نخستین بیانیه سیاسی امام خمینی (ره)
رهبرانقلاب به کدام بیانیه امام اشاره داشتند؟
امروز روزى است که نسیم روحانى الهى وزیدن گرفته و براى قیام اصلاحى بهترین روز است، اگر مجال را از دست بدهید و قیام براى خدا نکنید و مراسم دینى را عودت ندهید، فرداست که مشتى هرزه گرد شهوت ران بر شما چیره شوند و تمام آیین و شرف شما را دستخوش اغراض باطله خود کنند.
نسیم آنلاین ؛ حسین رضایی: رهبرمعظم انقلاب اسلامی در سخنرانی امروز خود به مناسبت سالگرد رحلت امام خمینی(ره) به نوشته ای قدیمی از امام راحل که سندی از روحیه تحول خواهی ایشان در آغاز نهضت اسلامی است اشاره کردند. ایشان فرمودند: «روحیهی تحوّلخواهی از دیرزمان در این بزرگوار وجود داشته است؛ این چیزی نبود که در آغاز نهضت اسلامی در سال ۱۳۴۱ در ایشان به وجود بیاید؛ نه، ایشان از دوران جوانی یک انسان تحوّلخواه بودند که نشانهی آن عبارت است از همان یادداشتی و نوشتهای که ایشان در دوران جوانی ــ تقریباً در دههی۳۰ از عمرشان ــ در دفتر مرحوم وزیرییزدی نوشتهاند که مرحوم وزیری عین آن نوشته را، دستخط ایشان را به من نشان دادند؛ دیدهام که بعد هم چاپ شده و در اختیار خیلیها قرار گرفته. در آن نوشته، ایشان آیهی شریفهی «قُل اِنَّما اَعِظُـکُم بِواحِدَةٍ اَن تَقوموا لِله مَثنا وَ فُرادا» [را ذکر میکنند] که دعوت میکند عموم را به قیامِ للّه؛ یک چنین روحیهای در ایشان وجود داشت.»
اشاره رهبرمعظم انقلاب اسلامی به متنی از امام خمینی(ره) خطاب به علما و ملت ایران است، که در تاریخ به عنوان اولین بیانیه سیاسی امام(ره) و قدیمی ترین سند سیاسی انقلاب اسلامی یاد می شود. این پیام با موضوع دعوت به قیام برای خدا صادر شده و یکی از تاریخیترین اسناد مبارزتی امام خمینی(س) به شمار میرود. اصل نسخه خطی آن در کتابخانه وزیری یزد نگهداری میشود. متن این بیانیه به شرح زیر می باشد:
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
قال اللَّه تعالى: قُلْ انَّما اعِظُکُم بِواحِدَةٍ أنْ تَقُومُوا لِلّهِ مَثنى وَ فُرادى . (1)
خداى تعالى در این کلام شریف، از سرمنزل تاریک طبیعت تا منتهاى سیر انسانیت را بیان کرده، و بهترین موعظه هایى است که خداى عالم از میانه تمام مواعظ انتخاب فرموده و این یک کلمه را پیشنهاد بشر فرموده. این کلمه تنها راه اصلاح دو جهان است. قیام براى خداست که ابراهیم خلیل الرحمن را به منزل خلّت رسانده و از جلوه هاى گوناگون عالم طبیعت رهانده
خلیل آسا درِ علم الیقین زن نداى «لا احبّ الآفلین (2)» زن
قیام للَّه است که موسى کلیم را با یک عصا به فرعونیان چیره کرد و تمام تخت و تاج آنها را به باد فنا داد و نیز او را به میقات محبوب رساند و به مقام صَعْق (3) و صَحْو (4) کشاند. قیام براى خداست که خاتم النبیین- صلى اللَّه علیه و آله- را یک تنه بر تمام عادات و عقاید جاهلیت غلبه داد و بتها را از خانه خدا برانداخت و به جاى آن توحید و تقوا را گذاشت و نیز آن ذات مقدس را به مقام قابَ قوسیْن أو أدنى (5) رساند.
خودخواهى و ترک قیام براى خدا ما را به این روزگار سیاه رسانده و همه جهانیان را بر ما چیره کرده و کشورهاى اسلامى را زیر نفوذ دیگران درآورده. قیام براى منافع شخصى است که روح وحدت و برادرى را در ملت اسلامى خفه کرده. قیام براى نفس است که بیش از ده میلیون جمعیت شیعه را به طورى از هم متفرق و جدا کرده که طعمه مشتى شهوت پرست پشت میزنشین شدند. قیام براى شخص است که یک نفر مازندرانى بیسواد (6) را بر یک گروه چندین میلیونى چیره مى کند که حَرْث و نسل آنها را دستخوش شهوات خود کند. قیام براى نفع شخصى است که الآن هم چند نفر کودک خیابانگرد را در تمام کشور بر اموال و نفوس و اعراض مسلمانان حکومت داده. قیام براى نفس اماره است که مدارس علم و دانش را تسلیم مشتى کودک ساده کرده و مراکز علم قرآن را مرکز فحشا کرده. قیام براى خود است که موقوفات مدارس و محافل دینى را به رایگان تسلیم مشتى هرزه گرد بیشرف کرده و نَفَس از هیچ کس در نمى آید آید. قیام براى نفس است که چادر عفت را از سر زنهاى عفیف مسلمان برداشت و الآن هم این امر خلاف دین و قانون در مملکت جارى است و کسى بر علیه آن سخنى نمى گوید. قیام براى نفعهاى شخصى است که روزنامه ها که کالاى پخش فساد اخلاق است، امروز هم همان نقشه ها را که از مغز خشک رضا خان بیشرف تراوش کرده، تعقیب مى کنند و در میان توده پخش مى کنند. قیام براى خود است که مجال به بعضى از این وکلاى قاچاق داده که در پارلمان بر علیه دین و روحانیت هر چه مى خواهد بگوید و کسى نفس نکشد.
