۱۸تیرماه ۷۸ و نقش دشمنان انقلاب اسلامی
در روز جمعه ۱۸ تیرماه ۱۳۷۸ برخی چهره‌های سیاسی وارد کوی دانشگاه تهران می‌شوند و با سخنان بعضی از آن‌ها، آتش فتنه شعله‌ور می‌گردد. از سوی دیگر، گروه‌هایی سازمان‌یافته وارد خیابان کارگر می‌شوند و با کتک زدن مردم، به اموال عمومی خسارت وارد می‌کنند
نسیم آنلاین ؛ علی ریاحی پور: تصور دشمنان جمهوری اسلامی ایران این بود که با رحلت حضرت امام خمینی(ره)، آغاز فروپاشی این نظام مقدس کلید خواهد خورد. مراسم تشییع جنازه امام(ره) و حضور پرشور ملت ایران در آن مراسم و انتخاب حکیمانه مجلس خبرگان رهبری و حمایت گسترده مردم از رهبری امام خامنه‌ای، همه امید دشمنان را بر باد داد و آنان وارد یک فاز جدید و برنامه‌ریزی ده ساله علیه انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران شدند و امیدوار بودند که طرحشان در سال ۱۳۷۸ به ثمر نشیند و نتیجه دهد .
از پایان سال ۱۳۷۶، بیش از گذشته، شروع به شایعه‌پراکنی پرحجم علیه نظام مقدس اسلامی کردند و کوشیدند آتش منازعات جناحی را در کشور داغ و برافروخته سازند . از سوی دیگر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، بسیج، نیروی انتظامی، وزارت اطلاعات، قوه قضائیه و صداوسیما را آماج حملات گسترده خود قرار دادند؛ تا در صورت بروز یک فتنه، آنان توانایی مقابله با فتنه‌گران را نداشته باشند . تبلیغات وسیعی نیز برای تخریب ذهن‌ها پا به عرصه ظهور گذاشت؛ تا بین مردم و نظام فاصله بیندازند و راه را برای تلاش جاسوس‌هایشان و نفوذ در ارکان نظام هموار سازند .
دشمنان چنان به برنامه‌ریزی خود باور داشتند و فتح در فتنه را یقین می‌دانستند که رئیس سازمان جاسوسی امریکا درسال ۱۳۷۷ گفت: «در سال ۱۹۹۹ در ایران انتظار حوادثی را داریم که در این بیست سال گذشته- از اول انقلاب تاکنون- بی‌سابقه است» گری سیک، مشاور امنیت ملی ریگان و از مسؤولان سازمان دهنده عناصر ضد انقلاب و تجدیدنظر طلب ایرانی، نیز در سال ۱۳۷۸ اعلام کرد: «برای آن‌ها که خواستار توسعه سیاسی هستند، زمان بسیار خطرناک است. در طی دو سال گذشته علی‌رغم وجود حمایت تبلیغاتی و فیزیکی، این افراد در نگاه داشتن خود، شجاعت به خرج داده‌اند و شجاعت آن‌ها در روزهای آینده به نمایش گذاشته خواهد شد.»
نفوذی‌های در حاکمیت و روزنامه‌های زنجیره‌ای و به هم پیوسته؛ در پیوندی نامیمون، گوش به فرمان اربابان خود، و هموار کننده راه برای دشمنان نظام اسلامی بودند . نمایندگان مجلس پنجم، برای منع عناصر ضد انقلاب و نفوذی‌ها از فعالیت در عرصه مطبوعات، طرحی را برای تغییر قانون مطبوعات به هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی تقدیم کردند .
