دو توصیه برای خریداران پرسپولیس و استقلال
ابوذر نوغانی، مربی ایرانی تیم جوانان کاردیف سیتی انگلیس در یادداشتی، به متقاضیان خرید سرخابی‌ها توصیه کرد سرمایه‌های خود را مفیدتر و موثرتر به کار بگیرند
به گزارش «نسیم» و به نقل از سایت رسمی کانون مربیان فوتبال ایران (ifca.ir)، بعد از سال‌ها بالاخره دولت تصمیم به واگذاری دو تیم بزرگ کشور گرفت و آگهی مزایده آنها روز گذشته در رسانه‌های کثیرالانتشار کشور به چاپ رسید. تیم‌هایی که سال‌ها قسمت بزرگی از بودجه ورزش را به خودشان اختصاص داده‌اند؛ در صورتی که آن پول‌ها در درازمدت می‌توانست برای پیشرفت فوتبال ملی ما هزینه شود. قیمت‌گذاری روی این دو تیم انجام شده و قیمت پایه آنها۲۹۰ میلیارد تومان اعلام شده است. اگر بخواهیم این پول را به دلار و پوند تبدیل کنیم، می‌شود چیزی حدود ۹۰ میلیون دلار یا ۵۰ میلیون پوند. شما به عنوان خریدار یکی از این دو باشگاه، باید سالانه ۴۰ میلیارد تومان (بیش از ۱۰ میلیون دلار) هم هزینه تیم‌تان کنید. حالا سوال اینجاست که آیا لیگ ما به آن سطح رسیده خریدار این باشگاه‌ها بتواند از این سرمایه‌گذاری هنگفت سودی ببرد؟ لازم نیست از ماجرای نداشتن حق پخش، فروش لباس، کپی‌رایت و تبلیغات صحبت کنیم. پس تنها دلیلی که یک فرد ثروتمند را به خرید این باشگاه‌ها ترغیب می‌کند، تنها کسب شهرت است. من دو توصیه دارم، برای کسانی که توانایی و قصد خرید این باشگاه‌ها را دارند. پیشنهاداتی که باعث می‌شود هم آنها از نظر مالی به سود برسند و هم به فوتبال ملی کشور خدمت شود.
توصیه اول: خرید یک باشگاه اروپایی
۹۰ میلیون دلار یا ۵۰ میلیون پوند در اروپا پول کمی نیست. شما با این پول می‌توانید یک تیم در لیگ چمپیون‌شیپ انگلیس (یک لیگ پایین‌تر از لیگ بر‌تر) یا تیمی در لالیگای اسپانیا یا لیگ یک هلند بخرید. با این‌کار اول از همه شما با داشتن یک برنامه درست می‌توانید به سوددهی هنگفت برسید (مثل مالک باشگاه ساوتهمپتون) و در کنارش به کشورتان هم خدمت کنید. می‌توانید به پیشرفت بازیکنان ایرانی در اروپا کمک کنید. همکاری دو طرفه‌ای که می‌تواند بین ایران و آن باشگاه انجام شود. مثلا در فرستادن بازیکنان جوان به آکادمی آن باشگاه برای آموزش صحیح و اصولی، یا فرستادن مربیان ایرانی به آن باشگاه برای گذراندن دوره‌های دو هفته‌ای یا یک ماهه که تمرینات آکادمی و تیم اصلی را ببینند. همین‌طور تیم‌های باشگاهی یا ملی ما می‌توانند از امکانات آن باشگاه استفاده کنند.
نام کشورهای آسیایی با خرید باشگاه‌های اروپایی در این قاره سرزبان‌ها افتاده است
بهتر است این موضوع را با یک مثال برایتان توضیح بدهم. در سال ۲۰۱۰ یک مالزیایی ثروتمند تیم کاردیف‌سیتی را که در لیگ چمپیون‌شیپ انگلستان بود، خرید. اولین کار او پس از خرید این باشگاه، گذاشتن تبلیغ «ویزیت مالزی» رو پیراهن تیم، دور زمین استادیوم و .... بود. با این کار به سادگی اسم کشورش را در انگلستان سر زبان‌ها انداخت. کار دیگری که برای کشورش انجام داد، این بود که تیم زیر ۱۵ ساله‌های مالزی سال گذشته به اینجا آمد و دو هفته از زمین تمرین باشگاه استفاده کرد.
