند: انیمیشن در کشور ما مهجور است و یکی از دلایل آن هم پیش داوری درباره آثار انیمیشن است. به عبارت دیگر در کشور ما انیمیشن ژانر کودک تعریف می شود و چون ژانر کودک اهمیت چندانی در ایران ندارد، به تبع انیمیشن نیز از اهمیت چندانی برخوردار نیست و معتقدم این نگاه اشتباه است؛ چرا که انیمیشن صرفا برای مخاطب کودک نیست. به عنوان مثال در ژاپن رده سنی بسیار متنوعی برای انیمیشن وجود دارد و حتی آثاری در این حوزه تولید می شود که رده سنی آنها بالای 24 سال است.
به جز ایران که نسبت به آثار خارج از کشور محدود عمل می کنند، انیمیشن های ویژه بزرگسال ژاپن در بیشتر سینماهای دنیا اکران می شوند و اینکه انیمیشن ژانر کودک است، بسیار مخالف هستم، از سوی دیگر زمانی که می خواستیم چنین اثر را بسازیم، به این فکر کردم که واقعه عاشورا برای ما کابوس‌گونه است و ما هم باید به همین شکل آن را به نمایش بگذاریم و قطعا هم بزرگسالان و هم کودکان هم چنین احساسی نسبت به این موضوع دارند. زمانی که می گوییم سپاه اشقیا، واقعا اشباح را می بینیم که در این سپاه هستند؛ چرا که معتقدم افراد حاضر در این سپاه، انسان نیستند.
داریوش دالوند: درباره اینکه شاید «ناسور» به خوبی دیده نشد باید بگویم که تنها یک سینما برای اکران آن در نظر گرفته شده بود، ولی باز هم فروش این فیلم از فیلم هایی که 50 سینما برای اکران آن در نظر گرفته شده، جلوتر است، از سوی دیگر اکران «ناسور» تا دهه فاطمیه ادامه دارد و ما تنها با یک سینما توانستیم فروش داشته باشیم که این مهم یک فاجعه است. از طرفی اشتفاده از واژه عدم استقبال چندان درست نیست، چون این عبارت باید برای فیلمی به کار رود که 50 سینما برای اکران آن در نظر گرفته شده باشد. همچنین استقبال از یک فیلم لزوما نشان دهنده کیفیت آثار نیست.
کیانوش دالوند: طیفی از مخاطبان از همه رده های سنی در سالن های سینما به تماشای «ناسور» می نشینند و بعد از دیدن صحنه هایی از اثر، شاهد تاثیرگذاری حسی و دگرگون شدن احساس مردم هستیم و این برایم بسیار مهم است؛ همچنین باید به این مهم توجه کنیم که انیمیشن به صورت ذاتی با مخاطب فاصله دارد و وقتی انیمیشن می بینیم گویی فردی در کنارمان دائما زمزمه می کند که اثر را باور نکنیم و واقعیتی در آن نیست و قطعا انیمیشن سازان باید به گونه ای از این سد بگذرند تا مخاطب در طول کار نه تنها تماشای آن را رها نکنند، بلکه برای آن اشک هم بریزند.
زمانی که «ناسور» در ایوان شمس اکران شد، شخصا گریه و گاهی زاری مخاطبان را دیدم و صدای «یاحسین» گفتن افراد در سالن سینما طنین انداز شد و حتی وقتی با مسئول سالن هم صحبت کردم، عنوان کرد که مخاطبان سالن را ترک نمی کنند.
