فراستی:

"سیانور"، کیلومترها از "امکان مینا" جلوتر است

کدخبر: 2010523

مسعود فراستی در نقد «سیانور» گفت: «سیانور» از فیلم مشابه اش «امکان مینا» خیلی سرتر است. اساسا از فیلم «امکان مینا» کیلومترها پیش تر است. دوم طراحی صحنه آن هم خوب است.

به گزارش « نسیم آنلاین »، 21 بهمن ماه در دهمین شب از برگزاری جشنواره فیلم فجر، نهمین قسمت از ویژه برنامه «هفت» در برج میلاد کاخ جشنواره روی آنتن شبکه سه سیما رفت.

عوامل فیلم سینمایی «سیانور» میهمان ویژه این برنامه بودند. بهروز شعیبی کارگردان این فیلم در گفتگو با بهروز افخمی گفت: انتخاب و راضی کردن بازیگران برای بازی در یک فیلم تاریخی به لحاظ پیشینه این نوع فیلم ها در ایران کار سختی بود. بسیاری از بازیگران مطرح را به سختی آوردیم. اما برخی از بازیگران مثل مهدی هاشمی نیز با آگاهی وارد شده اند. آگاهی نه نسبت به تفاوت احتمالی این فیلم با فیلم های تاریخی قبلی، بلکه آگاهی از سر اینکه باید به سطح فیلم های تاریخی دنیا برسیم.

وی در واکنش به عدم نامزدی «سیانور» در هیچ یک از رشته های سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر گفت: ما هیچ اعتراضی به جشنواره نداریم. تابع قوانین جشنواره ای هستیم که در آن شرکت کردیم. هرچند خلاف انتظارمان بود و امیدواریم مردم فیلم ما را بپسندند.

این کارگردان جوان افزود: ما سعی کردیم تهران دهه 50 را دقیقا مطابق واقعیت آن دوران بسازیم. سعی کردیم به عنوان یک بیننده فیلم را بسازیم. احترام می گذاریم به جشنواره، دبیر جشنواره و معاونت سینمایی و شخص وزیر ارشاد. اما متاسفانه یا خوشبختانه در شعار تبلیغاتی مان باید بزنیم افتخارمان این است که در این جشنواره نامزد نشدیم.

شعیبی ادامه داد: من در فیلمم به عمد سردری از فیلم «صادق کرده» ناصر تقوایی را برای ادای دین به ایشان وارد کردم. چون جدای از کتاب و شخصیت های تاریخی، یکی از مهمترین منابع ما برای فضاسازی تاریخ، سینما بود. لذا در دیالوگی به این فیلم اشاره کردم و با حضور در سینما به این فیلم مهم در تاریخ سینمای ایران ادای دین کردم.

وی درخصوص بازی خود در «سیانور» گفت: این کار حرفه ای و درستی نیست. خودم به این موضوع واقفم و تجربه همزمانی کارگردانی و بازیگری موفقیت آمیز نیست اما مجبور شدم نهایتا خودم هم بازی کنم. در سکانس هایی که من در «سیانور» بازی می کردم، همایون اسعدیان به عنوان بزرگ و استاد بنده بر صحنه مدیریت داشت.

در ادامه سیدمحمود رضوی تهیه کننده فیلم سینمایی «سیانور» نیز در همین خصوص بیان داشت: عدم نامزدی «سیانور» در هیچ یک از رشته های جشنواره عجیب است اما باز هم خوب است و ما جایزه یمان را همین امشب از مردم، اهالی سینما و منتقدان در همه بخش ها گرفتیم.

در ادامه رسول صدرعاملی درخصوص این فیلم گفت: اولین بار باورپذیری نقش یک مامور ساواک را در فیلم «نقطه ضعف» ساخته مرحوم محمدرضا اعلامی دیدم و بعد امشب دومین باری بود که این باورپذیری را در «سیانور» دریافت کردم؛ آن هم توسط تیمی که آن سال ها را درک نکردند.

حامد کمیلی بازیگر نقش اصلی «سیانور» بیان داشت: نقش من در «سیانور» یکی از سخت ترین نقش هایی بود که تابحال در زندگی ام بازی کردم. پروسه سختی را برای نزدیک شدن به این نقش پشت سر گذاشتم. با صحبت با دوستان و کتبی که مطالعه کردم سعی کردم تا این ترس، واهمه و برزخ را به درستی به تصویر بکشم.

در انتهای این بخش رسول صدرعاملی گفتگوی امشب «هفت» با عوامل فیلم «سیانور» را به رسول ملاقلی پور تقدیم کرد.

در ادامه برنامه و در بخش میز نقد، مسعود فراستی به همراه جواد طوسی به نقد فیلم های جشنواره سی و چهارم پرداخت.

