به گزارش خبرنگار «نسیم»، ابراهیم اصغرزاده مشاور فیلم "تسخیر لانه جاسوسی" نیز در ادامه این نشست، گفت: وقتی جمال ساداتیان گفت که قصد ساخت این فیلم را دارد از آن استقبال کردم ولی در عین حال به ایشان گفتم که پروژه سختی را پیش رو است. وی افزود: قبل از اینکه فیلم هایی پیرامون وقایع تاریخی کشور تهیه کنیم اول باید تکلیف سینما با سیاست روشن شود تا در نهایت اثری که ساخته می شود ماندگار شود. زیرا در سابق ساخت فیلم های سینمایی فاخر داشتیم که بدند فیلمهایی که ساخته شدند انهم با هزینه های سنگین ولی با استقبال مردم و جامعه روبرو نشده اند. اصغرزاده از دانشجویان تسخیرکننده لانه جاسوسی افزود: در خیلی مواقع سینما به کمک حکومت ها و مردم می آید و نمونه های آن را در سینمای هند، آمریکا و حتی در سینمای مصر می توان دید. حتی سینمای هالیوود سیاست های دولت آمریکا را برای مردم این کشور و مردم دنیا باورپذیرتر می کند. اصغرزاده همچنین گفت: حتی در زمان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا هم که هیچ کس فکر نمی کرد اوبامات انتخاب شود و حتی احمدی نژاد رئیس جمهور وقت هم گفته بود که اوباما رئیس جمهور نمی شود ولی سینمای آمریکا این مسئله را برای مردم
آمریکا جا انداخت و حالا می بینیم که اوباما رئیس جمهور شده است. این فعال سیاسی ادامه داد: دو حادثه 11 سپتامبر و اشغال سفارت آمریکا ضربه بزرگی به آمریکا زده و در ذهن آنها این مسئله تحقیر آمیز است. این قضیه هنوز هم برای آنها حل نشده به همین دلیل هم فیلم "آرگو" تولید شده و حتی جایزه هم گرفت. وی بیان داشت: وضعیت سینمای ایران با آمریکا متفاوت است و در ایران با صنعت سینمای ضعیفی روبرو هستیم. حتی این سینما در قبل از انقلاب قادر نبود خود را با آلام و دردهای جامعه هماهنگ کند. فقط سینمای ایران در دهه 60 بود که شاهد تحرکی بود. سینمای ایران در زمان خاتمی مقداری فعال شد و سینماگران در دوره اصلاحات نیم نگاهی به مسائل سیاسی داشته و البته بیشتر فضای سینما در آن زمان به ژانری شبیه نبود بلکه بیشتر بصورت متلک گویی داشت. اصغرزاده ادامه داد: در دوره احمدی نژاد دولت بیشتر سعی کرد تا با سیاست سینما را در دست بگیرد و از این رو بود که سینما دچار مشکلات و مسائل جدی شد و از مسائل اجتماعی روز کشور عقب ماند. در نتیجه این سینما نه قدرت پیش بینی و نه قدرت مداخله در انتخابات 24 خرداد 92 را نداشت. وی همچنین به فیلم "آرگو" اشاره کرد و افزود:
در این فیلم فیلم ساز مجبور می شود برای اینکه در ابتدای فیلم سابقه ای برای بیننده فراهم کند یک سری از وقایع قبل از انقلاب همانند کودتای 28 مرداد و نقش آمریکا در آن را اعتراف کند و سپس بگوید که این مسائل موجب شد تا دانشجویان سفارت را اشغال کنند. غفلت سینماگران از مسائل تاریخی و نپرداختن به انها موجب شده تا نسل جوان ارتباط خود را با وقایع آغازین انقلاب از دست بدهند و به نوعی دچار انحلال طلبی شوند. اصغرزاده افزود: متاسفانه در این سالها سینمای ایران خود را به ندیدن وقایع تاریخی و سیاسی بعد از انقلاب اسلامی زده؛ بارها سینماگران خود خواسته خیلی وقایع را ندیدند.چند بار تلاش و تقاضا کردیم از تهیه کنندگان که روی واقعه اشغال سفارت امریکا کار کرده و فیلم بسازند ولی وجود موانع مختلف و کمبود بودجه و نبود هزینه لازم موجب شد کاری تولید نشود. همچنین بخش خصوصی هم توان ورود به این پروژه ها را نداشت. این فعال عرصه سیاسیت ادامه داد: سینمای سیاسی کشور اگر زنده باشد هم می تواند از آرمان های انقلاب دفاع کند و هم پیوندی باشد میان نسل جوان و آنها را با مبانی انقلاب اسلامی آشتی دهد.اگر سینماگران فعال شوند می توانند سیاستمداران را هم
هدایت کنند که در نهایت این موضوع به نفع خود سینمای ایران است. همچنین در سینما درست است که سرمایه داران و منتقدان و حکومت تاثیرات خود را دارند ولی درنهایت این ذائقه توده مردم است که گیشه ها را هدایت می کند. ابراهیم اصغرزاده یادآوری کرد: اینکه چرا الان و در این زمان به فکر ساخت این فیلم افتاده ایم این است که در حال حاضر با توجه به گشایشی که در سیاست خارجی ما و گفتگوهای 5+1 و بهبود روابط خارجی روی می دهد این زمینه بیشتر و بهتر برای ساخت فیلم فراهم شده است. در زمان انتخاب خاتمی جامعه کشور دو قطبی شد ولی در در زمان انتخاب روحانی جامعه سه قطبی شد که این حالت و مشی اعتدالی که از سوی دولت جدید اعلام شده راه را برای ساخت فیلم هموارتر کرده است.