افراد غیرمذهبی هم با این انیمیشن ارتباط برقرار می کنندقاطعانه می گویم که اگر یک فرد غیرمذهبی هم «ناسور» را ببیند و خودش را کاملا در اختیار انیمیشن قرار دهد، به طور قطع تحت تاثیر اثر قرار می گیرد و مطمئنم اگر روایت عاشورا در «ناسور» به گونه فعلی نبود، تا این اندازه احساسات مخاطب را درگیر نمی کرد و شبح وار بودن و غمی که در تصاویر وجود دارد، همگی به تاثیرگذاری روی مخاطب کمک کرده است. از سوی دیگر در «ناسور» چهره همه شخصیت ها را حذف کردیم و دلیل مان هم این بود که وقتی امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع) چهره ای برایشان ترسیم نمی شود، بنابراین چهره مابقی کاراکترها هم باید حذف شود و به این تصمیم خودم همیشه بالیده ام و تصور می کنم همین مسئله باعث شده که دو کاراکتر اصلی «ناسور» از مابقی شخصیت ها بالاتر باشند.
« نسیم آنلاین »: در صحبت هایتان عنوان کردید که اگر قرار باشد «ناسور» را دوباره بسازید، صحنه های خشونت بار را هم ترسیم می کنید، در این زمینه صحبت کنید؟کیانوش دالوند: احساس می کنم برخی مسائل را باید گفت و همین شبح وار بودن «ناسور» و گرافیکی که برای این کار انتخاب شده، دقیقا متناسب با واقعه عاشورا است و مخاطب از لحاظ بصری بی واسطه غم حاکم بر واقعه را از تصویر می گیرد و بعد از آن درام به کمک آن می آید و این مسئله را تکمیل می کند نه اینکه تنها یک درام داریم که به صورت واقعی آن را می بینیم و بعد از آن مخاطب حس را از دیالوگ ها و درام دریافت می کند، به عبارت دیگر مخاطب وقتی یک فرم از «ناسور» را نگاه کند، با یک فضای غم بار روبه رو می شود.
آنتونن آرتو تئوریسین تئاتر شقاوت می گوید: کارگردان یک اثر دراماتیک باید با ساطور مستقیما بر فرق مخاطب بکوبد و وقتی این اتفاق بیفتد، عفونت های ذهنی مخاطب بیرون می ریزد و ما به عنوان انسان گاها نیازمند این هستیم که بینیم که تا چه اندازه ممکن است پست شویم، البته منظورم اصلا مخاطب کودک نیست، باید بگویم که اگر قرار بود چنین کاری را در انیمیشن «ناسور» انجام دهم، قطعا هم اعلام می کردم که که این انیمیشن ویژه مخاطب بالای 16 سال است.
« نسیم آنلاین »: مسئولین فرهنگی و دست اندرکاران اکران آثار نسبت به رده سنی «ناسور» چه نظری داشتند؟داریوش دالوند: بزرگ ترین انتقادم به دست اندرکاران فرهنگی به خصوص دو وزارتخانه مختلف این است که نگاه شان به انیمیشن، نگاه ژانر کودک است.
کیانوش دالوند: انیمیشن اصلا ژانر نیست، بلکه یک تکنیک است.
داریوش دالوند: مثلا اگر حضرت عباس را آنگونه که در واقعیت به شهادت رسیدند، به تصویر می کشیدیم،که این حماسه نمی شد. ما شهادت برادر را در بغل بردار نشان دادیم؛ خشونت را نشان ندادیم و مطلقا موافقم که فیلم برای هر کودکی مناسب است، اما فقط برای درک دیالوگ ها بچه باید حداقل هایی را بلد باشد. متاسفانه پیش بینی به سینمای کودک ما ضربه زده و وقتی قرار است سینمای کودک ما، سینمای کودک بماند، آثاری را می آورند و پروانه حمایت آموزش و پرورش را هم برای آن دریافت می کنند، در حالی که مخاطب بزرگسال هم از درک آنها عاجز است و در مقابل هر فیلمی که انیمیشن باشد به طور پیش فرض ژانر کودک محسوب می شود.