جواد طوسی در ابتدای گفتگوی خود با اشاره به ناجوانمردانه «بادیگارد» از نامزدی بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر گفت: داوری جشنواره امسال این سوال را پیش می آورد که سمت و سوی جشنواره فیلم فجر بعد از 34 سال بالاخره به چه سینمایی است؟ آیا این فیلم های کاندید شده قرار است بیانگر سلیقه جشنواره باشد؟ من با نگاه حاتمی کیا و اصولگرایی خیلی پایمردانه اش که سبب شده تاحدودی از زمانه و واقعیت های عینی اش دور باشد، مشکل دارم ولی منکر قابلیت های کارگردانی حاتمی کیا نمی توان شد. از این جهت حذف «بادیگارد» یک علامت سوال بزرگ برای من ایجاد کرد. همین طور کارگردانی کیومرث پوراحمد در فیلم «کفشهایم کو؟» اما این حلقه های مفقوده را شاهدیم.

وی نهایتا گفت: «بادیگارد» با نگاه کارشناسانه باید جز این 5 کاندیدا می بود، ولی وقتی حذف می شود جای سوال دارد.

در ادامه برنامه این منتقد سینما درخصوص فیلم «سیانور» بیان داشت: من فکر می کنم در چرخه تولیدات سینمای ما جای این تولیدات خالی است. مشروط بر اینکه ما این آثار را به یک آثار شاخص و کم نظیر در سینما بدل کنیم. چون فارغ از تصویرسازی و واقع نگری آن دوران، به عقیده من شناخت خیلی مهم است که چقدر این آدم ها و مناسباتشان به شخصیت های باوریپذیر تبدیل شده اند.

طوسی ادامه داد: به نظرم برای بهروز شعیبی زود است برای انتخاب چنین مضمونی. فکر می کنم فارغ از پژوهش، یک میان سالی نیاز است. یکی از معضلات این فیلم کستینگ بازیگری فیلم است. دیالوگ نویسی ها و شخصیت هایی که برای بازیگران نوشته شده است آنها را به یک شخصیت تبدیل نمی کند. بازی های مهدی هاشمی خوب نیست. روابط روبنایی است و به یک نگاه عمق یابی تبدیل نمی شود. فضاسازی ها و به خصوص قابل بودن رنگ آبی تداعی کننده همان فیلم «نقطه ضعف» است.

وی نهایتا گفت: ما چون فرصت های مدام برای تولید چنین فیلم هایی نداریم باید از این فرصت ها کمال استفاده را کرد.

در ادامه مسعود فراستی نیز در نقد «سیانور» گفت: «سیانور» از فیلم مشابه اش «امکان مینا» خیلی سرتر است. اساسا از فیلم «امکان مینا» کیلومترها پیش تر است. دوم طراحی صحنه آن هم خوب است.

وی افزود: اما ما نمی توانیم فرض را بر این بگذاریم که مخاطب فیلم با دانستن تاریخ سراغ فیلم بیاید. این خیلی بد است. ضمن آنکه صداقتی که بهروز شعیبی برای بازی کردن می گوید ابدا کافی نیست. لازم و قدم اولیه است اما شناخت، تحقیق، زیست و مسئله شدن می خواهد. اگر موضوع مسئله فیمساز نشود هرچه قدر هم تحقیق کند و کتاب بخواند چیزی به او اضافه نمی کند. تقی شهرام در فیلم به یک کمدین ناخواسته تبدیل شده است در صورتی که یک جلاد به تمام معناست و در فیلم درنیامده است. ساواکی که در کارش حرفه ای بود را در فیلم می بینیم که می گوید بروید در خیابان و بگردید تا مجرم پیدا کنید! اصلا میزانسن این صحنه بد است. مهدی هاشمی علی رغم آنکه بازیگر توانمندی است اما اساسا برای این فیلم مناسب نیست.

فراستی با اشاره به مصاحبه شعیبی با روزنامه سینما گفت: اینکه بهروز شعیبی می گوید من فیلم عاشقانه خودم را می سازم یعنی چه؟ تو داری یک فیلم درباره آسیب شناساسی تاریخ این کشور می سازی! باید زیست کنی و نفرت و عشق را دربیاوری. آدم ها در «سیانور» مقوا هستند و به شدت تلطیف شده اند. بهروز شعیبی خواسته فیلم عاشقانه خود را بسازد.

وی نهایتا گفت: فیلمسازان در این جنس فیلمها باید سعی کنند فیلم مماس با واقعیت را بسازند نه فیلم های خود را. اینکه سعی نکرده شعار بگوید خیلی خوب است اما کافی نیست. عشق اینجا محلی از اعراب ندارد. این اشتباهی است که کمال تبریزی نیز در «امکان مینا» به آن اشاره می کند که می خواستم فیلم عاشقانه خود را بسازم. یعنی چه؟!

ارسال نظر: