اخبار آرشیوی
حسین شریعتمداری در سرمقاله امروز کیهان نوشت: حمایت گسترده رهبر معظم انقلاب از دولت نشان می‌دهد که دولت اگر چه خالی از نقاط ضعف نمی‌باشد ولی این نقاط ضعف کم شمار با نقاط قوت فراوان و پرشمار آن قابل مقایسه نیست
متن یادداشت حسین شریعتمداری در روزنامه کیهان به شرح زیر است: «انتقاد، آن ارزشیابی منصفانه ای است که یک آدم کارشناس می کند؛ نقادی همین است دیگر. وقتی شما طلا را می برید پیش یک زرگر که نقادی کند، او می گوید که آقا این عیارش بیست است، یعنی عیار بیست را قبول می کند. حالا از بیست وچهار - که عیار خالص است- چهار عیار کم است. این شد نقادی، البته زرگر هم هست و وسیله نقادی را هم دارد. اما اگر چنانچه طلا را بردید مثلاً پیش یک آهنگر و او یک نگاهی کرد و آن را انداخت و گفت: آقا این که چیزی نیست! این اسمش نقادی نیست. اولاً؛ اصل طلا بودن این، انکار شده، خب، بالاخره مرد حسابی! حالا عیار بیست و چهار ندارد، عیار بیست که دارد. این را قبول کن! ثانیاً؛ شما که اهل این کار و آشنای این کار نیستی! آدم متاسفانه می بیند چیزهایی که به نام انتقاد از دولت و نقادی دولت، امروز گفته می شود، شکل همین تخریب را دارد؛ یعنی انکار امتیازات، قبول نکردن برجستگی ها و کارهای خوب و درشت کردن و برجسته کردن ضعف ها. خب، بله، ضعف هست. هر دولتی بالاخره ضعف دارد؛ انسان ها ضعف دارند دیگر؛ ضعف ها را بگویند: قوت ها را بگویند. جمع بندی کار یک دولت آن وقتی است که
ضعف ها و قوت ها را منصفانه پهلوی همدیگر قرار بدهند. آن وقت می شود جمع بندی کرد». در آخرین روز هفته گذشته که با اولین روز هفته دولت همزمان بود، رهبر معظم انقلاب در دیدار رئیس جمهور و اعضای هیئت دولت با ایشان فرمول کارشناسانه و دقیقی برای ارزیابی عملکرد دولت و میزان انطباق آن با آرمان ها و آموزه های اسلامی و انقلابی ارائه فرمودند. تمثیلی که حضرت آقا در تشریح و توضیح فرمول یاد شده به کار گرفته اند با توجه به «واقع نمایی» و «دقت نظر» مثال زدنی ایشان، حاکی از آن است که رهبر معظم انقلاب به عملکرد دولت محترم نمره ای فراتر از «نمره قبولی» می دهند. ضمن آن که ایشان در بیانات خویش برای این ارزیابی به نمونه های مستند فراوانی نیز اشاره کردند. «کارهای وسیع عمرانی در مناطق مختلف کشور، پیشرفت چشمگیر در زمینه علم و فنآوری، ارتقای جایگاه ایران در عرصه سیاست خارجی و مسائل بین المللی، برجسته شدن ارزش های انقلاب در گفتار و رفتار دولت از جمله ساده زیستی و دوری از تجمل، استکبارستیزی و افتخار به انقلابی گری و تلاش برای ارتباط گسترده با مردم و...» رهبر معظم انقلاب در ارزیابی عملکرد دولت دقیقاً همان فرمولی را به کار گرفتند که خود
برای نقادی منصفانه و دلسوزانه پیشنهاد کرده بودند، ایشان در کنار نقاط قوت فراوان و مثال زدنی دولت به نقاط ضعف نیز اشاره داشتند و برخی از «نباید»هایی که هست و «باید»هایی را که مورد غفلت قرار گرفته برشمردند که «رعایت قانون»، نظارت بر زیرمجموعه ها، پی گیری مصوبات و وعده هایی که مخصوصاً در سفرهای استانی داده می شود، بررسی آمار و ارقامی که زیرمجموعه ها ارائه می دهند، مبارزه با فساد اقتصادی، مقابله با تورم و گرانی ناشی از آن، تعامل با مجلس و قوه قضائیه، مشاوره با نخبگان و توجه به مقوله فرهنگ از جمله آنهاست و نهایتاً تقدیر از پرکاری دولت و تأکید بر حفظ این روحیه تا پایان آخرین سالی که از دوران خدمت دولت خدمتگزار باقی مانده است. اکنون با توجه به حمایت گسترده و مستند حضرت آقا از دولت محترم و برشمردن ویژگی های بعضاً منحصر به فرد آن می توان نتیجه گرفت که؛ 1- دولت اگرچه خالی از نقاط ضعف نیست ولی این نقاط ضعف کم شمار با نقاط قوت فراوان و پرشمار آن قابل مقایسه نیست. پیش از این در حالی که کسانی با اشاره به برخی از همین نقاط ضعف، زبان و قلم به نقد غیرمنصفانه دولت گشوده و به افراط رسیده بودند، طی یادداشتی مستند اشاره داشتیم
