اگر گلی به سر مردم زده بودید دوباره نامزد می‌شدید
عضو فراکسیون امید که به خاطر نارضایتی مردم تبریز جرأت نکرد مجدداً نامزد انتخابات شود، مدعی شد نمایندگان مجلس جدید نمی‌توانند کاری برای مردم کنند.
شهاب‌الدین بی‌مقدار با اشاره به اینکه اکثریت مطلق مجلس یازدهم را اصولگرایان به دست گرفته‌اند درباره اولویت و برنامه‌های آنها در مجلس یازدهم گفت: اصولگرایان وعده داده‌اند معیشت مردم را در اولویت کاری خود قرار بدهند. اما سؤال اینجاست که با قرار گرفتن ایران در لیست سیاه به دلیل نپیوستن به FATF که مجمع تشخیص مصلحت به آن رأی نداد، چطور می‌خواهند با دلار ۱۵ هزار و ۴۰۰ تومان معیشت مردم را تأمین کنند؟!
وی گفت: اصولگرایان پیروز مجلس یازدهم بهتر است بگویند با وجود مشکلات اقتصادی و تحریم‌های خودخواسته ناشی از عدم ورود به FATF در کنار تحریم‌های سیاسی و اقتصادی آمریکا، از کجا می‌خواهند برای معیشت مردم هزینه کنند؟ همچنین چطور می‌خواهند در این شرایط با دنیا تعامل برقرار کنند
وی همچنین به طعنه گفت: ادعای اصولگرایان این است که ناجی کشور و منجی عالم بشریت هستند. یکی از همکاران به شوخی می‌گفت، ای کاش قبل از خرداد ماه ۹۹ مجلس را تحویل این منجیان بدهیم تا عالم را نجات دهند.
«بی‌مقدار» همچنین مدعی شد: البته خوش‌بین هستم که اگر مجلس یکدست اصولگرا شود، شاید به سمت حل کردن مشکلات کشور و مذاکره با کدخدا بروند و در این صورت ممکن است مردم روی آرامش را ببینند. درست است که این گروه و جریان سیاسی اعتقادی به مذاکره و تعامل با دنیا ندارند، ولی این را هم می‌دانند که مردم ایران، مردم کره شمالی نیستند و به این تعاملات معتقد و نیازمندند.
از سخنان این عضو فراکسیون امید برمی‌آید که جز خوابیدن و بیدار شدن با رویای «بستن با کدخدا» کار دیگری بلد نیست. مشکل این قبیل سیاست‌بازان این است که فاقد کمترین اراده و تحلیل مستقل برای تدبیر امور هستند. اگر نه، غیر از شش سال معطلی در قالب دیپلماسی انفعالی و استعمالی، برای گره‌گشایی و تسهیل امور بر مبنای تدابیر درون‌زا هم کاری می‌کردند.
آقای بی‌مقدار طوری حرف زده که انگار بی‌ارزش شدن پول ملی و چند برابر شدن قیمت دلار، صرفاً به آمریکا و FATF مربوط است. و حال آن که اولاً به آمریکا اعتماد کردند و خسارت‌های بزرگ سیاسی و اقتصادی و امنیتی را متوجه کشور کردند. ثانیاً اهل خرد می‌دانند که مذاکره دیپلماسی بدون اهتمام به قدرتمندی داخلی، صرفاً به بدهکار شدن و گردن کج کردن بی‌حاصل منتهی شده.
از منظر دیگر اگر بستن با کدخدا حلال مشکلات بود، نباید چاله برجام به چاه FATF و مطالبه برجام‌های ۲ و ۳ از سوی دشمن ختم می‌شد. دولت نرخ دلار را - بدون برجام- به قیمت ۳۷۰۰ تومان تحویل گرفت اما در اثر شرطی کردن اقتصاد کشور با برجام، قیمت دلار تا ۱۸ هزار تومان هم بالا رفت و با همت آقای همتی تا ۱۴ هزار تومان پایین آمد.
از زاویه دیگری باید از آقای بی‌مقدار پرسید به عنوان مثال اهتمام به رونق بخشیدن به بخش مسکن که کمترین وابستگی به خارج و واردات ندارد و می‌تواند با چرخاندن چرخ ۲۵۰ رشته صنعتی، اشتغال چند میلیونی ایجاد کند و موجب کاهش محسوس تورم شود، چه ربطی به بستن با کدخدا داشت؟ چرا بخش مسکن به جای این که پیشران رونق اقتصاد کشور و جذب نقدینگی سرگردان و مهار رکود و تورم باشد، تبدیل به پیشران تورم در کشور شد؟ جز به خاطر بی‌کفایتی وزیر چند هزار میلیاردی که مطئمن بود برخی نمایندگان بی‌خاصیت مجلس کاری به کار او ندارند؟!
امثال این نماینده مجلس نمی‌دانند که عمده شکایت فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان، از موانع داخلی و توئیتی و اجرایی کسب و کار در داخل است؟ چرا شبه نمایندگان، مطالبه‌گر تقاضاهای مشروع فعالان اقتصاد در دولتمردان نشدند و فقط بلد بودند کاسه «چه کنم؟» در برابر دشمن دست بگیرند یا دنبال گرفتن سلفی حقارت با مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در مجلس باشند؟!
آقای بی‌مقدار اگر اندکی انصاف و درایت داشته باشد، می‌تواند شرایط اقتصادی کشور را قبل و بعد از برجام مقایسه کند و شهادت بدهد که رساندن تورم ۳۷ درصدی به ۵۲ درصد دلار ۳۷۰۰ تومانی به حداقل ۱۴ هزار تومان، ضریب جینی (شکاف طبقاتی) از ۳۴۵ درصد به ۴۵۰ درصد، نقدینگی از ۴۷۰ هزار به ۲۲۰۰ هزار میلیارد تومان، صادرات نفت ۱/۵ میلیون بشکه به چند صد هزار بشکه، ۳ تا ۴ برابر کردن قیمت مسکن و خودرو و...، خاصیت واقعی «بستن با کدخدا» بوده و بنابراین نسبت به آن باید ابراز شرمندگی کرد نه این که مدعی شد بدون این مسیر نمی‌توان اقتصاد و معیشت مردم را رونق داد.
گفتنی است مواضع سخیف این نماینده مجلس با دهها مورد اعتراض مردم غیور و متدین تبریز واقع شد. و به همین دلیل نیز جرأت نکرد مجدداً نامزد شده و خود را به رأی مردم بگذارد.
«روزنامه کیهان»
