اثر پنهانی کرونا که کسی به فکر آن نیست
قرنطینه با ذهن و بدن شما چه می‌کند؟
منزوی و محصور بودن بر فیزیولوژی انسان اثر می‌گذارد. ورزش کردن، برقراری ارتباطات به صورت مداوم و صبوری کردن و کوشش برای تغییر سبک زندگی، از جمله راهکارهای رفع اثرات سوء قرنطینه بر روان و بدن افراد است.
نسیم‌آنلاین: وب‌سایت وایرد در مقاله‌ای اثرات قرنطینه یا خانه‌نشینی را بررسی کرده است: شیوع کرونا باعث شده شما از دوستان‌تان دور بیفتید و سر کار نروید. اگر کاری ضروری دارید، با مراقبت و رعایت نکات بهداشتی و حفظ فاصله اجتماعی باید از آن خانه خارج شوید. حبس شدن در خانه باعث شده بعضی‌ها خودشان نان بپزند، کتاب بخوانند یا کارهای عقب‌افتاده منزل را انجام دهند. با این وجود ماندن در خانه برای مدتی طولانی سخت است، مخصوصاً برای برونگراها که دوست دارند دائماً با اطرافیان و دوستان خود صحبت کنند و اوقات بگذرانند. متخصصان روان‌شناسی می‌گویند قرنطینه خانگی باعث شده احساسات منفی و درگیری‌های ذهنی به همه افراد هجوم بیاورد. اگرچه خود ویروس کرونا از نظر شیوع و اثرات، یک بیماری کم‌سابقه است؛ اثرات بیماری به ویژه قرنطینه خانگی کم‌سابقه نیست و محققان با بررسی و مطالعه گروه‌هایی که مجبورند به خاطر مسائل شغلی از اجتماع دور بمانند، یافته‌ها و تجربیاتی ارائه کنند. گروه‌هایی مثل فضانوردان، زندانی‌ها، ساکنین قطب جنوب و ... از گروه‌هایی هستند که قرنطینه یا دور ماندن از اجتماع را قبلاً تجربه کرده‌اند. اول از همه باید بدانید دور ماندن از دیگر افراد، تنها ذهن شما را کسل نمی‌کند. «جان وینسنت»، روان‌شناس بالینی در دانشگاه هوستون آمریکا می‌گوید «انسان‌ها وقتی احساسات و دریافتی‌های مثبتی از دیگران نمی‌گیرند، اندک‌اندک افسرده می‌شوند. ما باید منتظر باشیم افسردگی افراد بالا رود و افسردگی و اضطراب مانند عموزاده‌ها به هم نزدیک و با هم مرتبطند». به گفته «لارنس پالینکاس» محقق دانشگاه کالیفرنیای جنوبی معتقد است «اغلب اوقات وقتی شما برای مدتی مشخص از دیگران جدا مانده باشید، کارهایتان را به نحوی عالی پیش می‌برید. اما در نیمه راه اندک‌اندک سرعت و انگیزه شما کاهش می‌یابد. اما در شرایط کنونی که مشخص نیست قرنطینه تا چه زمانی ادامه پیدا می‌کند، اضطراب هم از ابتدا به جان افراد می‌افتد». وقتی کسانی که به هر دلیلی از اجتماع دور مانده‌اند، بازدهی پایینی را تجربه می‌کنند؛ دوباره به اجتماع بازمی‌گردند، اما این در مورد وضع فعلی اصلاً قابل اتکاء نیست. «سامانتا بروکس» که در مورد اثرات قرنطینه روی ذهن و روان افراد در کالج پزشکی لندن تحقیق می‌کند، می‌گوید: «ارتباطات شفاف، مداوم و دوطرفه باید میان دولت‌ها و مردم برقرار شود. دولت‌ها باید برای مردم به درستی توضیح دهند که چرا قرنطینه شده‌اند و انتظار می‌رود این وضع تا کی ادامه پیدا کند. یکی از مؤلفه‌های منفی اثرگذار روی ذهن و روان افراد در قرنطینه این است که آنان ندانند چه اتفاقی خواهد افتاد، دستورالعمل‌های واضحی در مورد انجام امور روزمره نداشته باشند و پیام‌ها و نکات مرتبط با این موضوع را از مراجع متعدد و متفاوتی دریافت کنند. مثل وضع کنونی ایالات متحده». آن چیزی که از افسردگی و اضطراب نگران‌کننده‌تر است، تنهایی است. «هری تایلور» که روی اثر انزوای اجتماعی روی افراد مسن تحقیق می‌کند، می‌گوید اثر تنهایی بدترین چیزی است که می‌تواند سلامتی را تهدید کند: «اثر انزوای اجتماعی مثل این است که روزانه 15 سیگار بکشید». «الکساندر چوکر» محقق پزشکی در حوزه ایمونولوژی استرس در دانشگاه مونیخ با شبیه‌سازی اثرات تنهایی روی سرنشینان سفینه‌های فضایی به نکات تکان‌دهنده‌ای رسیده است. مشارکت‌کنندگان در یک بررسی علمی او پس از سه ماه دور ماندن از اجتماع، شاهد تغییراتی در خواب، سیستم ایمنی، غدد درون‌ریز و سیستم عصبی در بدن خود بودند. چوکر می‌گوید «منزوی و محصور بودن بر فیزیولوژی انسان اثر می‌گذارد». محققان می‌گویند افرادی همچون سالمندان، فقیران و مردان سطح دیگری از انزوا را نیز تجربه می‌کنند. چون در برقراری ارتباطات اجتماعی در شرایط قرنطینه ناتوان‌تر از جوانان، ثروتمندان و زنان هستند. در مقابل، ورزش کردن، برقراری ارتباطات به صورت مداوم و صبوری کردن و کوشش برای تغییر سبک زندگی، از جمله راهکارهای رفع اثرات سوء قرنطینه بر روان و بدن افراد است. همین که در این شرایط سخت، شما تنها نیستید و کرونا همه افراد از کشورهای مختلف با هر سن و درآمدی را مجبور به خانه‌نشینی کرده است، می‌تواند امیدوارکننده باشد.