استفاده بازیکنان و مربیان مالزیایی از امکانات باشگاه کاردیف‌سیتی
بعد از آن هم یکی از تیم‌های باشگاهی‌شان به اینجا آمد و با چند تیم بازی دوستانه انجام داد. در هفته اخیر هم دو بازیکن از مالزی به تیم ما (تیم زیر ۲۱ ساله‌های کاردیف‌سیتی) آمده‌اند و قرار است یک ماه با ما تمرین کنند. خب این‌ها امکاناتی است که متاسفانه چون هیچ مالک ایرانی در تیم‌های درجه یک اروپایی نداریم، نمی‌توانیم چنین ارتباطاتی داشته باشیم.
توصیه دوم: سرمایه‌گذاری در آکادمی
شما می‌توانید به جای هزینه برای خرید پرسپولیس و استقلال، یک تیم پر هوادار با بازیکنان جوان و مستعد مثل ملوان یا نفت آبادان را حداکثر با ۱۰ تا ۱۵ میلیارد تومان بخرید. ۲۸۰ میلیارد تومان دیگرتان را برای ساختن یک مجموعه آکادمی پیشرفته در آسیا صرف کنید. چیزی شبیه مجموعه اسپایر قطر که به زودی دوستانم در سایت کانون مربیان، پرونده ویژه‌ای درباره این آکادمی مجهز منتشر خواهند کرد.
آکادمی فوق‌العاده مجهز اسپایر قطر-1
البته شما نیازی به صرف ۲۸۰ میلیارد تومان هزینه برای ساختن آکادمی هم ندارید. توجه کنید که تیمی مثل ساوتهمپتون مجموعه پیشرفته آکادمی و زمین تمرینش را با ۴۸ میلیون دلار ساخت. یعنی چیزی حدود ۱۵۰ میلیارد تومان. باید توجه کرد ساختن چیزی مثل آکادمی ساوتهمپتون در ایران قطعا هزینه کمتری دارد، چون شما نمی‌توانید قیمت زمین در انگلستان را با ایران مقایسه کنید.
آکادمی فوق‌العاده مجهز اسپایر قطر-2
بیایید برای یک بارهم که شده در فوتبال پایه هزینه میلیاردی کنید. همیشه باشگا‌ه‌هایی مثل ساوتهمپتون یا سوانسی را سر لوحه کارتان قرار دهید و به سوددهی پایدار در آینده فکر کنید. شما با هزینه میلیاردی و ساخت یک آکادمی مجهز که در آسیا نمونه باشد، می‌توانید بازیکنان جوان و آموزش دیده را به تیم اصلی باشگاهی که می‌خرید، بفرستید. بعد با فروش آن بازیکن به تیم‌های بزرگ ایران درآمد خوبی به دست بیاورید. اما نکته مهم اینجاست که اگر آن هزینه ۱۵۰ میلیاردی را صرف ساخت آکادمی کنید، به شما این تضمین را می‌دهم که هر سال بازیکنان جوان زیادی مثل سردار آزمون و علیرضا جهانبخش تربیت خواهید کرد که با ترانسفر آنها پول بسیار خوبی نصیب‌تان خواهد شد.
تصور کنید که آزمون عضو آکادمی یا تیم اصلی باشگاه شما است و این بازیکن در جم ملت‌ها یا جم‌جهانی جوانان می‌درخشد. پس از آن تیم‌های اروپایی حاضر هستند مثلا دو میلیون پوند (۱۰ میلیارد تومان) به شما بدهند تا این بازیکن را جذب کنند. می‌دانم این کار در یک سال اول برای شما بازدهی مالی نخواهد داشت اما در دراز مدت به صورت ثابت سود سرشاری برایتان خواهد داشت و علاوه بر آن به فوتبال کشورتان نیز خدمت خواهید کرد. کاری که حتی فدراسیون فوتبال هم هیچ‌وقت قدمی برای اجرای آن برنداشته اما شما انجامش داده‌اید.
امیدوارم روزی فرا برسد که دیدگاه ما به باشگاه‌داری در ایران تغییر کند و فقط به سود دهی و نتیجه‌گرایی کوتاه مدت توجه نکنیم.