داریوش دالوند: باید بدانیم که لفظ انیمیشن منعی برای رقابت انیمیشن با سایر ژانرها نیست و انیمیشن هم می تواند مانند هر فیلم سینمایی دیگری اکران و دیده شود، کما اینکه فیلم پرسپولیس که جایزه اول کن را هم دریافت کند، انیمیشن بوده است، در حالی که این نگاه در کشور ما وجود ندارد و وقتی صحبت از «شاهزاده روم»، «رستم و سهراب» و «تهران 1500 » می‌شود، می گویند ژانر کودک است، در حالی که بیشترین مخاطب «تهران 1500 » و حتی بیشترین جذابیت هایش برای مخاطبانی بود که اصلا کودک نبودند.
«فهرست مقدس» را هم می گویند فیلم کودک است، در حالی که اصلا فیلم کودک نیست و شخصا ضمانت می دهم که اگر این فیلم را برای پزشکان، علما، دانش آموزان، دانشجویان و .... به نمایش بگذارند، همه شان خواهند گفت که فیلم مناسب رده سنی آنها بوده است، البته معتقدم که انیمیشن اگر هم بخواهیم نگاه نیمه کودکانه به آن داشته باشیم و بگوییم که ژانر محسوب می شود، باید بگوییم که ژانر خانوادگی است. به عبارت دیگر انیمیشن پوشش دهنده رده های مختلفی سنی از کودکی تا بزرگسالی است.
انیمیشن «آپ» با همه طنزهایی که در آن وجود دارد، مخاطب را چندین بار به گریه می اندازد و ما چرا باید به انیمیشن بگوییم که کار کودک است، البته قطعا کودکان هم می توانند مخاطب آثار انیمیشن باشند، ولی اینکه انیمیشن به طور کلی مختص کودکان باشد، غلط است.
کیانوش دالوند: نکته جالب اینجاست که وقتی می گویند انیمیشن با یک لحن خاصی از آن یاد می کنند و در حوزه مخاطب شناسی با این پیش فرضی که برای انیمیشن گذاشته ایم، حتی سینماداران را هم به اشتباه انداخته ایم.
داریوش دالوند: در این زمینه باید بگویم این مهم تا جایی بود که ما هنوز اکران رسمی «ناسور» را شروع نکرده بودیم بسیاری از سینماداران با ما تماس می گرفتند و عنوان می کردند که اثر را برای آنها بفرستیم تا سانس صبح را به آن اختصاص دهند، خوشبختانه مخاطب کودک به خوبی با «ناسور» ارتباط گرفتند ولی فیلم اساسا مختص سینما کودک نیست و حتی بزرگسالان نیز با آن ارتباط برقرار می کنند و حتی می خواستیم «ناسور» را برای آسایشگاه جانبازان نیز اکران کنیم که متاسفانه تا الان زمینه اکران آن فراهم نشده است و معتقدم جانبازان از تماشای این اثر خوشحال خواهند شد و ضمانت می کنم که با دیدن «ناسور» اشک خواهند ریخت و واقعا این مهم نقطه قوت اثر است.
ذات انیمیشن به گونه ای است که نمی خواهد با مخاطب ارتباط برقرار کندذات انیمیشن این است که نمی خواهد با مخاطب ارتباط برقرار کند ولی مخاطب «ناسور» سرش را بر شانه «ناسور» می گذارد و گریه می کند، گریه هایی که حتی پای روضه ها هم آن را نمی بینیم و وقتی خودمان گریه مخاطبان را می دیدیم، احساس خوشحالی می کردیم؛ البته از این لحاظ که اگر نمی توانستیم گریه مخاطب را در بیاوریم، قطعا یک جای کارمان ایراد داشت و «ناسور» با همه سادگی که دارد، مخاطب از تماشای آن راضی می شود.
درباره رده سنی فیلم هم باید بگویم که شاهد بودم خانواده هایی با فرزندانشان که کمتر از 8 سال سن داشتند، به سینما آمدند و حتی در بخش هایی از فرزند خود نیز غافل می شدند و این اتفاق بسیار مهم است، باید باور کنیم که مخاطب انیمیشن محدود سنی ندارد و تنها مختص سانس صبح سینماها نیست.
