۵ دروغ دیپلماتیک روحانی

نسیم آنلاین؛ سید حامد ترابی: پس از ماجرای افزایش قیمت بنزین، بسیاری از مردم و حتی حامیان دولت، از شیوه رفتاری دولت به شدت ناراحت شده و نوع رفتار دولت را فریب دادن مردم می‌دانستند. اما این اولین بار نبود که دولت آقای روحانی برای پیش برد سیاست‌های خود دست به فریب می‌زند. البته فریب دادن مردم و افکار عمومی بیش از همه در سیاست خارجی دولت روحانی دیده شده و درواقع توجیهی برای بی‌عملی و حل نشدن مشکلات معیشتی مردم در طول این دوران بوده است. به همین دلیل در این حدود یک سال و نیم مانده به پایان دوران این رئیس جممهور مهم ترین‌فریب های دولت در سیاست خارجی که در لطمه به معیشت مردم و وضعیت اقتصادی کشور اثر داشته را مرور می کنیم تا مجددا فریب اقدامات دولت را نخوریم.

شاید کمتر کسی از یاد برده باشد که دولت آقای روحانی از زمان روی کار آمدن حل همه مشکلات را به مذاکرات گره زده بود. همین موضوع باعث شده بود تا دولت عملا اقدام مهمی در راستای رفع مشکلات کشور انجام ندهد. دولت با استفاده از رسانه های همسو با بزرگ نمایی اثر برجام سعی داشت تا بی عملی خود در رسیدگی به معیشت مردم را توجیه کند.

رسانه های همسو با دولت نیز دقیقا همین کارویژه را در دستور کار خود قرار داده بودند. تاجایی که مدیرمسئول روزنامه شرق اعتراف کرد که در اثرگذاری برجام مبالغه انجام داده است.

رئیس جمهور نیز با اغراق از سراریز شدن سرمایه های خارجی، حل شدن مشکل بانک ها و حتی آب خوردن مردم پس از برجام می گفت. اتفاقی که هیچگاه عملی نشد و در اوج دوران برجام سرمایه گذاری خارجی هیچگاه بیش از 3 میلیارد دلار در سال نشد. ارتباطات بانکی هیچ وقت به حالت عادی برنگشت و رئیس کل وقت بانک مرکزی همیشه از این موضوع گله می کرد. اما دولت از خواب غفلت هم بیدار نشد و حتی خود را هم فریب داده بود و تا آخرین لحظه به جای فکر برای معیشت مردم، منتظر ثمر دادن درخت برجام و گلابی‌های آن بود!

یکی دیگر از اقدامات دولت و رسانه های همسو با آن برای فریب افکار عمومی، «بقای برجام» بود. آقای ظریف و دولت روحانی با دو ادعا به سوال در مورد بقای روح و جسم برجام پاسخ می دادند. ادعای اول تضمین امضای کری وزیر خارجه سابق آمریکا بود و ادعای دوم قطعنامه 2231 شورای امنیت! اگرچه این دو ادعا به فوریت نقض شد، اما دولت هیچگاه از حرف خود پا پس نکشید.

تضمین امضای کری در همان دوره اوباما با تمدید تحریم های ایسا و تصویب تحریم های ذیل قانون کاتسا زیر سوال رفت. پوچ بودن ادعای دوم نیز با خروج ترامپ از برجام اثبات شد. اما دولت با تکرار این ادعاها و فریب دادن افکار عمومی سعی در توجیه اقدامات خود داشت، به همین دلیل علی رغم تصویب قانون کاتسا و خروج ترامپ از برجام، هیچ اقدام عملی برای کنترل نقدینگی در داخل کشور انجام نداد و همچنان منتظر تضمین های کری باقی ماند.

اقدامی که باعث شد نقدینگی داخلی به سمت بازارهای کاذب ارز و سکه برود. درحالی که اگر دولت به جای فریب دادن خود و مردم، با بی اعتمادی به آمریکا نگاه می کرد، می توانست با اقدام به موقع در بازار و وضع مالیات برای بازارهای کاذب و تقویت بازار ثانویه ارز، اثر شوک ارزی را حداقل کند تا مردم و اقتصاد کشور این همه لطمه نبیند. اما این همه بزک کردن آمریکا و اعتماد به آن و ترویج این موضوع باعث شد تا فشار زیادی به زندگی مردم وارد شود.

یکی دیگر از اقداماتی که دولت برای فریب افکار عمومی در سیاست خارجی انجام می داد، «وارونه نشان دادن اثر تحریم ها» بود. آقای ظریف در زمان بررسی برجام در مجلس برای توجیه عیوب برجام و رفع نشدن تحریم های آمریکا می گفت که اصل تحریم های شورای امنیت است و در نبود تحریم های شورای امنیت تحریم های آمریکا بی معنا است. او البته بعدا حرف های دیگری زد و نشان داد که یا تحریم ها را نمی شناخته یا برای فریب افکار عمومی این حرف را بیان کرده بود، چراکه بعد از تصویب برجام در پاسخ به این سوال که چرا بانک های بین المللی با ایران همکاری نمی کنند، گفت که شروط آمریکا اجازه این کار را نمی دهد. بعد از خروج آمریکا از برجام نیز گفت، تحریم های آمریکا باعث مشکلات شده است و شرکت های اروپایی نیز به خاطر تحریم های آمریکا با ایران همکاری نمی کنند. در واقع او علی رغم اینکه بعدها بارها اعتراف کرد که اصل تحریم های آمریکا است اما در زمان تصویب بر تحریم های شورای امنیت تکیه می کرد. این موضوع علاوه براین باعث شد تا دولت راهکارهای گفته شده بالا را به کار نبندد و پس از بازگشت تحریم ها کشور تحت فشار اقتصادی قرار بگیرد.

کار دیگر دولت در مقابل افکار عمومی پس از خروج آمریکا از برجام، بزک کردن اروپا بود. دولتی ها بارها تاکید کردند که خروج آمریکا از برجام بین این کشور و اروپا اختلاف انداخته است اما چند روزی از خروج آمریکا از برجام نگذشته بود که چند شرکت محدود اروپایی که به ایران آمده بودند نیز از ایران رفتند تا نشان دهند این موضوع نیز فریبی بیش نبوده است. نکته ای که بارها مورد تاکید کارشناسان قرار گرفته بود، اما دولت که ایده دیگری برای اداره کشور نداشت و تمام نگاه اش به بیرون بود، با همین حرف ها بی عملی خود را توجیه می کرد و همین موضوع باعث می شد تا اقدام عملی برای رفع مشکلات داخلی اقتصادی انجام ندهد.

دولت پس از همه این اتفاقات همچنان از موضع خود کوتاه نیامده و همچنین اصرار دارد تا به جای توجه به مشکلات مردم خواسته های آمریکا را در ایران اجرا کند و این خواسته‌ها را راه حل مشکلات بنامد. بنابراین در دور جدید آقای روحانی و اعضای دولت تاکید می کنند که مشکلات تنها با تصویب لوایح FATF قابل حل است. این درحالی است که مسئولین آمریکایی بارها تاکید کرده اند که اجرای این لوایح راه دور زدن تحریم‌ها را می‌بندد و باعث فشار بیشتر اقتصادی به مردم می‌شود. در واقع دولت همچنان مسیر فریب را به جای حل مشکلات در پیش گرفته است تا بی عملی و اشتباهات خود را اینگونه توجیه کند.