هان اى روحانیین اسلامى! اى علماى ربانى! اى دانشمندان دیندار! اى گویندگان آیین دوست! اى دینداران خداخواه! اى خداخواهان حق پرست! اى حق پرستان شرافتمند! اى شرافتمندان وطنخواه! اى وطنخواهان با ناموس! موعظت خداى جهان را بخوانید و یگانه راه اصلاحى را که پیشنهاد فرموده بپذیرید و ترک نفعهاى شخصى کرده تا به همه سعادتهاى دو جهان نایل شوید و با زندگانى شرافتمندانه دو عالم دست در آغوش شوید. انّ للَّه فى ایّام دهرکم نفحاتٌ ألا فتعرّضوا لها (7)؛ امروز روزى است که نسیم روحانى الهى وزیدن گرفته و براى قیام اصلاحى بهترین روز است، اگر مجال را از دست بدهید و قیام براى خدا نکنید و مراسم دینى را عودت ندهید، فرداست که مشتى هرزه گرد شهوت ران بر شما چیره شوند و تمام آیین و شرف شما را دستخوش اغراض باطله خود کنند. امروز شماها در پیشگاه خداى عالم چه عذرى دارید؟ همه دیدید کتابهاى یک نفر تبریزى بى سر و پا (8) را که تمام آیین شماها را دستخوش ناسزا کرد و در مرکز تشیع به امام صادق و امام غایب- روحى له الفداء- آن همه جسارتها کرد و هیچ کلمه از شماها صادر نشد. امروز چه عذرى در محکمه خدا دارید؟ این چه ضعف و بیچارگى است که شماها را فرا گرفته؟ اى آقاى محترم که این صفحات را جمع آورى نمودید و به نظر علماى بلاد و گویندگان رساندید! خوب است یک کتابى هم فراهم آورید که جمع تفرقه آنان را کند و همه آنان را در مقاصد اسلامى همراه کرده از همه امضا مى گرفتید که اگر در یک گوشه مملکت به دین جسارتى مى شد، همه یکدل و جهت از تمام کشور قیام مى کردند. خوب است دیندارى را دست کم از بهاییان یاد بگیرید که اگر یک نفر آنها در یک دیه (9) زندگى کند، از مراکز حساس آنها با او رابطه دارند و اگر جزئى تعدى به او شود براى او قیام کنند. شماها که به حق مشروع خود قیام نکردید، خیره سران بى دین از جاى برخاستند و در هر گوشه زمزمه بى دینى را آغاز کردند و به همین زودى بر شما تفرقه زده ها چنان چیره شوند که از زمان رضا خان روزگارتان سخت تر شود. وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجِراً الَى اللَّهِ وَ رَسولِهِ ثُمَّ یُدرِکْهُ الْمَوتُ فَقَد وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ (10)
11 شهر جمادى الاولى 1363
- سید روح اللَّه خمینى
15 اردیبهشت 1323
(1)- سوره سبأ، آیه 46: «اى رسول، بگو به امت، که من به یک سخن شما را پند مى دهم؛ و آن سخن این است که شما خالص براى خدا، دو نفر دو نفر با هم یا هر یک تنها، قیام کنید».
(2)- اشاره به آیه 76، سوره انعام.
(3)- بیهوشى و در اصطلاح عرفان به معنى فناى عبد سالک.
(4)- هوشیارى و در اینجا بقاى باللَّه پس از فناى فى اللَّه. و بازگشت به عالم ناسوت براى امتثال امر رب جلیل.
(5)- اشاره به آیه 9، سوره نجم.
(6)- رضا خان پهلوى.
(7)- بحار الأنوار ج 68، ص 221، کنز العمال ج 7، ص 769.
(8)- احمد کسروى؛ نویسنده و مؤلف کتابهاى ضد مذهبى.
(9)- تلفظ قدیمِ «ده».
(10)- سوره نساء، آیه 100: «و هرگاه کسى از خانه خویش براى هجرت بسوى خدا و رسول بیرون آید، و در سفر مرگ او فرا رسد، اجر و ثواب چنین کسى بر خداست».