تیم ملی فوتبال ایران؛ محبوب رها شده!
اوضاع تیم ملی ایران این روزها شبیه گزارشهای هواشناسی است. هر لحظه تغییر میکند و خبرهای تازه از راه میرسد؛ این که آفتابی است یا باید با زنجیر چرخ در جادهها تردد کرد.
اوضاع تیم ملی ایران این روزها شبیه گزارشهای هواشناسی است. هر لحظه تغییر میکند و خبرهای تازه از راه میرسد؛ این که آفتابی است یا باید با زنجیر چرخ در جادهها تردد کرد.
روزنامه ایران ورزشی با این مقدمه نوشت: «آخرین خبر درباره مهمترین تیم ورزشی کشور این است که باشگاه سپاهان با صدور یک بیانیه اعلام کرد مانع از در اختیار گذاشتن امیر قلعهنویی شد و قصد ندارد به همکاری با او خاتمه دهد. این بیانیه به معنای «پایان پروژه سرمربیگری قلعهنویی» قلمداد شد.
در ایران عرف است که بسیاری از مسائل قانونی را با ریشسفیدی و کدخدامنشی حل میکنند و عنوان «مصلحت» هم بر آن میگذارند. در نگاه عمومی سالها این موضوع ترویج شده که اولویت با تیم ملی است. برای همین بسیاری اوقات بر خلاف رضایت مربیان لیگ برتر، این مسابقات را نیمهکاره قطع کردهاند تا بازیکنان در اردوهای کوتاه و بلندمدت شرکت کنند. کسی هم به اعتراض مربیان گوش نکرده که گفتهاند هم نظم تاکتیکی تیم و برنامهریزی به هم میخورد و هم گاهی بازیکنان هنگام بازگشت از اردوهای ملی فرم بدنیشان به هم میریزد و پروسه بدنسازی کل تیم را تحتالشعاع قرار میدهند. حتی تیم پرسپولیس تهران به دلیل این که تعداد بازیکنان دعوت شدهاش به اردوی تیم ملی برای مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ دو رقمی شده بود از یک دوره لیگ کنار کشید. آنها شانس قهرمانی داشتند اما به یکباره جدول و لیگ را رها کردند و فدای تیم ملی شدند. حالا که جوانترها جامها را میشمارند کسی برای آن فداکاری تره هم خرد نمیکند!
آن روزگار البته صدای هواداران فقط در ورزشگاهها شنیده میشد و بر خلاف حالا که آنها در شبکههای اجتماعی جریان راه میاندازند و موضوع منافع و علایق و سلایق باشگاهی را به رخ میکشند و حتی ابایی ندارند که بگویند موفقیت باشگاه محبوبشان را بر تیم ملی ترجیح میدهند، همه چیز روی سکوها شروع و ختم میشد. در چنین فضایی سپاهانیها هم حق دارند که پروژه طراحی شدهشان با قلعهنویی را به مخاطره نیندازند. آنها دو فصل پیش تا مرز سقوط به لیگ یک پیش رفتند اما با پیوستن قلعهنویی هم بخت قهرمانی شدند و هم سهمیه آسیایی گرفتند و حالا خیز برداشتهاند تا جام را از سیطره سه ساله پرسپولیس خارج کنند. در چنین شرایطی شاید حق داشته باشند که با استناد به قرارداد قلعهنویی مقاومت کنند و اجازه ندهند که او به تیم ملی برود. نقشه مربیگری همزمان دو تیم هم به نظر خیلی بدوی و تاریخ مصرف گذشته میآید.
تیم ملی ایران بعد از بیمهری مارک ویلموتس تنها به حال خود رها شده است و در شرایطی که راه صعود به جام جهانی ۲۰۲۲ ناهموار شده و عملاً امکان عقد قرارداد و پرداخت پول بدون چالش به مربیان خارجی مقدور نیست، چارهای جز اعتماد به مربیان داخلی نمیماند. در این میان دوگانه دایی - قلعهنویی تا این لحظه از کادر خارج شدهاند و بعید است یحیی گلمحمدی که قبل از پیوستن به پرسپولیس یک گزینه محتمل بود، بعد از شهرخودرو دست به سومین اسبابکشی بزند، در این میان انگار ستاره بخت وحید هاشمیان دارد طلوع میکند... همه این اتفاقات البته بستگی به تودههای پرفشار، جهت وزش باد و چیزهایی مثل این دارد. درست مثل پیش بینی آب و هوای کشور!»
«خبرگزاری ایسنا»