روحانی پیرو سیاست‌های اقتصادی دوران هاشمی و خاتمی است

گروه بین الملل « نسیم آنلاین »- "نشنال اینترست" در تحلیلی از وضعیت ایران نوشت:

ایران هیچ فرصتی را برای استفاده از قدرت مانور دیپلماتیکی که به تازگی به آن دسترسی پیدا کرده است از دست نمی دهد. دوهفته بعد از آنکه توافق هسته ای با قدرت های جهانی به امضا رسید، حسن روحانی به فرانسه و ایتالیا با یک پیغام شفاف رفت: ایران آماده تجارت است. کاهش تنش ها با غرب، ‌55میلیارد دلار قرارداد تجاری در عرض چهار روز را تسهیل کرد.

فرای تجارت آزاد، ایران درحال رفتن به سمت اجرای استراتژی سند چشم انداز توسعه است. کاهش چالش های خارجی ثابت کرد که این بخش آسان قضیه بود. خارج شدن از مشکلات داخلی، پاشنه آشیل ایران است.

این روند کمی آشنا به نظر می رسد. ت وسعه جهانی ایران در دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجامی و محمدخاتمی باعث تقویت روابط اقتصادی این کشور با بسیاری از بخش های اروپا و آمریکا شد، ‌مانند امروز روحانی، آن ها به سرتاسر جهان سفر کردند تا روابط سیاسی ای را که باعث تسهیل سرمایه گذاری های خارجی می شد را تقویت کنند.

برنامه استراتژی ایران با عنوان "چشم انداز 20 ساله" یا چشم انداز 2025، اهداف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی این کشور را برای تسهیل آرمان های گسترده تر تشریح می کند. با نگاهی به قراردادهایی که در رم و پاریس به امضا رسید روشن می کند که اولویت دولت روحانی همکاری های اقتصادی و تکنولوژیکی برای مثال در حوزه های انرژی، ساخت و ساز،‌ هوانوردی و مالی است. این نکته نباید نادیده گرفته شود که چشم انداز 20 ساله نقشه مسیری برای رسیدن ایران به اهداف بقاء و اولویت های منطقه ای از طریق پروسه اقتصادی و فناورانه بیش از مسیر طرفیت های نظامی و یا هژمونی است.

تیم روحانی کاهش پیوستگی و اتحاد داخلی ـ نه تنش های خارجی ـ را بزرگترین تهدید امنیت ملی ایران می دانند. و در نهایت آن ها بر لزوم حل تنش های خارجی به خاطر شکاف های سیاسی تاکید می کنند که باعث گسترده تر شدن شکاف های داخلی آن ها می شود.

تنها یک تهدید برای اقتصاد ایران اکنون وجود دارد و آن سیاست های اقتصادی گمراه کننده ایران است. مدیریت غلط، فساد اقتصادی، بی کاری، چارچوب ناکافی قانونی برای سرمایه گذاری خارجی، سیاست های تصمیم سازی و عدم دکترین اقتصادی از مواردی است که اقتصاد ایران از آن رنج می برد.

علیرغم داشتن یک چشم انداز استراتژیکی برای تبدیل شدن به یک قدرت اقتصادی و تکنولوژی بعد از یک دهه، چالش های ژئوپلوتیکی و مدیریت های ناصحیح داخلی ایران را از پیگیری برنامه هایش محروم کرده است. با آرام شدن تنش های داخلی، دولت ایران بیش از پیش ناچار خواهد شد تا نگاه دقیق تر وطولانی تری در آینه بیندازد و تصمیمات مسئولانه تری برای آینده بگیرد.