اخبار آرشیوی
برنامه "هفت"/۱- مصطفی زمانی: تصمیم گرفتم همیشه اخلاقگرا باشم؛ معتقدم هرچه برای بچههای جنگ انجام دهیم، کم است حتی مهم نیست نقشم خوب باشد یا نه/ نمیتوانم در سریالی که روزی ۲ قسمتش ضبط شود، بازی کنم/ فیلمساز نباید ارزشی بودجه بگیرد و بی ارزشی را ترویج کند
به گزارش خبرنگار «نسیم»، مصطفی زمانی بازیگر سینمای ایران شب گذشته با حضور در برنامه "هفت" گفت: - با بهترین نقش و بازی در سریال "یوسف" ورود به عرصه بازیگری برای من بوجود آمد که البته تعهدی را نیز برایم موجب شد. چون همه مردم مرا با نقش یوسف میشناسند و من هم مجبورم به همان نقش نزدیک باشم. البته من فقط آن نقش را بازی کردم اما باور عمومی جامعه مرا با آن نقش میشناسد و میخواهد. - شعار سینمای الان فقط همین محدوده نزدیک خودش است اما با این وضعیت میخواهد همه مردم، سینما را شعار دیدشان قرار دهند. فیلمی میسازیم که یا اینقدر خاص است یا فقط سرگرمی است و وجه افزایش تفکر مخاطب را بالا نمیبرد. - سعی میکنم در فیلمهایی که دغدغه خودم است، بازی کنم. برای من "یوسف" شهرت داشت؛ ضعیفم در مقابل همه کسانی که مرا میبینند و این چیزی نیستم که این همه طرفدار داشته باشم. بنابرانی سعی میکنم به اندازه خود مردم باشم. تصمیم گرفتم دنبال بازی از جنس خودم باشم و همیشه اخلاق گرا باشم. - چهره بازیگر، همیشه تأثیرگذار است حتی در عرصه سینما؛ چون بسیار افراد توانمندی هستند که باید در رده اول سینمای الان ما باشند اما نیستند. افرادی که چهره دارند
فرصت بیشتری دارند اما در عین حال باید خیلی زحمت کشید که من و تو نشان دهیم که بخاطر تنها چهره، به وضعیت الان نرسیده ایم. - من فقط در فیلم سینمایی "همسرش هستم" چهره واقعی خودم هستم و بقیه به المانهای دیگر نزدیک شده ام. - در سال اول ورودم به سینما برای انتخابهایم، شخص کارگردان مدنظرم بود. بعد روی فیلمنامه تمرکز کردم و به این نتیجه رسیدم که کارگردان مهم است. حتی یک فردی که در یک فیلم به من چایی میدهد برایم واقعا مهم است. - بعد از "یوسف" و نمایی در "چشم باد" بازی در سریالی دیگر نکردم؛ اما معتقدم هرچه برای جنگ انجام دهیم کم است. برایم مهم نیست که نقشم خوب باشد یا نه؛ برایم مهم این است به گروهی که برای جنگ کار میکنند کمک کنم چون وظیفهام میدانم برای ان حوزه کار کردن را. - پروژه هایی در این چندسال در تلویزیون کار شد که به نوعی سر هم بندی بود و برخی که باید کار میکردند اما نتوانستند. من نمیتوانم در سریالی که روزی دو قسمتش ضبط شود بازی کنم. - محمدعلی باشه آهنگر که تجربه بازی در "ملکه" اورا داشتم به نظرم واقعا آقاست و برای او احترام خاصی قائلم؛ سر به زیر بودن را باید از او یاد گرفت. صادقانه و متعهد به مملکت کار
میکنند. واقعا میفهمد که بودجه اش برای بیت المال است و اینگونه فیلم میسازد. فریدون جیرانی هنوز فیلمی که باید بسازد را نساخته و خودش هم میداند با اینکه کاربلد است. - به علاقه مندان، راهی که من در سینما رفتم را توصیه نمیکنم . خیلی از این دفاتری که ممکن است الان قراردادهای چند میلیونی با من امضا کنند، قبلا دوسال پیششان تست دادم و نتوانستم به سینما بیایم. به نظرم حضور در کلاسهای بازیگری معتبر لازم است تا خود را محک بزنند. - الگوی من در سینما، خسرو شکیبایی است با اینکه یک بار هم او را از نزدیک ندیدم. بازیگری ریشه در فرهنگ دارد و من بازیگر ایرانی، نمیتوانم بازیگری را از فرهنگ و مملکت دیگر بعنوان الگو بگیرم. - در مورد تجربه کار با سیاوش اسعدی در "جیب بر خیابان جنوبی" به نظرم این کارگردان، مشتاق سینماست و میتواند به خوبی بازیگرانش را هدایت کند. گرچه 20 دقیقه پایانی و فینال فیلم "جیب بر خیابان جنوبی" کمی آزار دیدم چون برای بعنوان بازیگر، مقبول نیست. اگر آن فینالی که من مدنظرم بود در فیلم گنجانده میشد، اتفاقا کارگردان بیشتر دیده میشد اما امیدوارم دلیلش ممیزی عنوان نشود چون به ممیزی ربطی ندارد. - خدمت نکردن به
مردم فقط ممکن است از دست مردمان نمک نشناس بر آید. امیدوارم در دولت جدید بدون کم کردن پول جیب مردم، کارها را به کارگردانان کارآزموده بسپاریم. - فیلمسازان نباید ارزشی بودجه بگیرین و بی ارزشی را ترویج کنند. کار ارزشی خودش را از درون و پس از ساخت نشان میدهد. - فعلا مشغول بازی در فیلم سینمایی "خط ویژه" هستم؛ من با خوش اخلاق ترین دیکتاتور سینما کار میکنم یعنی مصطفی کیایی که چند روز دیگر فیلمبرداریاش تمام میشود و قطعا در جشنواره حاضر میشود؛ احتمالا اسم فیلم تغییر کند. خوشبختانه کیایی میداند در سینمایی که میرود چه میخواهد.