صدایی که ساکت نشد!

گروه فرهنگی « نسیم آنلاین »؛ سیف الله نجاریان؛ انگلیسی؛ زبان مادری بیش از 375 میلیون نفر در جهان است و پس از زبان‌های چینی ماندارین و اسپانیولی، زبان انگلیسی سومین زبان دنیا از نظر شمار سخنوران در جهان است. اما اگر تعداد کسانی که زبان مادری آنها انگلیسی است و کسانی که تنها به این زبان سخن می‌گویند را با هم بشماریم، آنگاه می‌توان گفت که انگلیسی پرکاربردترین زبان در سطح جهان است و اگر بدان اضافه شود شمار کسانی که زبان مادری¬شان انگلیسی نیست, از کسانی که انگلیسی زبان مادری¬شان است, بسیار بیشتر است (نسبت ۱ به ۳) , آنگاه گستره و سیطره زبان انگلیسی در جهان ملموس تر می شود.

طبیعی است که نقش آفرینی در معادلات بین المللی نقش آفرینی و اعمال دیپلماسی رسانه ای و تاثیر در افکار عمومی جوامع هدف به خصوص در عرصه سیاسی، اقتصادی و نظامی نیازمند آن است که بتوانیم پیام های خود را به زبان های پرکاربرد در ارتباطات جهانی (مانند انگلیسی) مخابره کنیم. به همین بهانه در پایان اولین دهه از فعالیت شبکه خبری انگلیسی زبان «پرس تی وی» از اهمیت و جایگاه راه اندازی رسانه ای انگلیسی زبان به منظور باز نشر اخبار و اطلاعات جمهوری اسلامی ایران سخن خواهیم گفت .

زبان انگلیسی را باید زبان مسلم دنیا در عرصه مناسبات بین الملل دانست. این موضوع با توجه به اینکه پیش از آن، شبکه خبری عربی زبان العالم در معاونت برون مرزی صدا و سیما تاسیس شده و نقش گفت و گو با مخاطبان جهان عرب را به عهده گرفته بود ، می طلبید که جمهوری اسلامی به منظور ارتباط برقرار کردن با افکار عمومی جهان با استفاده از ابزار زبان انگلیسی به صورت مستقیم و بی واسطه با پیرامون خویش ارتباط گسترده تری برقرار کند.

تا پیش از این مصدر انتقال اخبار و اطلاعات به گوش جهانیان از طریق رسانه¬های فارسی زبان داخلی و شبکه های انگلیسی زبان رادیویی و تلویزیونی برون مرزی به زبان انگلیسی(رادیو انگلیسی و شبکه سحر) بود .ترجمه منابع فارسی با جهت گیری های خاص از طریق رسانه های غربی - عربی صورت می گرفت و رسانه های موجود انگلیسی زبان برون مرزی ایران نیز به دلیل خبری نبودن, اطلاع رسانی مستمر را در ماموریت خود نداشته و شبکه هایی عمومی بودند. حال آن که دستگاه رسانه ای ایران نیاز به بخشی مستقل, خبری و انگلیسی زبان بودهمانطور که بعدها جمهوری اسلامی با راه¬اندازی شبکه «هیسپان تی¬وی» در رسانه ملی بخش زیادی از مخاطبان اسپانیولی زبان بخصوص در آمریکای لاتین را به صورت مستقیم خطاب قرار داد .

از این حیث باید راه اندازی یک رسانه مستقل تمام وقت خبری به زبان انگلیسی در سال 1386را به فال نیک گرفت اما هنوز مدت زیادی از آغاز به کار این رسانه نگذشته بود که سازمان نظارت بر رسانه‌های بریتانیا (آفکام) در سال 91 13درخواست لغو مجوز فعالیت رسانه¬ای «پرس تی¬وی» را صادر کرد. این در حالی بود که این اقدام از ابتدای آغاز به کار این رسانه کلید خورده بود اما بهانه ای برای این اقدام در دست نبود. این رفتارها به معنی آن است که صدای جمهوری اسلامی ایران در جهان در حال شنیده شدن بود و اربابان زر و زور تاب شنیدن این صدا را نداشتند و از تمام قدرت خود برای ساکت کردن این صدا سود بردند.