« نسیم آنلاین »: درباره اکران و نحوه اختصاص سالن ها به «ناسور» صحبت کنید؟داریوش دالوند: شورای صنفی نمایش ادعا می کند که تقاضای ما این بوده که تنها سانس صبح را داشته باشیم و بارها گفته ام که به هیچ وجه چنین درخواستی را به عنوان تهیه کننده «ناسور» نداشته ام و حداقل تقاضای مان اختصاص 10 سالن ولو به صورت تک سانس در تهران داشتم، در حالی که در زمان شروع اکران تنها یک سالن کوروش را داشتیم که 3 سانس برای «ناسور» اختصاص داد، البته در نظر گرفتن 3 سانس هم به دلیل علاقه شخصی مدیر سینما کوروش بوده است و حمایتی در این زمینه نداشتیم، همچنین باید بگویم که پروانه نمایش در مدارس برای «ناسور» صادر شده بود و به تدریج که از «ناسور» استقبال شد سینماهای دیگر مانند سینما ناهید، ماندانا و میلاد سانس هایی را برای نمایش «ناسور» در نظر گرفتند.
داریوش دالوند: من نمی توانم برای سینماداران تکلیف تعیین کنم، البته نباید فراموش کنیم که برخی از سینماداران عنوان کرده بودند که بعد از ماه محرم و صفر چون می خواهند آثار شاد را اکران کنند، دیگر سانسی را برای «ناسور» در نظر نمی گیرند، با این حال از آنها خواستیم که در صورت وجود تقاضا، «ناسور» را همچنان نمایش دهند.
گلایه ای که دارم این است که همه آثار می توانند در ماه محرم و صفر اکران شود، ولی یک اثری که موضوع عاشورا دارد، به جز در این این دو ماه دیگر نمی تواند اکران شود، در حالی که به نظرم این درست نیست و همان طور که آثاری را داشتیم که ارتباطی با موضوع محرم نداشت ولی در این ماه اکران شدند، آثاری که موضوع عاشورا دارند هم می توانند خارج از محدود محرم و صفر اکران شوند و لزومی ندارد که برای چنین فیلم هایی محدودیت قائل شویم.
حدود 500 تیزر از رسانه ملی برای «ناسور» پخش شد « نسیم آنلاین »: درباره حمایت نهادها و دستگاه های فرهنگی و ذیربط از «ناسور» توضیح دهید؟داریوش دالوند: درباره حمایت شهرداری باید بگویم که روز بیستم تا سی ام اکران، 10 استند شهری را برای تبلیغ «ناسور» در نظر گرفتند، البته توقع ما بیش از این بود و دفاع مان هم این بود که می توانند از تصاویر «ناسور» برای تبلیغات شهری در ماه 28 صفر و حتی هفته بسیج و روز جانباز استفاده کنند، ولی شهرداری یکی از شهرها عنوان می کرد که در روزهایی مانند 28 صفر، هفته بسیج، روز جانباز و .... باید تبلیغات شهری تغییر کند و دیگر نمی توانند «ناسور» را در سطح شهر تبلیغ کنند و ایده مان این بود که در ماه محرم و صفر از تصاویر «ناسور» به جای تمثال های شهدای کربلا استفاده کنیم و حتی می توانستیم از صحنه ای که حضرت عباس (ع) آب را در دست هایش جمع می کند در انیمیشن به جای تمثال این حضرت در ماه محرم و صفر استفاده کنیم، ولی این اتفاق نیفتاد، با این حال در مجموع از فضایی که برای «ناسور» ایجاد شد، راضی هستم.
رسانه ملی حدود 500 تیزر و زیرنویس را از «ناسور» کار کرد و معتقدم فضایی که باید برای این انیمیشن ایجاد شد، با این حال این امکان وجود داشت که در کنار پخش تیزر از رسانه ملی، چند بنر هم برای «ناسور» در سطح شهر نصب می شد و باید بگوییم در این زمینه دستگاه های زیادی به صورت انفعالی برخورد کردند.
