پرویز: چرایی و هدف انقلاب در ادبیات داستانی انقلاب مغفول مانده است

به گزارش «نسیم»، محسن پرویز عضو هیئت داوران دوره های پیشین جشنواره داستان انقلاب درباره حدومرز استفاده از تخیل و استناد به وقایع تاریخی در انقلاب گفت: داستان خصوصیات مربوط به خود را دارد و هیچ وقت نباید توقع بازنویسی کامل تاریخی را از یک داستان داشته باشیم. اگر کسی کتاب خاطره یا مستندنگاری دست می گیرد باید بداند که این متفاوت از زمانی است که رمان یا مجموعه داستان می خواند.

پرویز افزود: وقتی داستان می خوانیم با یک اثر هنری مواجه هستیم که قاعدتا اگر هنرمندانه نوشته شود، کلیه اجزا و جزئیات آن اثر باید متفاوت از یک کتاب تاریخی باشد.

پرویز یادآور شد: به طور طبیعی داستان وقتی درباره یک حادثه تاریخی نظیر انقلاب باشد، هدفش جاودانه کردن هنری یک واقعه است و تجربه هم نشان می دهد آنچه باعث آشنایی با انقلاب می شود وقتی در دل داستان بیاید، ماندگارتر می شود.

پرویز خاطرنشان کرد: شاید بسیاری از ما با انقلاب فرانسه آشنا نباشیم اما خواندن رمان «بینوایان» تا اندازه ای می تواند ما را با این تغییر و تحولات آشنا کند. از این جهت تصورم این است که داستان از اصول خاص خود تبعیت می کند و داستان‌خوان ها نباید توقع داستان واقعی را از یک رمان داشته باشند.

عضو هیئت داوران دوره های پیشین جشنواره داستان انقلاب بیان کرد: البته در داستان های تاریخی، اصول مهم را نباید دست‌کاری کنیم و دخل و تصرف در پرداخت شخصیت و فضای داستان معمولا در حدی است که معارض با قوانین نباشد.

وی در خصوص کیفیت داستان های انقلابی در زمان حال توضیح داد: مشکل چشمگیری در این زمنیه نیست و طی چند دوره ای که داور داستان انقلاب بودم، آثار خوب و خواندنی زیاد بودند و بالاخره تمام قصه ها ضعف داستانی و تکنیکی دارند که اشاره نمی کنم.

پرویز عنوان کرد: ما در آفرینش یک داستان مرتبط با انقلاب لازم نیست حتما حوادث جدیدی خلق کنیم و خیلی از اوقات اگر دریچه حوادث تغییر کند، نوآوری شگرفی پدیدار می شود. گاهی نویسنده ناچار است این وقایع را بیاورد و تکراری نیست و اصل طرح داستان و پرورش شخصیت ها و نوع نگاه نویسنده است که می تواند آن را از ورطه تکرار دور کند.

عضو هیئت داوران دوره های پیشین جشنواره داستان انقلاب درباره زاویه ای که نویسندگان امروز از آن غافل ماندند، گفت: هنوز تلاش موفقی در گشودن چرایی انقلاب و تحلیل شرایطی که مردم را ناچار به انقلاب کرد، وجود ندارد و لازم است بیشتر به این موضوع بپردازیم. روح و هدف از انقلاب و چرایی آن را خواننده باید بداند. این مسائل نباید به صورت شعاری باشد و جا افتادن موضوع در دل داستان مهم است.

پرویز درخصوص شخصیت امیرحسین فردی نیز گفت: به دور از اغراق همه ما مدیون صداقت و سلامت نفس مرحوم فردی بودیم. او بسیار پاک، ساده و بی‌آلایش و با نیت خالص بود و دوست داشت در عرصه‌های مختلف ادبیات در خدمت انقلاب باشد.

وی عنوان کرد: به نظرم درجه وفاداری او به پیشبرد اهداف انقلاب روز به روز بیشتر می شد. ایده جشنواره داستان انقلاب خلاء بزرگی بود که در این زمینه داشتیم و توانمندی خود ایشان در زمینه ادبی و توصیف صحنه بی نظیر بود.