اخبار آرشیوی

به گزارش خبرنگار «نسیم» مادر شهید مفقودالاثر بهروز صبوری در ادامه این مراسم گفت: از عوامل و هنرمندان این فیلم تشکر می کنم که آنچه را که در ذهن و فکر ما بود، به مردم منتقل کردند. وی ادامه داد: 23 سال پیش ما را به مشهد بردند و در آنجا گفتند که فرزندان مان در سومار هستند و هیچ وقت هم بر نمی گردند، از این روز به بعد سالی یک بار به سومار می روم و اگر کسی در آنجا باشد، از آن می خواهم که آنجا را ترک کنم تا از این طریق با پسرم خلوت کنم. مادر شهید مفقودالاثر صبوری با بیان اینکه مریلا زارعی آنچه را که در قلب ما بود، در این فیلم بیان کرد، اظهار داشت: از طرف همه مادران شهدای گمنام دست مریلا زارعی را می بوسم. وی در پایان خطاب به دانشجویان خاطر نشان کرد: 31 سال است که از فرزندم خبری ندارم، از شما می خواهم که دعا کنید تا حداقل بند انگشت فرزندم را برایم بیاورند. در ادامه همسر شهید احمد رحیمی با بیان اینکه از دست اندرکاران این فیلم تشکر می کنم، گفت: احساس می کنم که مریلا زارعی توانست حس مادران شهدای گمنام را به خوبی به مخاطبان منتقل کند. در این مراسم دیدم که حتی کسانی که سن شان به دوران دفاع مقدس نمی رسد هم با دیدن فیلم، توانستن حس مادران شهدای گمنام را به خوبی درک کنند. وی با بیان اینکه نمی توانم حرفی درباره شهدا بزنم، چرا که آنها زنده اند و در نزد خدا روزی می گیرند، ادامه داد: شهید رحیمی دانشجوی دکتری دانشگاه تهران بود از این رو هر وقت به این دانشگاه می آیم، احساس می کنم که شهید رحیمی زنده است. شهید در 23 فروردین 1362 در عملیات والفجر یک به شهادت رسید. در واقع من به همراه او به عملیات رفته بودم و زمانی که شهید شد 25 روز از او خبری نداشتم، به همین دلیل می دانم که انتظار کشیدن خیلی سخت است. همسر شهید رحیمی اظهار داشت: درد خانواده های شهدای گمنام و مفقودالاثر از خانواده های شهدا و اسرا بیشتر است، چرا که آنها از سرنوشت فرزندانشان اطلاعی ندارند. گفتنی است، مادر شهید مفقودالاثر صبوری و همسر شهید رحیمی با اهدای هدایایی از نرگس آبیار، گلاره عباسی، محمدحسین قاسمی، ابوذر پورمحمدی و سامان صفاری تقدیر کردند.