داریوش دالوند: تا به حال در هیچ رسانه ای در این زمینه صحبت نکردم و اجازه دهید که در این مصاحبه هم در این باره صحبت نکنم، البته باید بگویم که این انیمیشن صرفا با نگاه داخل ساخته نشده است و هم در بحث فروش به خارج از کشور آن فعالیت هایی داشته و درآمدهایی هم داشتیم و هم در داخل کشور به جز حوزه سینما، فعالیت هایی داشته ایم که می توانیم از آنها هم درآمدزایی کنیم.
« نسیم آنلاین »: درباره اکران های خارج از کشور و حضور «ناسور» در جشنواره های مختلف صحبت کنید؟داریوش دالوند: در جشنواره فیلم فجر اتفاق ویژه ای برای «ناسور» نیفتاد، ولی در جشنواره غدیر شهر نجف بهترین انیمیشن انتخاب شد که پیامدهای تجاری خوبی هم به همراه داشت و در مراسم پیرغلامان بندرعباس هم مورد تجلیل رئیس رسانه ملی قرار گرفت و حتی پیرغلامانی که در این مراسم حضور داشتند و به عبارتی کارشان در آوردن اشک مردم است، با دیدن «ناسور» اشک ریختند.
«ناسور» در شهر کربلا اکران شد که می توانم بگویم اکران موفقی هم بوده است و همچنان در حال رایزنی برای اکران این اثر در لبنان هستیم، از سوی دیگر اکران های محدودی هم برای شیعیان ترکیه، لندن و چند شهر آمریکایی و اروپایی خواهیم داشت و برنامه ریزی خوبی برای فروش تلویزیونی و DVD کار در ترکیه انجام دادیم که شاید درآمد آن کمتر از اکران آن در عراق نباشد.
در سایر کشورهای شیعه مانند عربستان، بحرین، کویت و ... شاید نتوانیم اکران آن را داشته باشیم و تنهابتوانیم اثر را به شیعیان این کشور هدیه کنیم و در حال رایزنی برای اکران اثر در کشورهایی مانند اندونزی و ... هستیم.
« نسیم آنلاین »: تحریم ها چقدر به فضای فرهنگی و اکران آثار در سطح بین المللی ضربه زده است؟ فضای فرهنگی و هنری بیشترین ضربه را از تحریم ها خورده استداریوش دالوند: باید بگوییم که بیشترین ضربه را فضای هنری کشور از تحریم ها خورده است؛ چرا که در فضای غیرهنری بالاخره لابی هایی انجام می شد، ولی در حوزه هنری هیچگاه این اتفاق نیفتاد و ما ضررهای زیادی از این لحاظ خورده ایم و متاسفانه هنوز هم تنش ها در این زمینه وجود دارد ولی به طور قطع می گویم که اگر در سال های 87 و 88 «ناسور» را عرضه می کردیم، به جزو چند کشور جنوبی خلیج فارس، مابقی کشورهای عربی و مسلمان همگی از اکران آن استقبال می کردند؛ چرا که «ناسور» یک اثر تاریخ اسلامی است و البته فضای اکران هم در گذشته وجود داشته، ولی امروزه اینگونه نیست.
« نسیم آنلاین »: اگر بخواهید دوباره انیمیشن با موضوع مفاهیم دینی بسازید، باز هم همین گرافیک را برای کار انتخاب می کنید؟کیانوش دالوند: در حال حاضر قصد ساخت اثری با موضوع دینی را ندارم یا بهتر است بگویم حداقل امسال چنین تصمیمی ندارم. با این حال با صحبتی که با برخی از دوستان چه متدین و چه افراد عادی داشتم، به این نتیجه رسیدم که این تکنیک برای چنین روایت هایی مناسب است و اگر بخواهم دوباره «ناسور» را بسازم همین تکنیک را ارتقا خواهم داد و تغییری در آن ایجاد نمی کنم.
