مراسم رونمایی از کتاب منهای فقر

به گزارش خبرنگار «نسیم»، حسن سبحانی، دیگر سخنران این مراسم بود. وی در سخنانش بیان داشت: ادبیات و آموزه های مربوط به دین اسلام و از جمله ادبیات فردی که این جلسه به بزرگداشت مقام او می پردازد بسیار رسا و گویا است و این است که دین با فقر نمی سازد و اگر کشوری اسلامی باشد نمی تواند فقیر بود و باید بدانیم که اگر کشوری فقیر بود باید در اسلامی بودنش شک کنیم.

این استاد دانشگاه در ادامه افزود: برای ما و جامعه ای که در آن زندگی می کنیم عنصری ترین مساله این است که مطلوب اسلام در زمینه داشتن جامعه ای متعادل و عاری از فقر با همه مظاهرش با چه ساز و کاری تامین می شود؟ ساز و کارها باید به گونه ای باشد که وقتی آمد فقر رخت بر بندد و ارزش های جامعه با جوهره دین تغییر کند باورم این است که در جمهوری اسلامی، آن ساز و کار که باید هدف تامین عدالت رانشانه می گرفت با متغیرهای سرمایه داری پیگیری شد و نظام سیاسی و فرهنگی که به زبان ادعای مبارزه با سرمایه داری می کردند اقتصاد سرمایه داری را پشتیبانی می کردند. غافل از این که دشمن در پشت الفاظ پنهان شده است، نباید از یاد ببریم که در این سال های طولانی برایند اقدامات حکومتی در جستجوی توسعه یافتگی به خاطر اتخاذ ساز و کاری غریب بسیاری از کسانی را که با این ساز و کار مخالفت کردند به شیوه های مختلف منزوی کرده است.

سبحانی با انتقاد از روند فعلی اقتصادی کشور بیان داشت: در حال حاضر وضعیت به گونه ای شده است که فرد 16 ساعت کار می کند و هیکل نحیف خود را به خانه می رساند و فردا روز از نو روزی از نو! چگونه میتوان از چنین فردی انتظار فکر و مشارکت در فعالیت های فکری و فرهنگی را داشت. درد بزرگتر این است که همه آنها که در این سال ها به طراحی، تثبیت و اجرای این ساز و کارهای متکاثر مآب کمک کرده اند به جای پاسخگویی اوضاع را به گردن کسانی انداخته اند که به نام دین جامعه را اداره کرده اند. او افزود: در مجموعه مسئولینی که اقتصاد و مسائل اجتماعی و فرهنگی را اداره کرده اند یا نمی بینید یا کم می بینید کسانی را که ادبیات اقتصاد دین را در طی این سالها داشته باشند، ما دچار بدعت شده ایم و این بدعت جایگزینی ساز و کار اصالت سرمایه به جای ساز و کاری است که اگر کار می کرد نمی توانست با فقر جمع شود، است این بدعت ها از طریق به عوارض و معلول هایی مثل دادن یارانه به وجود نیامده، این بدعت ها جایگزینی ساز و کار غریبه در حضور تملق و مهار نقد و سکوت مصلحت اندیشان به وجود آمده است.

سبحانی، ساز و کارهای فعلی اقتصادی را در جهت منافع سرمایه داری دانست و افزود: در این ساز و کارها به سرمایه اصالت داده اند به طور رسمی از اصالت سرمایه و قانون گذاری به نفع سرمایه و همچنین حساب کشی از نیروی کار پرداخته اند و این باعث شده که حداقل مشکل ما فقر باشد و بزرگتر از فقر آن گرفتاری های ذهنی است که مردم با آن درگیر شده اند. مردم مجبورند به خاطر حفظ آبرو و تامین معاششان زحمت فراوان بکشند .

وی خواستار توجه بیشتر به فقرا شد و گفت: در روزگار غربت دین باید از هر فریادی به نفع دین حمایت کرد. حداقل باید این انتظار را داشته باشیم که حاکمیت دینی اجتماع متدینین را با آموزه های دینی اداره کند تا فقر که مرگ اکبر است و موجب سلب شخصیت فقیر می شود از بین برود و آن گاه است که می تواند از استعدادهای خودش استفاده کند. این کتاب منهای فقر می تواند در چاپ بعدی به گونه ای باشد که سهم نویسنده از گفته ها و نوشته ها مشخص باشد تا خواننده یکپارچه این کتاب را منتسب به استاد حکیمی نداند.