بیش از ده روزنامه اصلاح‌طلب و مشارکتی که از این اقدام نمایندگان مجلس پنجم در تیرماه ۱۳۷۸ به خشم آمده بودند یورش برنامه‌ریزی شده را علیه این طرح به راه انداختند؛ بلکه بتوانند به اهداف از پیش تعیین شده برسند . همزمان مجمع روحانیون مبارز با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد: «طرحی توسط تعدادی از نمایندگان مجلس در دستورکار مجلس قرار گرفته که فقط تحدیدکننده مطبوعات است و سایه استبداد را بر فضای مطبوعات کشور می‌گستراند.» یک روز پس از چاپ این بیانیه در روزنامه ایران و در تاریخ ۱۳۷۸/۴/۱۳ روزنامه صبح امروز به مدیریت سعید حجاریان در یادداشت روز خود نوشت: «اگر طرح تصویب گردد، اغتشاش ایجاد می‌شود . » با هدایت حجاریان و همکاری عباس عبدی، روزنامه سلام در ۱۳۷۸/۴/۱۵ و یک روز مانده به مطرح شدن طرح تغییر قانون مطبوعات در صحن علنی مجلس، اقدام به انتشار سند محرمانه منتسب به وزارت اطلاعات نمود و با تیتر درشت نوشت: «سعید اسلامی پیشنهاد اصلاح قانون مطبوعات را داده است . » روزنامه نشاط در واکنش به انتشار این نامه در روزنامه سلام نوشت: «خطر ریسک به اندازه‌ای بود که حتی سعید حجاریان نیز صلاح را در آن دانست که چنین بازی خطرناکی را به موسوی خوئینی‌ها بسپارد . » همین روزنامه در تاریخ ۱۶ تیر ۷۸ نوشت: «محدودیت مطبوعات، خشم مردم را شعله‌ور خواهد کرد . »
روزنامه صبح امروز نیز در تاریخ ۷۸/۴/۱۷ در سرمقاله‌ای نوشت: «اگر این قواعد چه در مطبوعات و چه در انتخابات شکسته شود، آن‌گاه سیاست‌ورزی به پایان می‌رسد . » این سرمقاله، درست در زمانی نگارش یافته بود که روزنامه سلام به دلیل جعل سند و با شکایت وزارت اطلاعات و تعدادی از نمایندگان مجلس پنجم، تا تعیین تکلیف نهایی توقیف شد . آقای یونسی وزیر وقت اطلاعات نیز اقدام روزنامه سلام را نوعی سرقت اطلاعاتی تلقی کرده و گفته بود: «سندی که روزنامه سلام چاپ کرد، در حقیقت یک نوع سرقت بود که نباید چنین کاری صورت می‌گرفت.» با این حال روزنامه نشاط در تاریخ ۱۷ تیرماه با چاپ تصویر مدیر مسؤول روزنامه سلام، در ذیل آن نوشت: «آیا محافظه‌کاران هزینه به صحنه آوردن او را محاسبه کرده‌اند؟» همان روزنامه نوشت: «ناظران پیش‌بینی می‌کنند که طی روزهای آینده، دفتر تحکیم وحدت و بدنه اجتماعی مدافع جناح چپ وارد صحنه شون.»
دشمنان داخلی و خارجی راه را ترسیم کردند. در روز هفدهم تیرماه، فرح شفیعی؛ از افراد مرتبط با مدیریت وقت کوی دانشگاه تهران، تراکتی را در کوی پخش کرد که در آن نوشته بود: «ما در اعتراض به تعطیلی روزنامه سلام تجمع می‌کنیم . » فرح شفیعی دانشجو نبود. در همان روز منوچهر محمدی و اکبر محمدی نیز تجمع دیگری را در خوابگاه دانشجویان دانشگاه تهران شکل دادند. آن دو هم دانشجو نبودند و پس از دستگیری، درباره چگونگی دریافت کمک مالی و ارتباط با عناصر خارجی و طراحی تجمعات اعتراض‌آمیز اعترافاتی قابل تأمل داشته‌اند . تجمع منوچهر محمدی و اکبر محمدی با تجمع فرح شفیعی در ساعت ۲۲ روز ۱۷ تیر در هم ادغام می‌شود. راهپیمایان که علیه مجلس شورای اسلامی و نظام شعار می‌دادند، وارد خیابان کارگر شمالی می‌شوند. همزمان نیروی انتظامی وارد گود می‌شود. یکی از سربازان ناجا به دست آشوب‌طلبان، اسیر و با وساطت چند نفر، پس از دقایقی آزاد می‌شود . مصطفی تاج‌زاده، معاون سیاسی وزیر وقت کشور و عضو حزب مشارکت، وارد صحنه می‌شود و با ورودش شعله‌های آتش غائله را تندتر می‌کند . تعدادی عناصر خودسر نیز با هدایت مشارکتی‌ها وارد ماجرا می‌شوند و به ضرب و شتم دانشجویان می‌پردازند . افراد نقابدار مستقر در کوی دانشگاه و پشت‌بام‌های مشرف به خیابان کارگر، با پرتاب سنگ و اشیای سخت و سر دادن شعارهایی علیه ارکان نظام، فتنه را پررنگ‌تر می‌سازند .