غرب و حامیان صهیونیستی خود برای تعطیل کردن این شبکه خبری که روزنامه جروزالم پست آن را «آخرین سلاح 24 ساعته ایران» خوانده بود از هیچ اقدامی دریغ نکردند. به عنوان نمونه برای این کار؛ پیاده نظام وامانده متعلق به فرقه رجوی و منافقین به منظور اغتشاش و ایجاد ناامنی برای کارکنان این شبکه در دفتر لندن، مقابل این شبکه تجمع کردند تا بتوانند از طریق ارعاب و تهدید جمهوری اسلامی را وادار به عقب¬نشینی در عرصه رسانه¬ای کنند .

براستی گناه «پرس تی¬وی» چه بوده؟ مگر این شبکه جز پخش خبر، تفسیر، مستندهای خبری و دیگر فعالیت های رسانه ای، چه کاری انجام می دهد که دیگر شبکه های خبری انجام نمی دهند و یا آیا آن فعالیت ها ناقض قوانین بین المللی است که قدرت ها و دست های پشت پرده آنها تلاش می کردند که این شبکه را حذف کنند. به نظر می رسد که افشاگری های «پرس تی وی» خشم دولتمردان و رسانه های غربی را برانگیخته است .

« پرس تی¬وی» را باید صدای آنهایی در جهان دانست که هیچگاه صدایشان به گوش کسی نرسیده و اکنون نیز زورگویان عالم تحمل شنیدن این صدا را ندارند و با ابزارهای مختلف خود در تلاش هستند تا این صدا را ساکت و به تعبیری خفه کنند .

رقابت کردن با شبکه¬هایی چون بی¬بی¬سی، سی¬ان¬ان و الجزیره انگلیسی، کار دشوار و پرهزینه¬ای است. با این وجود، ورود به عرصه این رقابت، آن هم از سوی کشوری که در کانون توجهات جهان قرار دارد، کار شجاعانه و مدبرانه¬ای است که باید مدیران رسانه ملی را بابت آن ستود. اقدامی که در دروان اوج فشارها بر جمهوری اسلامی صورت پذیرفت تا به واسطه آن بخشی از فشارها بر جمهوری اسلامی ایران کاهش یابد .

لس¬آنجلس تایمز معتقد است که این رسانه «واقعیات» را همانگونه که هست منتشر خواهد کرد و این یعنی مشی متفاوت این رسانه با دیگر رسانه¬های جهان که بروز و ظهور آن را در اخبار منطقه¬ای و جهانی شاهد بودیم. زمانی که جنگ 22 روزه میان نیروهای حزب¬الله لبنان و رژیم اشغالگر صهیونیستی در جریان بود خبرنگاران این شبکه با حضور در صحنه درگیری سعی می¬کردند روایت کاملی از جنایت¬های رژیم صهیونیستی منعکس کنند. از این رو راه¬اندازی این شبکه توانست سیطره شبکه¬های خبری غربی - عربی را در انعکاس اخبار و اتفاقات از بین ببرد و صدای متفاوتی را به گوش جهانیان برساند .

اکنون پس از گذشت یک دهه از آغاز فعالیت این شبکه خبری و پس از گذر از فراز و فرودهای کار رسانه¬ای و با پشتوانه ده سال فعالیت در سطح جهان لازم است که این شبکه افق¬های بالاتری را مدنظر قرار دهد و نقش تعیین کننده خود در مناسبات بین¬المللی را بش از پیش به رخ بکشد؛ ظهور در قامتی به مراتب قدرتمندتر از یک دهه سپری شده از عمر پرس تی وی.