بیت المال اسیر باتلاق فوتبال
غیر از آثاری که مدیران بی کفایت بر نتایج تیم های باشگاهی فوتبال گذاشته اند، ضررهای مالی عجیبی نیز بر باشگاه و بیت المال وارد کرده اند که شایان توجه است
نسیمآنلاین؛ محمد حیدررضایی: تزلزل مدیریتی در فضای باشگاههای دولتی فوتبال باعث به وجود آمدن مشکلات بسیاری در زمینهی مسائل مالی برای آنها شده است. تغییرات مداوم در کادر مدیریتی باشگاهها منجر به آن شده است که مدیران آیندهای را برای خود متصور نشوند و تنها به فکر منافع کوتاه مدت باشند. این تغییرات دائمی هرچقدر که دست مدیران کارآمد را برای ایجاد تغییرات بنیادین در باشگاهها بسته است، همانقدر به مدیران بیکفایت جرئت داده است که به راحتی دست به اقداماتی عجیب بزنند بدون آنکه هزینهای برایشان داشته باشد.
داستان آریا برتر
در خردادماه سال ۹۸، باشگاه فوتبال استقلال تهران قراردادی با شرکت آریا برتر بهبود نیرو منعقد کرده بود که طبق این قرارداد، شرکت مذکور به عنوان کارگزار باشگاه شناخته میشد. به موجب این قرارداد، فعالیتهای تبلیغاتی و جذب حامیان مالی به عهدهی این شرکت گذاشته شد.
البته طبق صحبتهای مسئولین باشگاه، این قرارداد به جز مبالغی قرضی نتوانست برای باشگاه استقلال آوردهای داشته باشد. احمد سعادتمند، مدیرعامل اسبق استقلال در این خصوص گفت: «به جز اندک مبالغی که آن هم به خزانهی باشگاه واریز نشده و مستقیم به بازیکنان داده شده است، این شرکت دیناری به دارایی ها اضافه نکرده است.»
اسماعیل خلیل زاده، سرپرست باشگاه استقلال در تاریخ ۱۱ بهمن ماه، در اقدامی عجیب قرارداد دیگری با شرکت کارگزار خود منعقد میکند. این قرارداد گرچه تحت عنوان قرض الحسنه بوده است، اما مفادی درون خود داشته است که با تعریف قرض الحسنه در تعارض و از شرایط عاقلانه به دور است.
ترکمنچای در لباس قرض الحسنه
طبق این قرارداد، شرکت آریابرتر مبلغ ۹ میلیارد تومان را به عنوان وام قرض الحسنه به باشگاه استقلال اعطا میکند. اما باشگاه استقلال موظف است در طی یک ماه این وام را تصفیه نماید؛ در صورت عدم تصفیه، باشگاه با جریمهی روزانه ۴۰ میلیون تومان معادل ماهیانه یک میلیارد و دویست میلیون تومان مواجه میشود. در واقع وامی که قرار بود به صورت بدون سود و بهره باشد، شامل گزافترین سود ممکن شده است.
معلوم نیست خلیل زاده به عنوان سرپرست باشگاهی که با مشکلات مالی دست و پنجه نرم میکند، به چه دلیل حاضر شده است چنین قراردادی را امضا کند که برای باشگاه از ترکمنچای ننگینتر است.
البته دو روز بعد، الحاقیهای صوری در این قرارداد گنجانده میشود که طی آن جریمهی ۴۰ میلیونی لغو میشود، اما این الحاقیه به صورت رسمی ثبت نمیشود تا شرکت آریا برتر همچنان بتواند مدعی جریمهی خود باشد.
قربانزاده، رئیس سازمان خصوصی سازی با اشاره به اینکه بخشی از قرارداد توسط باشگاه پرداخت شده است میگوید: «حدود ۶ میلیارد از وام اعطایی پرداخت نشده است. اگر تا امروز حساب کنیم، نزدیک ۳۲ میلیارد باید پرداخت شود! اگر آنها از بانک وام میگرفتند نهایتا دو برابر می شد نه این همه بدهی بر جای بگذارد. این قرارداد قرص الحسنه نوعی ربا است. در این خصوص شائبه زد و بند وجود دارد اما تا وقتی در دادگاه اثبات نشده، نمی توان اتهامی زد. مسیرش را فراهم کردیم و نهادهای نظارتی ورود خواهند کرد.»
لازم به ذکر است که باشگاه استقلال تهران در آن سال با انبوهی از مشکلات مالی روبه رو شده بود. مشکلاتی که منجر به وارد شدن یکی از شدیدترین صدمات به باشگاه استقلال در میانهی فصل شد. استقلال با سرمربی خود، استراماچونی توانسته بود بعد از مدتها به صدر جدول لیگ برتر دست یابد اما این مربی را به علت عدم توانایی در پرداخت حقوقش از دست داد.
یک بام و چند هوا
قطعا اسماعیل خلیل زاده، به عنوان سرپرست و رئیس هیئت مدیرهی باشگاه در آن زمان باید مورد بازخواست نهادهای قضایی قرار گیرد. آنچه که مسلم است، عملکرد ضعیف هیئت مدیره و قصور دولت به عنوان مالک باشگاه است که موجب متضرر شدن باشگاه و بیت المال شده است. دولت در ریز و درشت مسائل باشگاه و به طرق غیررسمی (اینجا را بخوانید) در امور باشگاهداری دخالت میکند اما تا به حال در خصوص نقش نظارتی خود و فجایعی که به وجود آورده است پاسخگو نبوده است.