چهار ضلعی انتخابات مجلس یازدهم

نسیم آنلاین ؛ حسین رضایی:‌ انتخابات پیش رو مجلس شورای اسلامی اهمیت جدی و اساسی جهت حضور و مشارکت حداکثری مردم پای صندوق های رای خواهد داشت. مشارکت حداکثری جدای از نتیجه انتخابات ها و رای آوردن کدام لیست و جریان سیاسی جهت تثبیت مشروعیت سیاسی نظام جمهوری اسلامی به شدت حائز اهمیت خواهد بود. بطور خاص امسال که دشمنان انقلاب اسلامی بر روی بسترهای ناکارآمدی دولت درگیری ها و انشقاق اجتماعی جدی در جامعه بوجود آورده اند و برای انتخابات نیز چشم طمع دوخته اند تا پشتوانه و سرمایه اجتماعی نظام را هدف بگیرند که بهتر بتوانند راهبرد فشارحداکثری خود علیه ایران را پیش ببرند که مسلما یکی از مهمترین پیشفرض های تحقق اهداف تحریمی آمریکا ایجاد شکاف اجتماعی در جامعه و فاصله میان مردم و حاکمیت می باشد.

اما جدای از مشارکت حداکثری مردم در انتخابات در شرایطی هستیم که با پایان یافتن ثبت نام کاندیدهای انتخابات مجلس یازدهم شورای اسلامی جبهه بندی ها و لیست های انتخاباتی در حال شکل گیری و نمایان شدن هستند. تا به امروز جدای از دسته بندی های جزئی و فرعی در جریانات سیاسی شاهد چهار جبهه سیاسی خواهیم بود.

۱. لیست ائتلاف نیروهای انقلاب(اصولگرایان):‌ جریان اصولگرا که متشکل از احزاب مختلف از جبهه پیروان خط امام و رهبری، موتلفه، جامعه اسلامی مهندسین، نواصولگرایان منتسب به قالیباف و امثالهم هستند این بار پس از شکست در دوره های پیشین ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی سعی کرده اند حداقل ویترین شورای خود را کمی تغییر دهند و جوانانی نیز وارد شورای تصمیم گیری کنند. ائتلاف نیروهای انقلاب با نام گام دوم انقلاب سعی می کند به جوانان ضریب بیشتری بدهد، و بدلیل زمینه های نارضایتی مردم از عملکرد و نام اصولگرایان نیز نام خود را این بار تغییر داده و از ائتلاف اصولگریان به ائتلاف نیروهای انقلاب تغییر چهره داده است.

این ائتلاف بیشترین محوری که به آن اهمیت داده است و احتمالا خط اصلی آنها را در انتخابات را شکل می دهد، مخالفت و موضع انتقادی با دولت و مجلس دهم است. در حقیقت بیشتر در وجه سلبی عمل خواهند کرد تا وجه ایجابی. همچنین تاکنون گفتمان و ایده مشخص و چارچوب داری برای آینده کشور ارائه نکرده اند.

آنچه واضح است با ورود جدی و محکم نواصولگرایان با محوریت قالیباف که از مدتها پیش تشکیلات منسجم خود را در قالب جبهه پیشرفت و عدالت پیش برده بود، علاوه بر آنکه سرلیست این ائتلاف در تهران خواهند بود نقش مهمی در تنظیم لیست انتخابات پیش رو خواهند داشت. آنچنان که حتی سخنگوی ائتلاف نیروهای انقلاب محسن پیرهادی که خودش نیز کاندیدا شده دبیرکل جبهه پیشرفت و عدالت است.

۲. اصلاح طلبان: وضعیت اصلاح طلبان بدلیل عملکرد بسیار ضعیف و نامطلوب دولت و مجلس دهم که حاصل تَکرار لیست امید بود و در ایجاد وضع بغرنج کنونی اقتصادی کشور شریکند به هیچ عنوان خوب نیست. هرچند سیدمحمد خاتمی و حتی کروبی دعوت به حضور در انتخابات کردند و بنا به بعضی از اخبار خاتمی در روز اخر مهلت ثبت نام انتخابات به نماینده های اصلاح طلب تماس گرفته تا آنها را راضی به حضور و ثبت نام در انتخابات مجلس کند اما بدلیل موضع انفعالی و در مقام پاسخگویی قرارگرفتن اصلاح طلبان در وضعیت کنونی کشور بسیاری از آنها حاضر به ثبت نام نشدند و تعدادی دیگر با تردیدهای جدی در روز آخر به جمع کاندیدها پیوستند، تا کورسوهای امید خود را حداقل نبندند.

