وظیفه ما در مقابل دوستان کم حجابمان چیست؟

به گزارش خبرنگار « نسیم آنلاین »، مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی در پاسخ به سوالی در خصوص نحوه رابطه با افرادی که حجابشان مطابق شرع نیست نوشت: وظیفه اصلی و اساسی نهی از منکر است، ولی این مسئولیت باید به طور شایسته و صحیح انجام گیرد تا نتیجه مطلوب حاصل شود. در انجام این وظیفه، احکام و شرایطی را که در این زمینه بیان شده، بدانیم و فرا گیریم، زیرا چه بسا انسان بی اطلاع کارهایی انجام می‌دهد که ضرر آن بیشتر از نفع است. این احکام و شرایط در رساله مراجع معظم تقلید و بعضی از کتاب‌ها و جزوه ها بیان شده است.

به دختر جوانی که حجاب اسلامی را رعایت نمی کند، نمی توان به زور مقنعه و چادر پوشاند، بلکه باید او با رغبت و میل باطنی حجاب را بپذیرد و به آن باور درونی پیدا نماید. وقتی برای خانمی، زیبایی، فضیلت، فواید و آثار حجاب جا نیفتاده باشد، طبیعی است که آن را نمی پذیرد و فشار و تحمیل خارجی اثر دراز مدت ندارد. در این راستا لازم است کتاب هایی را که درباره حجاب است، در اختیار او قرار داد.

در برخورد با دوستان کم حجاب لازم است این نکات را حتماً مورد نظر داشته باشیم:

1ـ اعطای شخصیت: هرگز به خاطر بدحجابی نسبت به کسی بی احترامی نکرده و آمرانه و قلدرمآبانه برخورد نکنیم، بلکه خواهرانه و دوستانه برخورد کنیم و با گفتن جملاتی مانند: این عمل در شأن شما نیست یا شأن شما بالاتر از این ها است، او را راهنمایی نماییم. به طور کلی به صورت پیشنهادی باشد، نه دستوری.

2ـ جلب اعتماد:‌ نهی از منکر وقتی تأثیر دارد که اعتماد طرف مقابل جلب گردد. بنابراین قبل از آموزش باید جذب صورت گیرد. امام علی(ع) می‌فرماید: "قلوب الرجال وحشیة فمن تألّفها أقبلت علیه؛ دل های مردم وحشی است. پس هر کسی آن قلوب را جذب کند، به او روی خواهند آورد".(1)

سعی کنیم با رفاقت با او دلش را به دست آوریم.

3ـ در نظر گرفتن وضع روحی و روانی: در نهی از منکر باید به این نکته روان شناختی توجه داشت که حرف در زمانی که احتمال تأثیر آن می رود، زده شود. بدیهی است انسان همیشه حال و حوصله سخن گوش دادن را ندارد. امام علی(ع) می‌فرماید: "دل ها برای قبول نصیحت اقبال (روی آوردن) و ادبار (نپذیرفتن) دارند؛ پس در مواقع پذیرش، آن‌ها را دریابید، زیرا اگر دل نسبت به چیزی اکراه داشته باشند، در آن مورد کور بوده، چیزی را نمی‌بیند".(2)

4ـ رعایت نزاکت و ادب: قرآن مجید درباره نحوه برخورد می‌فرماید:‌ "ادفع بالّتی هی أحسن السیئة؛ ای رسول ما،‌تو آزار و بدی های امت را به آن چه نیکوتر است، دفع کن".(3)

انسان در مقابل خشونت و یا ملایمت، واکنش مناسب با اوضاع را بروز خواهد داد. اگر به یک نفر با عصبانیت بگویید: حجابت را رعایت کن، ممکن است در جواب بگوید: چرا، چنین کنم؟! اگر با احترام از او چنین تقاضایی داشته باشید، قبول می‌کند.

5ـ محترم شمردن عقاید افراد: خانمی که با بدحجابی وارد جامعه می‌شود و آن را نشانه عظمت و تمدن می داند، ‌این ها را ارزش تلقی می‌کند و نشانه شخصیت می پندارد. واضح است که هیچ گونه اهانت و تحقیری را نسبت به فکر خود نمی پذیرد. در برخورد با این افراد باید به آن‌ها فهماند که به عقیده و نظرشان احترام می گذارید، ولی این انتخاب را صحیح نمی دانید.

6ـ پافشاری بر نکات مثبت: از ابتدا نباید کار خلاف دیگران را مطرح کرد، زیرا زمینه پذیرش وجود ندارد و چه بسا واکنش نشان داده می‌شود. در آغاز باید طرف مقابل را به خاطر صفات مثبت ستود تا از این طریق احساس کرامت کند و در مقام تلافی و ستیزه جویی بر نیاید.

7ـ برخورد با علل: برای رفع ناهنجاری ها باید علل را بازشناسی کرد. بی حجابی یا بد حجابی دختران قطعاً علل مختلفی دارد،‌ مانند عدم تربیت صحیح، بی محبتی پدر و مادر، معاشرت با نااهلان و اوضاع نابسامان سیاسی و اجتماعی و اقتصادی. با ریشه‌یابی و عکس العمل مناسب با آن می توان با این پدیده ناپسند مبارزه کرد.

پی نوشت ها:

1.نهج البلاغه، قصار 47.

2.همان، قصار 184.

3.مؤمنون (23) آیه 96.