این نویسنده دفاع مقدس با بیان این مطلب به «نسیم» گفت: - وجود حوزه تاریخ شفاهی در ادبیات دفاع مقدس لازم و ضروری است اما متاسفانه با پرداختن بیش از حد به این حوزه شاهد محو کامل نویسندگان ادبیات دفاع مقدس خواهیم بود. - نباید پرداختن به تاریخ شفاهی در ادبیات دفاع مقدس همراه با حذف ادبیات داستانی باشد. برخی مسئولین فرهنگی و ناشران بنا به دلایل نامعلوم هیچ گونه حمایتی از نویسندگان ادبیات داستانی دفاع مقدس نمیکنند؛ همین مساله موجب تغییر ذائقه مخاطبان میشود و دیگر با بهترین رمانهای دفاع مقدس هم نمیتوانیم ادبیات داستانی را زنده کنیم. - حذف ادبیات داستانی به معنی حذف تخیلپروری خلاق نویسندههای دفاع مقدس است و شاهد یکهتازی وقایعنگاری و خاطرهگویی در این حوزه خواهیم بود. از آنجا که پرداخت صرف به تاریخ شفاهی پس از مدتی به تکرار، کلیشه و یکنواختی منجر میشود، دیگر هیچ جذابیتی برای مخاطب در پی نخواهد داشت و موجب دلزدگی مخاطب میشود. با این کار دیگر اثری از ادبیات دفاع مقدس باقی نمیماند. - در حوزه تاریخ شفاهی ادبیات دفاع مقدس نیازی به حضور نویسنده متخصص نیست؛ زیرا وجود یک ویراستار و حروفچین برای ثبت وقایع کفایت
میکند. این به معنای پایین آمدن سطح کیفی آثار خواهد بود و هر کسی که تنها سواد خواندن و نوشتن بدانند میتواند خود را یک نویسنده دفاع مقدس بنامد. - متاسفانه ارگانها و نهادهای فرهنگی خواسته یا ناخواسته نقش پررنگی در ایجاد این مشکلات ایفاء کردهاند. از این میان میتوان به حذف بخش "ادبیات داستانی" از دفتر ادبیات پایداری حوزه هنری اشاره کرد که موجب دلسرد شدن نویسندگان ادبیات دفاع مقدس از فعالیت در این حوزه شده است.