اخبار آرشیوی

برهان در قسمت دوم سلسله مطالب دروس ولایت فقیه آیت‌الله مصباح یزدی نوشت: بعد از قبول اصل ولایت فقیه و این بحث که در زمان غیبت، باید آن‏چه اقرب به حکومت معصوم(ع) است، تحقق یابد، این شبهه‏ مطرح می‏شود که آیا حتماً باید یک نفر در رأس حکومت باشد یا شورایی از فقها هم می‏تواند موضوعیت داشته باشد؛ به عبارت دیگر لازمه‏ی پذیرفتن اصل ولایت فقیه، پذیرفتن وجود یک شخص نیست، ممکن است یک شورای فقها حکم را صادر کند! به خصوص از راه نقلی و با استناد به نصوص و متون دینی ممکن است این شبهه پیش آید که در اسلام از حق حاکمیت فقها در عصر غیبت سخن به میان آمده، اما مشخص نشده است که حتما یک شخص باشد، ممکن است شورای فقها باشد. آیت‏الله‏مصباح‏یزدی در جواب این شبهه معتقدند که وقتی در اثبات ولایت فقیه از مصلحت تام عقلی (حکومت شخص معصوم )صرف نظر کردیم، پس تنها امکان عقلی مطرح نیست، امکان وقوعی و عقلایی در خارج هم مطرح است. ایشان برای اثبات این نظر می‏فرمایند: «تا جایی که از تاریخ بشر در باب حکومت و سیاست بدست می آید و بر اساس آن‏چه که قرآن و کتب آسمانی حکایت می‏کنند و نیز طبق آ‏ن چیزی که در تاریخ اسلام سراغ داریم، هیچ کس احتمال این معنا را نداده است. هیچ پیغمبری ( در بین آن‏هایی که حکومت تشکیل داده اند) شورایی حکومت نکرده است. در سیره‏ی ائمه اطهار(ع) هم‏چنین چیزی را سراغ نداریم.» ایشان معتقدند از نظر عملی هم اگرچه حکومت شورایی محال نیست ولی احتمال آن بسیار کم است. علاوه بر این در مصالح اجتماعی مواردی پیش می‏آید که باید تصمیم قاطع گرفته شود و گرنه مصلحت مسلمین تأمین نمی‏شود. بنابراین از منظر آیت‏الله‏مصباح‏یزدی، متون دینی، سیره‏ی انبیا و ائمه‏ اطهار نشان می‎دهد که ولایت همواره قائم به شخص بوده است، در وقوع خارجی نیز در همه‌ی دنیا همواره حکومت دست یک نفر بوده، حتی در حکومت‏هایی مانند اتحاد جماهیر شوروی که ادعای حکومت شورایی داشتند، عملاً نظر یک نفر تعیین کننده بود.