در روز جمعه ۱۸ تیرماه 78 برخی چهره‌های سیاسی وارد کوی دانشگاه تهران می‌شوند و با سخنان بعضی از آن‌ها، آتش فتنه شعله‌ور می‌گردد. از سوی دیگر، گروه‌هایی سازمان‌یافته وارد خیابان کارگر می‌شوند و با کتک زدن مردم، به اموال عمومی خسارت وارد می‌کنند .
روزنامه‌های زنجیره‌ای از روز شنبه ۱۹تیرماه وارد فاز شدیدتری می‌شوند. روزنامه خرداد در تیتر اول خود می‌نویسد: «کوی دانشگاه به خون کشیده شد!» روزنامه نشاط نیز می‌نویسد: «دفتر تحکیم وحدت یک هفته عزای عمومی اعلام کرد . » آشوبگران، دانشجو و دانشگاه را نشانه رفته‌اند تا بین آنان و نظام فاصله بیندازند . فتنه پیچیده‌ای رقم می‌خورد. در خوابگاه دانشجویان نیز غائله‌ای علیه آنان شکل می‌پذیرد. آشوبگران اعلام می‌کنند که پنج دانشجو کشته شده‌اند. نام آن‌ها را بر روی پلاکاردها می‌نویسند: ذاکری، سهرابی، امامی، رهبری و نادری !
روزنامه جامعه هم می‌نویسد: «حرکت خشونت‌بار نیروی انتظامی علیه دانشجویان به کشته‌شدن چند دانشجو منجر شد . » این دروغ‌سازی‌ها در حالی است که تنها در روز ۱۹ تیرماه یک افسر وظیفه نیروی انتظامی به نام عزت ابراهیم‌نژاد به شهادت رسیده است . شورای عالی امنیت ملی به ریاست سیدمحمد خاتمی هم تعداد کشته‌های کوی دانشگاه تهران را تنها یک نفر افسر وظیفه اعلام نمود . علی‌رغم تلاش‌های گسترده برای رونمایی از فتنه آشوبگران، تجمعات دیگری در دانشگاه‌های امیرکبیر، علم و صنعت، صنعتی شریف و شهیدبهشتی صورت می‌پذیرد. غائله‌آفرینان تجمعات را به سمت دانشگاه تهران و کوی دانشگاه هدایت می‌کنند و با برنامه‌ریزی از پیش طراحی شده، سینما ملت، بانک‌های تجارت و سپه، چند اتوبوس واحد، پمپ بنزین، محل برگزاری نماز جمعه تهران، یک بیمارستان و چند دستگاه خودروی سواری و موتور سیکلت را به آتش می‌کشند و تعدادی از نیروهای حزب اللهی و زنان محجبه را با چاقو و تیغ موکت‌بری به شدت مجروح می‌کنند .
