اخبار آرشیوی

حمید اعتباریان تهیه کننده ای که چندی قبل به دنبال ساخت فیلمی به نام «9/11/92» بود برای مدتی تولید این کار را به تعویق انداخته است. او درباره این تعویق به «نسیم»، گفت: به دلیل اینکه فیلمنامه پرداخت لازم را پیدا نکرد و انسجام لازم را نداشت تصمیم گرفتم تا تکمیل فیلمنامه تولید آن را منتفی کنم. البته کار به لحاظ ممیزی ارشاد مشکلی نداشت و مشکل نظر خودم بود که راضی نشدم با فیلمنامه ای نه چندان تر و تازه کار را کلید بزنم. اعتباریان که سه سالی می شود منتظر است تا فیلمنامه «سن پطرزبورگ2» کامل شود تا آن را تولید کند درباره زمان تولید این فیلم نیزعنوان کرد: پیمان قاسم خانی قول داده است که دیگر الویتش را بر روی این فیلمنامه بگذارد. ما توافقات لازم را انجام داده ایم و با افخمی هم قرار و مدارها را گذاشته ایم. انشاا.. که بتوانیم فیلم را تا اواسط بهار آینده کلید بزنیم. این تهیه کننده درباره کم کاری اش در سالهای اخیر نیز یادآور شد: من تهیه کننده ای هستم که با سرمایه بخش خصوصی کار می کنم یعنی آدمی نیستم که بروم آویزان نهادهای دولتی بشوم برای دریافت وام برای همین بر روی پروژه هایی سرمایه گذاری می کنم که خیالم از بابت بازگشت سرمایه شان راحت باشد یعنی نباید از من انتظار داشته باشید که بیگدار به آب بزنم. حمید اعتباریان که تجربه یک همکاری ناموفق با بهرام بیضایی در «لبه پرتگاه» را هم داشته است درباره صحبتهای اخیر مدیران سینمایی که از فعالیت فیلمسازان قدیمی مثل بیضایی استقبال کرده اند نکته جالبی را گفت؛ من فکر می کنم دوره دوره جوانترهاست و این فیلمسازان قدیمی حتی اگر شرایط کار هم داشته باشند باز هم به واسطه سالها دوری از سینما با شرایط امروز هماهنگ نیستند. هرچند احترامشان به همه واجب است اما آنچه از آنها دیده ایم این است که حتی در صورت فراهم شدن شرایط کار هم بیشتر خودشان را تکرار کرده اند تا اینکه بتوانند با روزگار جدید همراه باشند. اعتباریان اشاره ای هم می کند به همان فیلم نیمه کاره «لبه پرتگاه» و افزود: در همان پروژه هم بیضایی می خواست 3 ساعت و نیم فیلمنامه را همان طور که نوشته بود بسازد آن هم در شرایطی که 90 درصد داستان در غروب می گذشت. فارغ از بالا بودن هزینه های تولید و طولانی شدن پروسه پیش تولید که هزینه ها را مضاعف کرد ایشان می خواست همان 210 دقیقه فیلم را بسازد که حتی اگر می ساخت نمی توانست آن را اکران کند. کدام سینمای ماست که فیلم 3 ساعت و نیمه را روی پرده بفرستد؟ بعدش هم که دیدید چه کرد. رفت فیلمی را ساخت به نام "وقتی همه خوابیم" که هدفش از ساخت آن فقط مضحکه کردن من بود و حتی منتقدان مدیحه سرایش هم بر آن فیلم تاختند. این نشان می دهد که فیلمسازان قدیمی ما ظرف زمان را نشناخته اند. اعتباریان که تعدادی از فیلمهای جشنواره امسال را هم دیده است درباره اوضاع کیفی برگزاری جشنواره عنوان داشت: به لحاظ نظم در عدم تغییر برنامه ها تقریبا جشنواره خوبی را شاهد بودیم و به نسبت سالهای قبل جشنواره منظم تر برگزار شد اما به لحاظ کیفی برخی فیلمها خیلی ضعیف بودند و واقعا این سوال برایم پیش آمد که چرا در جشنواره ای که باید چکیده سینمای ایران باشد چنین فیلمهایی جای دارند. تهیه کننده «شام عروسی» و «سنگ کاغذ قیچی» درباره ویژگیهای مثبت جشنواره امسال هم افزود: کارهای جوانان واقعا قابل قبول بود. به عنوان نمونه "رد کارپت" رضا عطاران با اینکه متکی بود بر بداهه های خود این بازیگر بسیار فیلم خوبی شده بود چراکه کار کردن در کن و آن هم همزمان با برگزاری جشنواره کن بسیار کار مشکلی است اما این آدم آن قدر باهوش است که سعی کرد با موقعیتهایی که خودش ایجاد کرد فیلم را جلو ببرد و مخاطب را جلوی پرده سینما نگه دارد.