سنگین ترین و خطرناک ترین کوله بار دنیا

گروه فرهنگی « نسیم آنلاین »؛ همه ما انسان ها در زندگی دنیوی خود، بارهای سنگین و مختلفی را از زمین بلند کرده ایم. بعضی افراد بعد از دوره مشخصی از زندگی و طی مراحلی از ورزش و تمرین دارای قدرت بدنی خوبی می شوند، به طوری که به راحتی از عهده جا به جا کردن سنگین ترین بارها بر می آیند، این در حالی است که در این زندگی مادی بارهای سبک و سنگینی وجود دارد، که انسان روزی آرزو خواهد کرد که ای کاش هیچ وقت کوچک ترین آنها را بر نمی داشت و متحمل مشقت سبکترین آنها نمی شد.

گناه و معصیت از جمله خطرناک ترین کوله بارهای دنیا به شمار می آیند. کمتر کسی را می توان مشاهده کرد، که به نوعی توشه ای از این بار خطرناک را با خود به همراه نداشته باشد. به راستی اگر انسان به واقعیت و تبعات شوم کوله بار گناه آگاه بود، هیچ گاه به خود اجازه انجام کوچکترین گناهان را نمی داد. چه بسیار افرادی که به واسطه ی این زهر کشنده توفیق حیات و زندگی راحت و با آرامش را از خود سلب و آتش ماندگار و سوزان جهنم را برای خود خریداری کردند. در روایتی از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله ) این چنین نقل شده است: «مَوْتُ الْإِنْسَانِ بِالذُّنُوبِ أَکْثَرُ مِنْ مَوْتِهِ بِالْأَجَلِ وَ حَیَاتُهُ بِالْبِرِّ أَکْثَرُ مِنْ حَیَاتِهِ بِالْعُمُر؛[1] مرگ انسان‏ها در نتیجه گناهان، بیشتر از مرگ آنها در نتیجه فرا رسیدنِ اَجَل است».

بر خلاف بسیاری از کوله بارهای مرسوم دنیوی که نوعاً سود و سرمایه انسان را رونق می بخشد و شادی و طراوت را برای صاحبان خود به ارمغان می آورند، کوله بار گناه، از این چنین ظرفیتی برخوردار نیست؛ چرا که بدترین و شوم ترین آثار و پیامدها را برای افراد به همراه دارد، آثار شوم و خطرناک دنیوی و آخروی که هر یک می تواند افسوس و عذاب ابدی را برای انسان به دنبال داشته باشد.

1-عذاب های دنیوی: با مطالعه آیات به خوبی می توان با اقوام و گروه هایی آشنا شد که در حیات مادی و دنیوی خود گرفتار عذاب و بلایای دنیوی شده اند. آیات فراوانی از قرآن کریم گویای ارتباط گناه با عذاب ویرانگر دنیوی است؛ کما اینکه خدای متعال در قرآن کریم می فرماید: «فَانزلنا عَلى الّذینَ ظلموا رِجزاً مِنَ السّماءِ بِما کانوا یَفسقُون؛[بقره/59] پس بر ستمکاران به سزاى بدکارى و نافرمانیشان عذابى سخت از آسمان فرو فرستادیم». همچنین در آیه دیگر خدای متعال می فرماید: «یرید اللّه ان یُصیبَهم بِبَعض ذُنُوبهم؛[مائده/49] خدا مى‏ خواهد آنان را به پاره‏اى از گناهانشان مجازات کند». و درآیه دیگر می فرماید: «... فَاهلَکناهُم بِذُنوبِهم؛[انعام/6]آنها را به خاطر گناهانشان نابود ساختیم».

2-گرفتار شدن در عذاب سوزان جهنم: عذاب های مافوق تصوری که خدای متعال برای اهل جهنم بیان فرموده را نمی توان به راحتی تصور و تحمل کرد، این در حالی است که بسیاری افرادی گویی برای رسیدن به آن عذاب های ماندگار گوی سبقت از رقیبان خود گرفته اند، به طوری که روزی نیست که از انسان خاکی گناهی ثبت و ضبط نشود. « وَ مَنْ جاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَکُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِی النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلاَّ ما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ؛[نمل/90] و هر که بدى آرد، پس چهره‏شان را به آتش درافکنند- به رو در آتش افکنده‏شوند- آیا جز آنچه مى‏کردید پاداش داده مى‏شوید؟».

