آبادان ۱۱۶۰ واقعی اما متوسط!

نسیم آنلاین ؛ سیدمهدی درفولی: ۳۱ سال از پایان جنگ سپری می شود و جنگ به ظاهر تمام شده است، اما همچنان سینمای دفاع مقدس زنده است و وجود دارد و همچنان ناگفته های زیادی از جنگ می شنویم و این یعنی دفاع مقدس تمام نشده است.

یکی از کتاب های خوب و جریان ساز امسال مرکز تاریخ شفاهی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی کتاب فرکانس ۱۱۶۰ بود که بیش از ۱۰۰ ساعت خاطرات کارکنان رادیو نفت ملی آبادان در آن جمع شده است و خاطرات ۸ سال کارکنان این رادیو در مقاومت و ایستادگی دوران دفاع مقدس در آبادان تبدیل به کتاب شده است. فیلم آبادان ۱۱۶۰ حالا فیلم سینمایی است که به بخشی از این کتاب و خاطرات می پردازد و از آن الهام گرفته و خاطرات کارکنان این رادیو از حصر آبادان در سال ۱۳۵۹ را روایت می کند.

فیلم از نظر نگارنده فیلم متوسطی است و بازی چهره هایی همانند حسن معجونی نیز بازی متوسطی است اما داستان پرکشش است و ای کاش «مهرداد خوشبخت» با حوصله بیشتری فیلم را روایت می کرد. سوژه بکری که می توانست پرکشش تر باشد و بهتر تصویر شود اما تا همین جا هم فیلم بدی از آب در نیامده است.

این اتفاق مبارکی است که چند سالی هست در سینمای ایران آغاز شده و تاریخ شفاهی انقلاب چه در دوران جنگ و چه در سال های ابتدایی انقلاب در دهه ۵۰ و ۶۰ تبدیل به فیلم سینمایی می شود و برای همین باید به سازمان فرهنگی هنری اوج تبریک گفت. اگر ما تا ابتدای دهه ۹۰ مشکل داستان و قصه در سینمای ایران داشتیم چند سالی است به مدد داستان های واقعی انقلاب این مشکل را کمتر داریم و حالا مشکل ما پرداختن خوب و مناسب و با حوصله و دراماتیک به این داستان هاست. همین امسال در جشنواره فجر فیلم های «درخت گردو» و «روز صفر» و «آبادان 1160» و «لباس شخصی» فیلم هایی هستند که روایت واقعی دارند و خیال پردازی نیستند.

این یعنی منبعی بیکران برای فیلمسازان ما که به داستان ها و سوژه های واقعی و جذاب ورود کنند. اما کاش این ورود با صبر و حوصله همراه باشد و کاری درخور از آب در بیایند. درباره درخت گردو و لباس شخصی این اتفاق تا حد زیادی محقق شده است اما کاش درباره آبادان ۱۱۶۰ هم اینگونه می شد. در مجموع اگر قرار به نمره دهی به فیلم آبادان۱۱۶۰ باشد از ۱۰ شاید نمره ۵ به آن بدهم.