امام خامنه‌ای در تاریخ ۲۱ تیرماه ۷۸ با اشاره به حوادث کوی دانشگاه فرمودند: «آن طوری که نقل کرده‌اند، بعضی با آوردن نام مقدس یا حسین و یا زهرا وارد اتاق دانشجوی بسیجی یا دانشجوی جانباز بشوند و او را از خوابگاه بیرون بیاورند، یا آن طور حوادثی را به وجود بیاورند، آیا این درست است؟ این‌ها قلب را می‌فشارد... مراقب دشمن باشید، دشمن را خوب بشناسید، مبادا از شناسایی دشمن غفلت کنید. غریبه‌هایی که خود را در لباس خودی در همه‌جا داخل می‌کنند، این‌ها را بشناسید، دست‌های پنهان را ببینید... این معنای حرف‌های مکرری است که من در این چند سال به ملت ایران و به مسؤولان عرض کرده‌ام که دشمن در صدد نفوذ است. هر پنجره‌ای پیدا کند، وارد خواهد شد، هوشیاریتان را بیش‌تر کنید. دشمن، امنیت ملی را هدف گرفته است . »
رهبر انقلاب اما در روز ۲۲ تیرماه ۷۸در پیامی به ملت ایران هشدار می‌دهد: « ملت رشید و غیور ایران، مردم عزیز تهران، در دو روز گذشته که جمعی از اشرار با کمک و همراهی برخی از گروهک‌های سیاسی ورشکسته و با تشویق و پشتیبانی دشمنان خارجی در سطح تهران، به فساد و تخریب اموال و ارعاب و عربده‌جویی پرداخته و موجب سلب امنیت و آسایش مردم شده‌اند، دشمنان زبون و حقیر اسلام و انقلاب گمان کرده‌اند انقلاب و مردم مؤمن و انقلابی به آنان اجازه خواهند داد که با فتنه‌انگیزی خود راه سلطه امریکایی جنایتکار را بر میهن عزیز ما هموار کنند. گروهک‌های وابسته و معاند، طبق تحلیل اربابان و معلمان خود، گمان کرده‌اند مردم ایران از اسلام و انقلاب دست برداشته‌اند و به خیال باطل خود می‌خواهند از انقلاب اسلامی انتقام بگیرند، ولی غافل از این‌که ملت مومن و شجاع و هوشیار به آنان و اربابان و پشتیبانان آنان اجازه ادامه شرارت را نخواهند داد و نظام مقتدر اسلامی، آنان را به شدت منکوب خواهد کرد . » معظم‌له در ادامه پیام افزودند: «فرزندان بسیجی‌ام باید آمادگی‌های لازم را در خود حفظ کنند و با حضور خود در هر صحنه‌ای که حضور آنان لازم است، دشمنان زبون را سرکوب و منکوب سازند . »
هشدارهای امام خامنه‌ای، مردم ایران را وارد میدان نبردی بزرگ می‌نماید و یک ایران در روز ۲۳ تیرماه ۷۸ در عرصه حضور، نمایان می‌شود و با حضور پررنگش بر روی آتش فتنه ۱۸ تیر آب می‌پاشد و آن را خاموش می‌کند .
بعدها ماهیت فتنه ۷۸ نمایان‌تر شد و مردم ایران به واقعیت‌های پشت‌پرده پی بردند و به کنه خیانت دشمنان درونی و بیرونی دست یافتند .
در اردیبهشت سال ۱۳۸۰ دادگاه انقلاب اسلامی با صدور اطلاعیه‌ای از اعترافات متهمین کوی دانشگاه پرده برداشت و نوشت: «... متهم دیگری اعتراف می‌کند که برای بدبین کردن مردم به حاکمیت دینی، فردی را در نیروهای منتسب به حزب‌ا... نفوذ داده تا برای ایجاد تشنج، به اقدامات تهدیدآمیز و حملات فیزیکی تحریک نماید.» این فرد، عزت‌ا... سحابی، عضو نهضت آزادی، بود که در نامه‌ای از زندان به دخترش نوشت: «اگر مردم بفهمند که من به یک جوان به ظاهر حزب‌اللهی پول دادم تا در جهت مقاصد و نیات من عمل کند... آیا برای من آبرویی باقی می‌ماند؟»
