خداقوت فرمانده

نسیم آنلاین ؛ علی ریاحی پور: طی هفت سال گذشته از عمر دولت تدبیر و امید یکی از انتقادهای جدی و اساسی منتقدین و افکار عمومی در کنار ده‌ها ایراد و انتقاد دیگر که به مجموعه دولت داشتند، میانگین سنی بالا، کم‌تحرکی و بی‌انگیزگی مدیران ارشد دولتی به‌ویژه اعضای کابینه و وزرا بوده است. داشتن روحیه بن بست شکنی و مقابله تمام قد با مشکلات در بین برخی مسئولان کشور در سالهای اخیر کم کم به محاق رفته بود تا آن که شاهد شکل گیری بحرانی مجدد اما اینبار از جنس کرونا ویروس بودیم. امتحانی مجدد برای مسئولان کشور خصوصا مدیران ارشد وزارت بهداشت و شخص وزیر بهداشت.

امتحانی که می تواند تبدیل به الگویی در نظام مدیریتی کشور برای مقابله جهادی و انقلابی با بحران ها شود که باید اذعان کرد که الحق و الانصاف سربازان خط مقدم این بحران در وزارت بهداشت از این امتحان سربلند بیرون آمدند.

در دولتی که وزرایش نماد ناکارآمدی و انفعال و فشلی هستند و حقیقتا ثابت کرده اند مرد روزهای بحران نبوده اند عملکرد این روزهای وزیر بهداش موجبات امید و رضایت مردم را فراهم آورده است. دولتی که وزیر هفتاد و چند ساله اش غالباً در حال چرت زدن بود یا میانه سخن گفتن، جمله بعدی را فراموش می‌کرد و با پرونده‌های سنگین فساد اقتصادی اعضای خانواده خود برای دولت حاشیه مضاعف درست می‌کرد، تا ژنرال‌های پرمدعایی که ماحصل تجربه ۲۹ ساله وزارتشان به صفر رساندن صادرات نفت کشور بود یا وزیر مولتی میلیاردری که نساختن حتی یک خانه در دوره مسئولیتش را بزرگ‌ترین افتخار زندگی خود می‌دانست و وزرایی که خودکفایی کشور در هر چیزی را مزخرف می‌دانستند، آن دیگری دامادش در بند زندان و دیگری برادرش و همه و همه ملغمه‌ای را در ساحت مدیریت اجرایی کشور و در پیش روی مردم ساخته بود که حتی صدای اعتراض حامیان دوآتشه دولت هم در آمده بود و عنوان «کابینه پیر و خسته» را روی آن گذاشتند.

وزرایی که نه تنها برای روزهای بحرانی ساخته نشده بودند بلکه برای روزهای عادی و غیر حساس کشور هم برنامه و انگیزه لازم را نداشتند و این در حالی بود که در شرایط فشار حداکثری آمریکا و جنگ تمام عیار اقتصادی غرب حداقل انتظار آن بود که وزرای اقتصادی دولت آرایش جنگی به خود گرفته و اقدامات ضروری را ترتیب دهند اما هر روز شاهد حاشیه سازی ها و توهین به منتقدین و روزمرگی کارکردی توسط آنان بودیم.

اما ماجرای کرونا و شیوع آن در کشور در کنار همه مشکلات و مصائبی که برای کشور و مردم در پی داشت، یک خیر هم داشت و آن معرفی یک وزیر جهادی و خستگی‌ناپذیر در راس وزارتخانه بهداشت و درمان و آموزش پزشکی کشور بود. وزیری که با جدیت و پشتکار، تمام توان خود را صرف انجام وظیفه و مأموریت خود کرد، به‌جای نق زدن و حاشیه‌سازی و آیه یأس خواندن، متعهدانه و مومنانه و پا به پای کادر درمانی زحمتکش و خدوم، این حافظان سلامت کشور به خدمت‌رسانی پرداخت، در عین حال وزیری صرفا بله قربان‌گو نبود و در اوج بحران به مدیر مافوق خود نامه نوشت و از موازی‌کاری و تصمیمات نادرستی که احیانا تلاش‌های شبانه‌روزی و مجدانه و مجاهدانه مجموعه تحت امرش را بی‌اثر یا کم‌اثر می‌کرد انتقاد کرد و پیگیر مطالبات به حق همکارانش در خط مقدم مقابله با این ویروس منحوس تا حصول نتیجه بود و خلاصه اینکه وجهه‌ای از یک مدیر‌ تراز جمهوری اسلامی را به نمایش گذاشت و حق فرماندهی جنگ با کرونا را به خوبی ادا کرد.

البته این پای کار بودن جناب وزیر هم توسط رهبر معظم انقلاب بی جواب نمانده و شاهد آن بوده ایم که در طول این چند ماه کارکنان و مدیران و پرستاران و دست اندر کاران بهداشت و درمان کشور بارها مورد تفقد رهبر انقلاب قرار گرفته اند.

