تیم‌ملی، همان همیشگی

نسیم آنلاین: سرانجام انتظارها در خصوص فهرست نهایی قطر از سوی تیم‌ملی فوتبال به پایان رسید و کارلوس کی‌روش نام 25 نفر نهایی را اعلام کرد که هیچ غافلگیری در آن دیده نشد.

برای اولین بار در جام‌جهانی 2022 قطر این امکان برای تیم‌ها فراهم شد که بتوانند نام 26 بازیکن را برای حضور در رقابت‌ها اعلام نمایند. فرصتی که دست سرمربیان را برای استفاده از نفرات بیشتر باز می‌گذاشت. اما ایران برخلاف تمام کشورها، البته به جز فرانسه، در نهایت نام 25 بازیکن را اعلام نمود که در میان آنها 4 دروازه‌بان نیز حضور دارد. این مساله‌ موجب بروز انتقادها از لیست کی‌روش شده است.

البته وجود 4 دروازه‌بان و 25 بازیکن، تنها نکات منفی لیست کی‌روش نیست. در لیست تیم‌ملی تمام بازیکنان دعوت شده به جز یک نفر، همان‌هایی هستند که سابقه کار با کی‌روش در دوره قبلی سرمربیگری او را داشته‌اند. مشخص نیست در فاصله سال 1398 تا 1401 که کی‌روش در رفت و برگشت به ایران بود، آیا هیچ چهره جدیدی در فوتبال ایران معرفی شده است یا خیر؟ یا نمیشد بجای استفاده از 4 دروازه‌بان که قطعا یکی از آنها هرگز جایی روی نیمکت هم نخواهد داشت و استفاده از فرصت 26 نفر، حداقل 2 چهره‌ی جدید در تیم‌ملی رونمایی کرد؟

میانگین سنی تیم‌ملی ایران حدود 29 سال است که نشان می‌دهد ایران تیم جوانی نیست. جوان‌ترین بازیکن ایران، ابوالفضل جلالی است که 24 سال سن دارد. عدم استفاده از جوانان در این رقابت بزرگ در حالی است که همواره رقابت‌های جام‌جهانی سکوی پرتابی برای رشد بازیکنان و پیوستن به تیم‌های باشگاهی بزرگ جهان است. اتفاقی که در گذشته بارها و بارها برای بازیکنان ایران رخ داده است و درخشش نفراتی همچون بیرانوند، پورعلی‌گنجی، حاج صفی، میلاد محمدی، عزت‌اللهی، جهانبخش، طارمی و آزمون در جام جهانی موجب شد مسیر پیوستن به تیم‌های خارجی را بپیمایند و برخی هم‌اکنون در تیم‌های سطح اول اروپا عضو باشند.

عدم پوست اندازی در تیم‌ملی درحالی رخ می‌دهد که بازیکنان جوان در سایر تیم‌ها از جمله تیم‌های مدعی مشاهده می‌شود.

به عنوان مثال تیم‌هایی همچون انگلیس بازیکنی با سن 22 سال به تیم دعوت کرده است. ولز نیز از یک بازیکن 18 ساله در قطر بهره خواهد برد. هرچند این بازیکن در لیست نهایی حضور ندارد اما مربی تیم ملی او را برای کنار تیم بودن و کسب تجربه به قطر خواهد برد.

اوضاع در تیم اسپانیا به مراتب متفاوت تر است. جایی که در فهرست نهایی نام‌هایی همچون سرخیو راموس، دخیا، کپا، تیاگو و بسیاری دیگر که در تیم‌های بزرگی همچون پاری‌سن‌ژرمن، منچستر یونایتد، چلسی و لیورپول بازی می‌کنند، به چشم نمی خورد و فرصت به بازیکنان جوان تری رسیده است.

آلمان نیز دست به اقدامی قابل توجه زده است. جایی که نام برخی بازیکنان مطرح در فهرست نهایی دیده نمی شود و به جای آن از بازیکنی استفاده شده است که در روز اول جام‌جهانی تازه به سن 18 سال خواهد رسید.

حال ایران درحالی پا به رقابت‌های جام‌جهانی خواهد گذاشت که تقریبا هیچ بازیکن جوان و چهره جدیدی با خود به میدان مسابقات نخواهد برد تا چشم‌های استعدادیاب‌ها و بازاریاب‌های تیم‌های اروپایی را به خود خیره نماید. آن هم درحالی که هیچکس از ایران توقع قهرمانی در این رقابت‌ها را ندارد و تیم‌هایی با موقعیتی نظیر ایران، بخشی از تلاش خود را جهت درخشش نفرات ملی‌پوش خود معطوف می‌نمایند