محورهای ۱۸ گانه طرح استیضاح وزیر نفت در مجلس

خام فروشی نفت یکی از محورهای استیضاح وزیر نفت عنوان شده و استیضاح کنندگان زنگنه معتقدند جلوگیری از خام فروشی و توسعه صنایع پایین دستی نفت باعث رشد اقتصادی، ایجاد اشتغال و در نهایت جهش تولید می‌شود، اما بیژن زنگنه نتوانسته انتظارات را تا الان برآورده کند.

متن طرح استیضاح بیژن زنگنه در اختیار خبرگزاری فارس قرار گرفته که به شرح زیر است:

۱- انعقاد قرارداد توسعه فاز یازدهم پارس جنوبی با توتال فرانسه(افشای اطلاعات حیاتی مناطق مشترک ایران و قطر برای قطری‌ها، طراحی فازبندی پارس جنوبی با در نظر گرفتن منافع قطر، خروج توتال از قرارداد بدون پرداخت جریمه و...)

۲- عدم تحصیل ۳۵میلیارد دلار درآمد با وضعیت نامناسب توسعه بزرگترین میدان نقتی دنیا(عدم حفر حتی یک چاه در دوره وزارت اقای زنگنه در دولت یازدهم و دوازدهم در میدان نفتی آزادگان که بین ایران و عراق مشترک است)

۳- وابستگی بخش ارزی کشور به تعداد معدودی از شبکه کارگزاری و ریسک‌های مربوطه

۴- عدم برنامه مناسب برای فروش و بازاریابی نفت در دوره تحریم‌های ظالمانه آمریکا در مقایسه با دوره تحریم‌های سال ۹۱ و ۹۲(حتی عدم تعامل با کشورهای متحد)

۵- سوزاندن سالانه ۱۰ میلیون تن LPG در خطوط لوله طبیعی و فلرها و خسارت چندین و چند میلیارد دلاری به کشور. درحالیکه میتوان با استفاده از این سوخت در بخشی از ناوگان حمل و نقل عمومی علاوه بر جلوگیری از هدر رفت این سوخت با ارزش، با صادرات بنزین معادل آزادشده درآمد ارزی دولت را افزایش داد.

۶- عدم نظارت وزارت نفت و شرکت‌های چهارگانه بر رفتار شرکت‌های پیمانکار نسبت به نیروهای پیمانکاری. در سال‌های اخیر در سایه غفلت وزارت نفت (به عنوان کارفرما)، بدیهی‌ترین حقوق نیروهای پیمانکاری توسط پیمانکاران زیر پا گذاشته می‌شود به طوری تعداد زیادی از این نیروها تحت فشار پیمانکاران اقدام به خودکشی یا خودسوزی کرده‌اند.

۷- بی‌توجهی به تدوین برنامه جامع انرژی و بدون راهبرد بودن وزارت نفت در حوزه نفت و گاز. درحالیکه در ماده ۴۵ قانون برنامه ششم وزارت نفت موظف شده‌ است با همکاری سایر دستگاه‌های اجرائی ذی‌ربط، برنامه اجرائی «طرح جامع انرژی کشور» را تا پایان سال اول اجرای قانون برنامه تدوین کرده و به تصویب هیئت وزیران برسانند اما تا کنون تنها یک سند چهار برگه‌ای از آن منتشر شده است که بدون هیچ راهبردی بوده و صرفا به کلی‌گویی‌هایی مبهم پرداخته است.

۸- غفلت از بازار صادراتی گاز منطقه به طوری که در حال حاضر ایران در آستانه حذف از بازارهای ترکیه، عراق، پاکستان و عمان است و فرصت صادرات گاز ترکمنستان به سایر کشورها را نیز از دست داده است. به طور کلی علیرغم جایگاه مناسب ایران برای تبدیل شدن به هاب گازی منطقه، بی‌تدبیری‌های وزارت نفت باعث منزوی شدن ایران در بازار گاز منطقه شده است.

۹- حذف سهمیه بندی بنزین و اصرار بر حذف کارت سوخت و کم توجهی به توسعه CNG بدون توجیه کارشناسی

۱۰- معطل نگه داشتن تکمیل پروژه های پالایشی بخصوص پالایشگاه های آناهیتا و سیراف

۱۱- کم کاری در زمینه بهینه سازی مصرف انرژی علی رغم ظرفیت بزرگ مالی ایجاد شده بخاطر تصویب بند «ق» تبصره ۲ قانون بودجه ۹۳ و ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر

۱۲- معطل نگه داشتن پروژه های مهم نفتی و گازی مانند تکمیل فاز ۱۱ پارس جنوبی بخاطر احتمال بازگشت شرکت‌های غربی

۱۳- تخریب روابط نفتی با کشورهای شرقی دارای روابط استراتژیک با ایران بخصوص بعد از امضای برجام

۱۴- کم کاری در زمینه توسعه بازار گاز صادراتی ایران در قاره آسیا

۱۵- انتصاب افراد حاشیه دار و بدون سابقه در پست‌های کلیدی وزارت نفت به جای استفاده از مختصصان باسابقه صنعت نفت

۱۶- استفاده از نیروهای غیر متخصص و ناکارامد در اداره شرکت صنایع پتروشیمی خلیج فارس

۱۷- اصرار بر تغییر چشمگیر اساسنامه صندوق بازنشستگی نفت علی رغم تبعات گسترده آن

۱۸- علیرغم تکلیف قانون برنامه پنج ساله و مصوبه هیئت وزیران در مناقصات و قراردادهای خود از قانون پیروی نمی­کند و هزاران میلیارد تومان قراردادهای خود را در خارج از سامانه ستاد (سامانه تدارکات الکترونیکی دولت) منعقد می­نماید.

«خبرگزاری فارس»