احمدی: مردم بهترین سوژه ها را به طنزپرداز می‌دهند

به گزارش « نسیم آنلاین » ، کارگاه شعر طنز یکی از کلاس های باشگاه طنز و کاریکاتور در اردوی آموزشی "نطنز" بود که عباس احمدی در آن با اشاره به فرمها و شکل های طنز نویسی گفت: واژه طنز به ندرت در ادبیات کلاسیک ما استفاده می شد و بیشتر بر هزل وهجو تاکید میشده است اما از ابتدای دوره مشروطه کلمه طنز وارد ادبیات فارسی شد و دهخدا یکی از نمونه های طنزنویسی بود.

وی افزود: قدمت طنز شفاهی در ایران از طنز مکتوب بیشتر است. برای همین است که نویسنده طنز پرداز که جدی کار کنند کمتر داریم.

احمدی با بیان اینکه در طنز مکتوب سوژه یابی خیلی موثر است، گفت: یکی از راه های یافتن سوژه رجوع به روزنامه هاست؛ گل آقا و توفیق یک چنین کاری می کردند چراکه جامعه و مردم، بهترین سوژه ها را به طنز پرداز می دهند و به تازگی در فضای مجازی هم سوژه های خوبی برای طنز داریم.

احمدی با اشاره به فرم های طنز نویسی در مورد شیوه های خلق اثر طنزآمیز گفت: عدم تناسب زبان و محتوا یکی از روشهای خلق یک اثرطنزآمیز است؛ مثل اینکه با زبان و ادبیات کهن، محتوا و دغدغه روز را بیان کنید؛ تذکره المقامات از زرویی نصرآباد یا دیپلمات نامه یوسفعلی میرشکاک از این گونه طنزپردازی ها است.

وی ادامه داد: ذم شبیه به مدح روش دیگری برای خلق اثر طنز آمیز است مثلا در مدح برجام یادداشت طنزی می نویسند ولی در حقیقت مذمت آن است؛ نقیضه و نظیره نویسی که باید در لحن، فرم یا محتوا شبیه متن اصلی باشد و همچنین استدلال های بی ربط، خلق بازی های زبانی در ابیات، تضاد و تناقض، ایهام و ابهام، بازی با کلمات و وارونه گویی از نمونه های دیگر خلق یک اثر طنز آمیز است.

احمدی در ادامه چند کتاب را برای یادگیری و شناخت فضای طنز معرفی کرد که از جمله آنها عبارتند از: "اسرار و ابزار طنز نویسی" گردآوری شده محسن سلیمانی، "تاریخچه طنز و شوخ طبعی" ازعلی اصغرحلبی، "کبریت کم خطر" از علیرضا لبش و "قهوه قن