۴ نکته درباب انتخاب ریاست مجلس یازدهم

نسیم آنلاین ؛ حسین رضایی: با نزدیک شدن به زمان آغاز به کار مجلس یازدهم، رایزنی ها و زمزمه های متعددی از تلاش گروه ها و جریانات سیاسی منتخب مجلس برای تعیین ریاست مجلس یازدهم به گوش می رسد. آنچه از این رایزنی ها و اخبار مربوطه روشن شده است تا کنون نام ۷ نفر در صدر اخبار برای ریاست مجلس یازدهم مطرح است.

اما آنچه از هم اکنون می تواند مجلس یازدهم را به سمت ایجاد مجلسی قوی و کارآمد سوق دهد آن است که جدای از نام اشخاص و یارگیری های سیاسی، در تعیین انتخاب رئیس مجلس، هیات رئیسه و روسای کمیسیون ها، شاخص ها و معیارها، ملاک انتخاب باشند نه شهرت ها و لابی های سیاسی. باتوجه به شرایط کشور از مهمترین معیارهایی که برای انتخاب ریاست مجلس می بایست مورد توجه منتخبین قرار بگیرد عبارتند از :

۱. به دلیل جایگاه مهم و اساسی ریاست مجلس به عنوان یکی از روسای قوای سه گانه کشور و نقش موثر شخص رئیس مجلس در بسیاری از مناسبات کلان کشور، آنچه در وهله اول مورد توجه قرار بگیرد بررسی سوابق انقلابی افراد در بزنگاه های اساسی کشور طی سال های گذشته می باشد. رئیس مجلس باید در بزنگاه مهمی چون فتنه ۸۸ سابقه مواضع روشن، شفاف و انقلابی باشد. در برابر فساد و تبعیض نه تنها مواضع بلکه عملکرد شفافی وجود داشته باشد. در حوزه سیاست خارجه و مسائل تعیین کننده ای چون برجام، لوایح مرتبط با FATF و اساسا عدم اعتماد به کشورهای غربی موضع انقلابی و روشنی داشته باشد.

۲. یکی از نکات مهم در انتخاب ریاست مجلس، انتخاب فردی است که صاحب برنامه، فکر و ایده تقنینی و نظارتی مبتنی بر وظایف مجلس شورای اسلامی باشد. فردی که خلاءهای ساختاری و قانونی کشور را خوب بشناسد و برای اصلاح و پرکردن آنها برنامه مشخص داشته باشد و همچنین از توان مدیریتی برای اداره مجلس جهت نیل اهداف مصرح در قانون اساسی نیز برخوردار باشد. رئیس مجلس به دلیل حضور در جلسات سران قوا، شورای امنیت ملی، مجمع تشخیص مصلحت نظام و بسیاری از نهادهای مهم بالادستی دیگر نباید نگاه تک بعدی داشته باشد، بلکه باید اشراف خوب و جامعی نسبت به تمام موضوعات جاری کشور داشته باشد تا بتواند در جایگاههای مختلف نظرات دقیق و کارشناسی ارائه دهد.

۳. مردم نمایندگانی را انتخاب کرده اند تا در جایگاه قانون گذاری مجلس شورای اسلامی ایفای نقش کنند. منتخبین نیز که برای همین امر از مردم رای گرفته اند، باید به اعتماد مردم پاسخ بدهند و صندلی مجلس را سکوی پرشی برای مناصب دیگر چون ریاست جمهوری نبینند. می توان از تمامی گزینه های مطرح برای ریاست مجلس تعهد و تضمین گرفت که مجلس را حقیقتا «راس امور» بدانند و برنامه ای برای ریاست جمهوری نداشته باشند. وگرنه هر اقدام و رفتاری از سوی مجلس در پازل یک کنش سیاسی برای انتخابات ۱۴۰۰ قلمداد خواهد شد و یکسال ابتدایی مجلس حقیقتا در بازی های سیاسی به هدر خواهد رفت.

۴. یکی از آسیب های اساسی در مجالس قبلی خارج شدن مجلس از راس امور و تقلیل آن به مدیریت شخصی رئیس مجلس بود. تک تک نمایندگان شانی برابر دارند و مجلس باید از رئیس محوری خارج شود، بنابراین یکی از فوری ترین کارها که در انتخاب ریاست مجلس خودش را نشان خواهد داد «بازگرداندن مجلس به راس امور» و خارج کردن مجلس از شخص محوری است. که جایگزین آن می تواند برنامه محوری، مشورت پذیری، روحیه کار و تصمیم جمعی باشد تا زمینه های رئیس محوری تا حدممکن از بین برود.