3-از بین رفتن سرمایه های معنوی و اخروی: خاصیت و ماهیت گناه همانند آتش سوزنده و از بین برنده است. چه بسیار افرادی که در دنیا برای انجام اعمال صالح، خود را متحمل سنگین ترین کارها می نمایند، ولی به واسطه غفلت و بی مبالاتی در انجام نواهی و محرمات هر آنچه را ذخیره کرده بودند را به یکباره از دست می دهند. خدای متعال در قرآن کریم سخن از کسانی برده است که به واسطه ی فراموشی روز قیامت اعمالشان نابود شده است. «أُولئِکَ الَّذینَ کَفَرُوا بِآیاتِ رَبِّهِمْ وَ لِقائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فَلا نُقیمُ لَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَزْناً؛[کهف/1105] آنانند که به آیات پروردگارشان و دیدار او کافر شدند، پس کارهاشان تباه و نابود شد و از این‏ رو در روز رستاخیز براى آنها هیچ ترازویى ننهیم».

راه نجات از سنگینی کوله بار گناه و معصیت: بر اساس آموزه های قرآن و روایی یکی از مهمترین و زیباترین راه های نجات از کوله بار سنگین گناه، توبه و استغفار به درگاه الهی است. توبه و بازگشت به سوی خدای متعال نه تنها موجب آبادانی حیات اخروی افراد می شود، بلکه حیات مادی و دنیوی انسان گناه کار را نیز سامان می بخشد و آبروی از دست رفته انسان را به او بر می‌گرداند و انسان را نزد خدای متعال دوست داشتنی و عزیز می‌کند؛ کما اینکه خدای متعال در این خصوص می فرماید: ُ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرینَ؛[بقره/222] خداوند، توبه‏کنندگان را دوست دارد، و پاکان را (نیز) دوست دارد». در روایتی از در کتب روایی از امام علی(علیه السلام) خاصیت استغفار پاک شدن از بوی گندگناه معرفی شده است: «تَعَطَّرُوا بِالاستِغفارِ لا تَفضَحکُم رَوائحُ الذُّنوبِ؛[2] با آمرزش خواهی، خود را معطّر کنید تا بوی گناهان شما را رسوا نکند».

1-انسان عاقل با دیدن ناپایداری حیات مادی به فکر توشه ای برای سرای ابدیت است، از این رو در پی این هدف از هیچ گونه کوششی دریغ نمی‌کند کما اینکه در روایتی از پیامبر اکرم این چنین نقل شده است. «فلِیَتَزَوَّدِ العَبدُ مِن دُنیاهُ لآِخِرَتِهِ، وَ مِن حَیاتِهِ لِمَوتِهِ وَ مِن شَبابِهِ لِهَرَمِهِ ، فَاِنَّ الدُّنیا خُلِقَت لَکُم وَ اَنتُم خُلِقتُم لِلخِرَةِ؛[3] انسان باید براى آخرتش از دنیا، براى مرگش از زندگى و براى پیرى‏ اش از جوانى، توشه برگیرد، چرا که دنیا براى شما آفریده شده و شما براى آخرت آفریده شده ‏اید.

2-گناه و معصیت الهی، خطرناک ترین و شوم ترین کارهایی است که می تواند زندگی سخت و غیر قابل تحملی را در دنیا و آخرت برای افراد به ارمغان آورد.

3-بر اساس آیات و روایات گناه و معصیت الهی زمینه برای بلایای ارضی و سماوی فراهم می‌کند.

پی نوشت ها:

[1]. طبرسى، حسن بن فضل‏، مکارم الأخلاق، ص362.

[2]. امالی(طوسی)، ص 372.

[3]. تنبیه الخواطر و نزهه النواظر(معروف به مجموعه ورام) ج 1، ص131.