که مجموعه این نقاط ضعف فقط می تواند نمره دولت خدمتگزار را از 100 به 90 تنزل دهد و این در حالی است که رقبای احمدی نژاد و دولت های اصلاحات و کارگزاران در همآوردی با دولت ایشان به زحمت نمره قبولی می گیرند که البته بسیاری از اعضای دو دولت یاد شده در جریان فتنه 88 رفوزه هم شدند. 2- ساز و کارهای پیشنهادی دلسوزان نظام و مردم اگر واقعاً دلسوزانه باشد، الزاماً بایستی در بستر دولت دنبال شود. نکته ای که متأسفانه چند هفته قبل از سوی برخی مسئولان قبلی دولت، به غفلت نادیده گرفته شده و با ارسال نامه ای خواستار تشکیل گروهی از نخبگان و صاحبنظران برای پی گیری اموری شده بودند که مطابق قانون در حوزه ماموریت و مسئولیت دولت است. نویسندگان نامه که متاسفانه ارسال آن را رسانه ای کردند! به این نکته بدیهی توجه نداشته اند که نامه مورد اشاره، نفی آشکار صلاحیت دولت تلقی می شود که از یکسو بیرون از جایگاه نویسندگان نامه بوده است و دیگر آن که دولت پیشانی نظام است و از این روی بدون کمترین تردیدی، نامه یاد شده را می توان و باید، بازی ناخودآگاه نویسندگان در میدان دشمن ارزیابی کرد که با نقد دلسوزانه- که ضروری و سازنده است- فاصله فراوانی دارد.
3- «نظارت بر زیرمجموعه» نکته ای است که در توصیه های رهبر معظم انقلاب به دولت جایگاه ویژه ای داشت. گفتنی است رئیس جمهور محترم اگرچه در این باره، حساسیت ویژه ای از خود نشان می دهند که درخور تقدیر است ولی در پاره ای از موارد، اعتماد مطلق- و یا نزدیک به مطلق- ایشان نسبت به کسانی که نشان داده اند شایسته این اعتماد نیستند، موقعیت و جایگاه دولت آقای احمدی نژاد را با آسیب روبرو کرده است. نگاهی به مواضع و عملکرد این طیف حاکی از آن است که در بسیاری از موارد با مواضع و عملکرد رئیس جمهور فاصله زیادی دارند. مثلا در حالی که نظر با شجاعت اعلام شده و مستدل آقای دکتر احمدی نژاد درباره هولوکاست تعادل رژیم صهیونیستی را برهم زده است، یکی از افراد همین حلقه از صهیونیست های اشغالگر با عنوان «مردم اسرائیل»! یاد می کند و یا در گرماگرم تلاش بی وقفه و مثال زدنی رئیس جمهور برای جهت دهی بودجه به سوی اقشار مستضعف جامعه، که امید فراوانی در دل ها آفریده است، حلقه یاد شده، با صرف هزینه های کلان به برپایی همایش های بی حاصل با دعوت از کسانی که بعضا کمترین همخوانی با نظام و مردم ندارند و حاتم بخشی از بیت المال به فلان هنرپیشه و حمایت از برخی
کلان سرمایه داران و خرید و راه اندازی نشریات آنچنانی و... مشغول است. 4- حمایت گسترده رهبر معظم انقلاب از دولت و توصیه های دلسوزانه و کارشناسانه ایشان به ریاست محترم جمهوری و اعضای کابینه، ضمن آن که سرمایه بزرگی برای دولت و تقدیری جانانه از سال ها تلاش بی وقفه و متراکم دولتمردان است، برای تمامیت نظام، اعم از قوای سه گانه و سایر مراکز و سازمان ها و ارکان جمهوری اسلامی ایران نیز، ظرفیت پرحجم و دامنه داری فراهم آورده است، که در بیانی دیگر می توان و باید آن را شیرازه کتاب نظام تلقی کرد و سلامت و درستی حرکت اجزاء خرد و کلان جمهوری اسلامی ایران را در پیوند با این شیرازه به ارزیابی نشست. تاکید بر شعارهای انقلاب اسلامی، ساده زیستی، مردم دوستی، پاکدستی، استکبارستیزی، حمایت از محرومان، شجاعت در برخورد با مفاسد اقتصادی و... آموزه هایی هستند که همه قوا موظف به ظرفیت سازی برای تحقق آنند
