کرونا موجب جهش کیفی شعر معاصر می‌شود

نسیم آنلاین : نفیسه سادات موسوی شاعر انقلابی در گفتگو با نسیم آنلاین پیرامون تاثیرات شیوع ویروس کرونا بر فضای ادبیات و شعر گفت: اتفاقی که با کرونا افتاد اما سایر بحران های اجتماعی این اتفاق را رقم نزد، وقت آزاد و مغتنمی است که در اختیار همه قرار داده است. اهالی فرهنگ و ادبیات از این وقت آزاد بیشترین بهره برداری را کردند. بحران های اجتماعی ما قبل کرونا معمولاً خیلی سریع و در یک مدت کوتاه تبدیل به واژه و شعر و ادبیات می شدند و سریع به فاصله ده یا پانزده روز بروز پیدا می کرد و یک مجموعه صد شعری از صد شاعر معاصر جمع آوری می شد و در همایش ها و کنگره ها ارائه می شد. این کمیت باعث می شد که ما سریع خودمان را به قطار شاعرانی که در این موضوع شعر گفتند برسانیم. اما کرونا یک اتفاق گذرا نبود بلکه یک اتفاقی هست که به هر حال مدتی است مهمان ما شده است و این باعث شده که امکان برگزاری محافل ادبی وجود نداشته باشد و همین باعث شده که شاعران عجله ای برای سرودن شعر در این مورد نداشته باشند.

این شاعره در ادامه گفت: موضوعیت این کار موضوعیتی نیست که بتوان به آن پرداخت، با اینکه واقعاً یک بحران اجتماعی و اقتصادی، ملی و سلامتی در همه جنبه ها محسوب می شود ولی یک واکنش احساسی را در بین شاعران به دنبال نداشته و احساسات کسی را متآثر نکرده است.

خانم نفیسه سادات موسوی در ادامه گفت: با اینکه آمار کشته شدگان کرونا از خیلی بحران ها مانند آمار کشته شدگان منا،سانچی، هواپیما اوکراینی و خیلی از اتفاقات و بحران های اجتماعی که شاعران را به واکنش ناگهانی وادار می کرد بیشتر است. اما بخاطر این که آن ضربه و گذرایی و لحظه ای بودن را ندارد این فرصتی شده است برای اینکه اهالی ادبیات بیشتر روی به مطالعه بیاورند. شما اگر صفحه مجازی شاعران و اهالی ادبیات را بررسی کنید می بینید این روزها مشغول خواندن آثار کلاسیک و کهن هستند و کتاب های مربوط به ادبیات، چه دیوان های شعر، چه کتاب های تئوری و نظری، بیشتر مطالعه و مرور و بازخوانی می کنند.

نفیسه سادات موسوی در پایان گفت: آن چیزی که من پیش بینی می کنم این است که ما در پسا کرونا شاهد یک جهش کیفی در حوزه ادبیات،مخصوصاً شعر هستیم. این مطالعه و این زمینه ای که دارد تقویت می شود قطعاً اثر خودش را خواهد گذاشت، من بسیار خوشبین هستم که کیفیت شعر های دوران پسا کرونا بسیار بالاتر از شعر های الآن و قدیم باشد. من حس می کنم این در شعر های هر شاعری به فراخور خودشان مشخص می شود. یعنی هر کسی از آنجایی که بوده یکی دو پله بالاتر خواهد بود.

این فرصت مغتنم مطالعه در هر دوره ای به دست نمی آید. به هر حال یک شاعر خیلی کم پیش می آید که کاملاً کارش تنها شعر باشد یا معلم یا کارمند و یا کارگر و دانشجو می باشد به هر حال این ایام اکثراً این آدم ها این فرصت فوق العاده را دارند که برای خودشان وقت بگذارند چون همیشه در طول سال دنبال وقت های کوتاه و مرده بودند که بتوانند کار پژوهشی را انجام دهند که این فرصت رایگان الآن در اختیارشان قرار گرفته است و حتماً این فرصت را مغتنم می شمارند.