رهبر انقلاب در پاسخ به نامه وزیر بهداشت مرقوم فرمودند: «از تلاش های وزیر محترم و همکاران و مجموعه بزرگ درمانی کشور بار دیگر تشکر و قدردانی شود. تدابیر صورت گرفته خوب و ان شالله موثر است.»

به سخنان جناب وزیر دقت کنید: «من مکتوبی را خدمت ایشان ارائه می کردم ایشون بلافاصله می‌خواندند و بعد از یکساعت به بنده گزارش را پاسخ می فرمودند. یعنی وقتی حرف از بسیج میزدیم و حرف از مشکلات دیگر میزدیم ایشون کاملا تکنیکال و با اصول بسیار منطبق بر پروتکل های مورد نظر پاسخ میفرمودند. حمایت هایی که ایشون میفرمودند از سربازان خودشون به عنوان مدافعان سلامت بسیار برای ما دلگرم کننده بود و از همه مهم تر دستوری بود که به نیروهای مسلح فرمودند که برای ما علاوه بر دلگرمی یک پشتوانه سنگین و وزین اجرایی کنار ما قرار گرفت.»

جای دیگر وزیر محترم دوباره به این مهم اشاره داشتند و گفتند: « به شما بگم، وجود نازنین و ذی قیمت مقام معظم رهبری بزرگ ترین سرمایه و خیمه این نظام، یکی از بزرگ ترین دلگرمی های من بود. یعنی اینقدر این بزرگمرد با منش والا کنار ما ایستاد که حیرت انگیز بود و من بارها گفته ام که خدایا تا من زنده ام این سایه ی بلند را از سرم کم نکن. من این قدر و منزلت را در این ایام به خوبی فهمیدم. اگر این حمایت نبود مگر میتوانستیم ما بعضی از مراکز را ببندیم؟ مگه می شد نماز جمعه تعطیل کرد؟ مگه می شد عتبات عالیات و یا آستان های مقدس را علی رغم اینکه دل ما هرگز نمیخواست آستان امام رضا را که همه عاشقش بودند را ببندیم؟ اما راهی جز این نداشتیم. تنها وجود ذی قیمتی که به صحنه آمدند و تک تک اینها را فرمودند که هر چه ستاد گفت لازم الاجرا است و غیر از اون سیّئه است. ایشون فتوا دادند. ایشون فتوای حکیمانه دادند. ما جون گرفتیم. محبتی که ایشون به کادر پزشکی میکرد و به کادر پرستاری کرد هیچ وقت در تاریخ این مملکت فراموش نخواهد شد.»

برای ما که جزو منتقدان دولت محسوب می‌شویم، مشاهده تلاش‌های 4 ماهه این وزیر جهادی و متعهد کابینه و مجموعه تحت مدیریتش آن هم در دولتی که از سوی حامیانش به دولت پیرمردها و خسته‌ها معروف است، همچون دیدن قدحی پر آب برای در بیابان مانده محسوب می‌شد و آنچنان ما را از عملکرد جهادی و متعهدانه خود به وجد آورد که بیاییم و صریح و صادقانه بگوییم به‌وجود چنین وزیری با این کارنامه درخشان در مبارزه با کرونا در دولتی که منتقدش هستیم افتخار می کنیم .

آنچه برای ما اصالت داشته و دارد نه جناح و باند و گروه سیاسی که خدمت متعهدانه، دلسوزانه و خالصانه به مردم است و بس. البته بیان این نکات به معنای صحه گذاشتن بر کل عملکرد جناب نمکی و مدیران ارشد و سیاست گذاری های کلان وزارت بهداشت و درمان نیست و این انتظار است که همانند ورود جدی و قابل تقدیر در بحران کرونا در باقی مشکلات و ایرادات ساختاری و اجرایی نظام سلامت شاهد تغییر رویکرد و اتخاذ سیاست های تامین کننده منافع مردم و برطرف کننده مشکلات بهداشت و درمان کشور باشیم.

بنا به نظر قاطبه کارشناسان نظام سلامت، مسائل و مشکلاتی نظیر توجه به امر درمان بیش از پیشگیری، پیگیری مطالبات و مشکلات معیشتی و سازمانی پرستاران، اصلاح نظام پرداخت به پزشکان، برطرف کردن مشکل کمبود پزشک متخصص در کشور، توجه به سیاست های کلی سلامت و اجرای آن، اصلاح طرح تحول نظام سلامت، اصلاح نظام دارو و تجهیزات پزشکی، اصلاح وضعیت کارورزان پزشکی عمومی و تخصصی، برطرف نظام اخذ مالیات از پزشکان و.... نیازمند مدیریتی تحول خواه و کارآمد است که امیدواریم پس از عبور از بحران کرونا و تا پایان دولت دوازدهم حداقل بخشی از این مشکلات مرتفع شده باشد.