اخبار آرشیوی

به گزارش خبرنگار «نسیم»، نخستین سالگرد درگذشت مرحوم امیرحسین فردی، عصر امروز در محل حوزه هنری برگزار شد. علیرضا قزوه در ابتدای این مراسم با اشاره به یکی از اشعار سهراب سپهری گفت: ‌شاید مراد سهراب از شاعر قصه‌نویسی که با گل‌ها سخن می‌گفت، فردی باشد. کسی می تواند امیرحسین فردی می‌تواند چنین ویژگی‌هایی را داشته باشد. 31 سال در کیهان بچه‌ها صادقانه خدمت کرد و این نشان می‌دهد که چقدر باصفا و زلال و پاک زندگی کرده است. ***قزوه: فردی به منزل رسید ولی ما هنوز آواره‌ایم مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری در ادامه افزود: خوشحالم روی صندلی و پشت میزی می‌نشینم و روی سجاده‌ای نماز می‌خوانم که آن بزرگوار پشت آن میز می‌نشست و روی آن سجاده نماز می‌خواهند. جایی هستم که باید راه آن بزرگمرد را ادامه بدهم. فردی از مسجد شروع کرد. معتقدم باید به مسجد برگردیم و ادبیات بچه‌های مسجد دوباره احیا شود. مسابقه‌ای را تحت عنوان مسابقه بچه‌های مسجد تصویب کرده‌ایم تا در برنامه‌های سالانه قرار گیرد. قزوه در ادامه با اشاره به ویژگی‌های شخصیتی فردی گفت: اهل ادعا و زد و بند نبود. داستان سیاه‌چال ایشان را در کرده بودند در حالی که خودش می‌توانست تصویب و منتشر کند. همه از آرامش او می‌گویند ولی در برخی اوقات هم خشم شیعی ایشان خودش را نشان داده است. برای مثال می‌توان به نامه ایشان به مخملباف اشاره کرد که از انقلاب دفاع می‌کند. این نامه بسیار شاعرانه و نثر ادبی قوی و ادبیات پرخاشگرانه‌ای نسبت به کسی دارد که به انقلاب توهین می‌کند. حوزه هنری قدر ایشان را دانست و تالار اندیشه را به نام ا یشان نامگذاری کرد. کتابخانه‌ای در مشهد هم به نام ایشان نامگذاری شده است. قزوه با اشاره به نام آن مرحوم به مخملباف افزود: در این نامه اشاره‌ای هم به فرزند شهید اکبر قدیانی کرده است که از منادیان آزادی و روشنفکری کتک خورده است. فتنه 88 فردی را خیلی آزار داد. من فکر می‌کنم او واقعا به منزل رسید. این ما هستیم که آواره‌ایم. خیلی از بزرگان رفتند. ***رئیس حوزه هنری: برای خوشایند هیچ قبیله و دسته روشنفکری قلم نزد و سخن نگفت محسن مومنی رئیس حوزه هنری نیز در بخش‌های دیگری از این مراسم گفت: فردی مصداق آن آیه کریمه است که عزت را از خدا جسته بود. هیچ وقت برای خوشایند هیچ دسته و قبیله روشنفکری و هنری قلمی نزد و سخنی نگفت. کلامش پاک بود که به سوی خدا صعود می‌کرد و در دل‌ها می‌نشست. او دنبال کارهای شایسته و عمل صالح بود. کارها و کارنامه‌اش در ادبیات قابل توجه است و شاگردان زیادی تربیت کرده است. نگاه فردی به فرهنگ و انقلاب نگاه جهادی بود و روزهای آخر این را به زبان هم می‌آورد. روزی که به عنوان مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی معرفی شد اشاره کرد که نگاه من جهادی است. حتی در بیمارستان هم کارش را رها نکرد. همکاران ایشان به ویژه آقای قزوه کارهای به زمین مانده ایشان