یکی دیگر از متهمان به نقش خود در شورش‌های خیابانی در روز ۱۳۷۸/۴/۲۱ اعتراف می‌کند و می‌گوید: «خود من در سنگ پراکنی شرکت داشتم و یکی از اعضای حزب ملت که اسم مستعار داشت، با موبایل گزارش درگیری‌ها را هر لحظه به رادیو ضد انقلابی لوس‌آنجلس در امریکا می‌داد. عده‌ای نیز نقاب داشتند و ماشین‌های نیروی انتظامی را به آتش می‌کشیدند.» بیش از ده روزنامه اصلاح‌طلب آتش بیار این معرکه شده بودند. نفوذی‌های در این مطبوعات، با انتخاب تیترهای دروغ و فتنه‌انگیز، فتنه را شعله‌ور می‌کردند . علیرضا نوری‌زاده به تاریخ ۷۸/۷/۴در رادیو بی. بی.سی، در تقدیر از این روزنامه‌ها گفت: «ما باید سرافراز باشیم که پرچمداران جامعه مدنی در ایران یعنی نشریات نشاط، صبح‌امروز، خرداد، همشهری و ایران، مراکز قدرت را نشانه رفته‌اند و با زیر سؤال بردن مشروعیت و مقبولیت نظام اسلامی، چالشی جدی فراروی حاکمان اسلامی گشوده‌اند . »
به‌زعم تصور نوری‌زاده و تعدادی از فریب خوردگان اپوزیسیون خارج کشور، این چالش می‌توانست نظام جمهوری اسلامی ایران را متلاشی کند؛ غافل از این‌که رهبری داهیانه و هوشمندانه امام خامنه‌ای و بیداری و حضور ملت ایران در صحنه و حضور نیروهای نظامی و بسیجی همه خواب‌های آشفته دشمنان را بی‌تعبیر گذاشت . امام خامنه‌ای در تاریخ ۷۸/۵/۸ در خطبه‌های نماز جمعه تهران فرمودند: «خیال کردند که کار را پیش برده‌اند؛ اما نیروی انتظامی با قدرت وارد شد. با این‌که آن ضربه را آن روز اول و دوم به نیروی انتظامی زدند، اما انصافاً نیروی انتظامی خوب به میدان آمد... و خوب دفاع کردند. بعد هم که بسیج -آن نیروی اصلی و عظیم ملت ایران- با سازمان‌دهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی وارد شد و به طور قاطع، مثل کاغذی که مچاله کنند، دشمن را مچاله کردند. فردای آن روز هم که ملت به صورت واقعا خودجوش به خیابان‌ها آمدند و آن تظاهرات پرشور و عظیم و میلیونی را راه انداختند . »
معظم‌له در تاریخ ۱۳۹۰/۳/۱۴ نیز در مراسم سالگرد حضرت امام خمینی(ره) فرمودند: «سال 78 که آن حوادث پیش آمد، آن کسی که این حوادث را خنثی کرد، مردم بودند. روز ۲۳ تیر سال ۷۸ مردم آمدند در خیابان‌ها، توطئه دشمن را که سال‌ها برایش برنامه‌ریزی کرده بودند، در یک روز باطل کردند . » امام خامنه‌ای در آن روز افزودند: «آن روز گذشت. موج دوم، باز یک برنامه‌ریزی ده ساله بود تا سال ۸۸ . » پس از شکست فتنه ۷۸، دشمنان ملت ایران وارد فاز بعدی شدند و با فاصله ده سال، فتنه سال ۸۸ را رقم زدند . دشمن با بهره‌گیری از تجربه خود در فتنه سال ۷۸ و رفع نقاط ضعف و عیب‌ها و نقص‌های طرح پیشین، با استفاده از همان عناصر حاضر در صحنه فتنه ۱۸ تیر ماه و طراحی‌های جدید و بهره‌گیری از نیروهای تازه، فتنه ۸۸ را عملی ساخت؛ تا شاید با یک انقلاب مخملین، به زعم باطل خود، جمهوری اسلامی ایران را متلاشی سازد .
ملت فهیم ایران، این‌بار نیز در آن فتنه پیچیده، گوش به فرمان ولایت بود و با حضور شکوهمند خود در روز ۹ دی ۸۸، پایان فتنه‌انگیزی را اعلام کرد و حرکت میلیونی فوق‌العاده‌ای را شکل داد که لرزه بر اندام دشمن انداخت . امام خامنه‌ای در تاریخ ۸۸/۱۰/۱۹ در این خصوص فرمودند: «نهم دی... برخاسته از بصیرت است، از دشمن‌شناسی است، از وقت‌شناسی است... مطمئن باشید که روز ۹ دی امسال هم در تاریخ ماند؛ این هم یک روز متمایزی شد . »
تجربه فتنه‌های سال ۷۸ و ۸۸ باید مانند تابلویی در جلوی چشم ملت ایران قرار بگیرد و هشدارهای ولایت در رابطه با دشمن‌شناسی، نفوذ و جهاد کبیر را جدی بگیریم؛ تا در آینده نیز با هوشیاری خود، مانع تعبیرشدن خواب‌های خوش دشمن شویم.