داریوش دالوند: در حال پیش تولید انیمیشن حضرت علی (ع) هستیم و امیرالمومنین قهرمان بلامانع دل ها به شمار می رود و به احتمال زیاد تکنیک و گرافیکی که در این انیمیشن به کار خواهد رفت نیز همان تکنیکی است که در «ناسور» به کار رفته است، البته می خواهیم در انیمیشن حضرت علی (ع) کمی جمسیت کاراکترهای اصلی به جز حضرت را بیشتر کنیم.
کیانوش دالوند: گرافیک به این دلیل مناسب چنین انیمیشن هایی است که در وهله اول بسیار غمگین انگیز و از لحاظ بصری حسی از غم و غربت به مخاطب القا می شود و مسئله دیگر اینکه جای خالی چهره ها با تصویر ذهنی مخاطب پر می شود و اگر فیلم مذهبی باشد که نیاز به این مولفه ها داشته باشد، به نظرم چنین گرافیکی بسیار تاثیرگذار است. البته شاید فیلمسازی بخواهد روش مصطفی عقاد را در فیلم حضرت محمد (ص) به کار ببرد که آن هم روش خوبی برای ساخت چنین آثاری است. ولی اگر بخواهیم معصوم شخصیت اول باشد و قصه اثر نیز قصه غربت، ظلم و ستم باشد، این گرافیک بسیار تاثیرگذار باشد.
«ناسور» به معنی دردی است که هرگز التیام نمی یابد « نسیم آنلاین »، درباره انتخاب اسم «ناسور» هم صحبت کنید؟کیانوش دالوند: «ناسور» سلیقه محمدحسین قاسمی بود و در ابتدای نامگداری اثر چندین نام را من و چندین نام دیگر هم برادرم و سایر اعضای تیم تولید پیشنهاد دادند و زیباترین اسمی که پیدا کردیم «ناسور» به معنی زخمی که هرگز التیام نمی یابد، بود؛ در حقیقت این اسم هم از لحاظ زیبایی و هم از لحاظ معنی تناسب دارد و به نظرمان مناسب ترین نام برای انیمیشن بوده است.
داریوش دالوند: «ناسور» در زبان فارسی به معنی زخمی که هرگز التیام نمی یابد، است و یکی از دوستان در استان سیستان و بلوچستان عنوان کرده بود که از «ناسور» به عنوان درد بی درمان استفاده می کنند، ولی در زبان عربی اسم «ناسور» را تغییر داده ایم و به عنوان زخم جاودان فیلم را اکران کرده ایم.
« نسیم آنلاین »: درباره وضعیت پخش و توزیع آثار سینمایی در کشور و سطح بین المللی صحبت کنید؟داریوش دالوند: با همه ابزاری که هالیوود در اختیار دارد و می دانیم که قوی ترین ابزار سلطه آمریکایی ها به شمار می رود، سوار بر دوش انیمیشن بوده و می توانیم بگوییم که بدون انیمیشن هالیوود دهه 90 را نمی توانست ببیند و تنها کافی است که یک اثر انیمیشن هالیوود را بخواهیم بخریم، در صورتی انیمیشن را می فروشند که حتما چندین عنوان فیلم هم با آن بخریم. به عبارت دیگر زمان جنگ ساندویچی ها نوشابه را به تنهایی نمی فروختند و عنوان می کردند که اگر نوشابه می خواهید حتما باید ساندویچ هم بخریدظ، هالیوود نیز انیمیشن را مانند نوشابه به فروش می رساند؛ در حالی که ما هنوز بعد از گذشت بیش از 30 سال از انقلاب اسلامی، هنوز نمی خواهیم بپذیریم که سینمای مرده کشور به روح نو که همان انیمیشن است، نیاز دارد.
