به گزارش خبرنگار «نسیم»، مهمترین محورهای سخنان این استاد دانشگاه در بیستویکمین نمایشگاه بینالمللی قرآن به شرح زیر است: -پس از قرنها که از نزول قرآن میگذرد دین قرآن همچنان هدایتگر انسانها است. -مسلمانان به دنبال نشر قرآن نبودند آنها پیگیر ترویج فرهنگ قرآن نبودند اما بالاخره قرآن راه خود را باز کرد و اسلام دیده شد و در سرتاسر دنیا اذهان را متوجه خود کرد. -کشورهای اسلامی با نگاه حسرت وقتی به کشورهای پیشرفته نگاه می کنند به اشتباه میافتند که چون اینها درگیر اسلام نبودهاند اینگونه شده اند غافل از اینکه آنها پیشرفتشان را از قرآن گرفتهاند. -تا زمانی که غربیها با مسلمانان ارتباط برقرار نکرده بودند متوجه زمینههای اصلی که باعث حرکت انسان به جلو میشود نشده بودند زمانی که اولین سر نخها را یافتند فکرشان و جامعه شان را متحول کردند و به کلیسایی که خودش را سر دمدار دانش و معرفت بشر میدانست دهن کجی کردند و گفتند ما دانش میخواهیم. -مسلمانان مدارس را در کنار مساجد تاسیس کردند و هر جا مسجد بود مدرسه هم در کنار مسجد بود. -مساجد پایگاه اصلی نشر علم هستند. -دید اسلام این بود که علم، علم است چه حساب باشد و چه طب و
چه نجوم. -دوران درخشش دانشمندان اسلامی را، ما بیشتر در تاریخ پشت سر گذاشتیم و حال جلو افتادن غربیها و عقب ماندن بلاد اسلامی به طور مشخص در برابر چشمانمان است و این دو تاریخ بسیار دو گانه است. -آنچه که الان باید به تلخی اقرار کنیم این است که در جامعه اسلامی ایران ما و دیگر جوامع اسلامی دیر به فکر افتادیم که باید همه دانشهایمان را قرآن بنیان کنیم و امیدواریم تا تاخیرهایمان قابل جبران باشد. -باید مسأله قرآن بنیان کردن دانشها از حرف فراتر رفته و به گذشته پر افتخار خود برگردد و بزرگترین آفت این حرکت این است که فکر کنیم اول راه هستیم. -ما در آغاز راه نیستیم ما هفت، هشت قرن در تاریخ اسلام حرکت جدی داشتیم. -اگر مسلمانان با هم باشند میتوانند حرکت اساسی داشته و به سابقه پر عظمتشان بازگردند.