را ادامه می‌دهند و یقین دارم که روح آن عزیز نیز از ادامه راهش رضایت دارد. صابر امامی،‌شاعر نیز از دیگر سخنرانان این مراسم بود. امامی برگزاری چنین مجالسی را توشه گرفتن برای ادامه راه توصیف کرد و گفت:‌ فردی به راحتی به این رسیده بود که بگوید اکنون مرگ برای من حل شده است. او رفت و ما همچنان اندر خم یک کوچه‌ایم. ***صفار هرندی: ایجاد پاتوق‌های ادبی وفرهنگی، روحیه‌ای مثل فردی می‌خواهد محمدحسین صفار هرندی نیز در بخش‌هایی از این مراسم گفت:‌ برای سخن گفتن از فردی اهلیتی لازم است و اعتباری که من آن اهلیت را ندارم. یکی از ویژگی‌های بسیار فردی این بود که او موسس بود و کارهایی را اول از همه شروع کرد و عده‌ای دورش جمع شدند که من جزء ان گروه نبودم اما می‌توانم با افتخار بگویم که افتخار همکاری با ایشان در موسسه کیهان را داشتم. جزء شنوندگان حرف‌های شنیدنی ایشان بودم. در زندگی اعتقادی داشت و در این زندگی، زندگی عاطفی در جریان بود. برخوردهای او دوستانه و سرشار از محبت بود و محبت‌ورزی‌های ایشان سبب نمی‌شد که قواعد خود را فراموش کند. در عین اینکه به شدت در مهر و محبت سنگ تمام می‌گذاشت، اشکالی هم اگر می‌دید متذکر می‌شد. 31 سال در کیهان بچه‌ها با معیارهای انقلاب خدمت کرد و این سابقه کمی نیست. عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در ادامه افزود: او یک سرحلقه درست کرده و صاحب یک پاتوق بود. این پاتوق آن چیزی است که ما کم داریم. کاش به جای امیرحسین فردی و یک پاتوق، 10 امیرحسین فردی و 10 پاتوق داشتیم. مشکل اصلی ما نداشتن پاتوق است. دیداری با رهبری داشتیم که در آن دیدار فعالان فرهنگی حضور داشتند ایشان فرمودند که پاتوق‌های فرهنگی و ادبی را شکل بدهید. هر کسی می تواند یک پاتوقی تشکیل دهد و تعدادی از این نویسنده‌ها و شاعرها را دور هم جمع کند. انجام این‌ها روحیه‌ای مثل امیرحسین فردی می‌خواهد. اینها چیزهایی است که کسی مثل فردی را مرجع می‌کند و عده‌ای احساس می‌کنند باید به او پناه ببرند. به دعوت فردی خیلی‌ها با هم سازگار می‌شدند. اینکه کسی شمع جمع باشد توفیق بزرگی است. ***رحماندوست: مواضع و خطوط قرمزش در فتنه 88 روشن بود اما درصدد جنگ و دشمن‌تراشی نبود مجتبی رحماندوست نیز با تمجید ویژگی‌های شخصیتی فردی گفت: او مصداق بارز آرامش بود. رئیس حوزه هنری مقرر کرده بود خودرویی برای رفت و آمد ایشان به محل کار و منزل در اختیارش قرار گیرد اما آن مرحوم این را نپذیرفت. فردی مصداق براز کار جمعی بود. 31 سال اداره یک مجله ، آن هم با مدیریت موفق کار کوچکی نیست. به دنبال جذب انسان‌های قابل تامل بود و از آنها رزمنده دفاع مقدس می‌ساخت. مواضع و خطوط قرمزش در فتنه 88 روشن بود و راه را گم نکرد اما در صدد جنگ و دشمن‌تراشی نبود. همه خطوط و سلیقه‌های سیاسی در چارچوب انقلاب با او کار می‌کردند و در نهایت هم به مرتبه‌ای رسید که رهبر معظم انقلاب به مناسبت درگذشت ایشان پیام تسلیت صادر کردند.