اصلاح طلبان با هر لیستی از افراد ثبت نام کرده که وارد عرصه بشوند، کاملا در موضع انفعال و ضعف قرار دارند و بیش از حمله و پرسش باید نسبت به تشکیل بی خاصیت ترین و ضعیف ترین مجلس تاریخ جمهوری اسلامی در مجلس دهم و بحران اقتصادی معیشتی ناشی از عملکرد مورد حمایت خود پاسخ بدهند.

لذا اصلاح طلبان در حوزه های اقتصادی-معیشتی و عملکردی با دست خالی مواجه اند و پیش بینی می شود روی به ایجاد دوقطبی های کاذب اجتماعی و آزادی های اجتماعی و اینترنت بیاورند تا بلکه از این راه با ایجاد ترس از رقیب مجددا رایی کسب کنند.

اصلاح طلبان احتمالا با سرلیستی مجید انصاری وارد عرصه بشوند و مانند همیشه بر روی حرف های سوخته ای چون حذف نظارت استصوابی و حمله به شورای نگهبان مانور خواهند داد.

۳. دلواپسان:‌ اما یکی از نقاط تمایز این انتخابات ورود چهره های جدید و عمدتا جوانی است که راه خود را از اصولگرایان جدا کرده اند و حاضر نیستند تحت شیخوخیت ائتلاف نیروهای انقلاب عمل کنند. جبهه پایداری که تعداد قابل توجهی از دبیرکل تا اعضای شورای مرکزی آن برای انتخابات ثبت نام کرده اند تاکنون در جلسات ائتلاف نیروهای انقلاب حاضر نشده و شرط وحدت را عمل طبق اصول دانسته است. تاکنون طبق اعلام بعضی از اعضای شورای ائتلاف و جبهه پایداری خبری مبنی بر وحدت و لیست مشترک آنها منتشر نشده است.

از طرفی آنچه جبهه پایداری را ترغیب به عدم وحدت می کند، حضور چهره های جوان و مستقلی است که عمدتا در فضای سیاسی کشور با نام انقلابی یا عدالتخواهان شناخته می شوند. حضور پررنگ این طیف و اعلام مبنی بر حضور مستقل که البته با استقبال بدنه دانشجویی مذهبی آنان هم همراه بوده با ائتلاف احتمالی با جبهه پایداری احتمالا باید شاهد یک جریان و لیست سوم نیز باشیم.

جریانی که احتمالا از جوانانی چون محمد صادق شهبازی ، وحید یامین پور و دکتر ایزدخواه تا بعضی از وزرای دولت قبل مانند سلیمانی، طریقت منفرد و نمایندگان سابق مجلس چون نبویان و رسایی در آن جای خواهند گرفت. این جریان بیش از هرچیزی روی دو مساله حساب باز کرده است:‌ اولا نارضایتی مردم از جریان های مرسوم سیاسی اصلاح طلب و اصولگرا دوما وجود یک بدنه وفادار و آماده به کار که حاضرند بصورت خودجوش و عقیدتی برای کاندیدهای این جریان فعالیت انتخاباتی کنند.

محوریت اصلی این جریان احتمالا جدای از نقد و نفی دولت و مجلس دهم، مبارزه با فساد و تبعیض در کشور است. با تسامح این جریان را همان دلواپسیم می توان نام گذاشت، که البته در فضای سیاسی کشور آنها رو تندرو می خوانند که این میتواند پاشنه آشیل این جریان قرار بگیرد. البته هنوز جزئیاتی از ترکیب احتمالی این جریان در دست نیست و برای تکمیل تحلیل باید کمی زمان بگذرد تا مرزها و لیست ها مشخص تر بشوند.

۴. مستقل ها:‌ تقریبا در تمامی انتخابات ها درصدی از کاندیدها بصورت مستقل وارد خواهند شد، نه در لیست خاص جریان سیاسی قرار خواهند گرفت و نه اصولا خود را جریانات سیاسی موجود می چسبانند. این افراد که عمدتا در شهرستان ها و شهرهای کوچک امکان رای آوری دارند بیشتر یا در قالب های قومی ورود می کنند یا در قالب افراد متخصص و با وجه تکنوکراتیک.

در انتخابات پیش رو نیز مانند گذشته درصدی از صندلی های بهارستان متعقل به مستقل هاست. مستقل هایی که با ورود به مجلس براساس وزن کشی ها و لابی های درون مجلس به یکی از جریانات سیاسی درون مجلس می پیوندند.

نهایتا اینکه شرایط سیاسی انتخاباتی کشور می تواند دستخوش تحولات جدی شود و مانند گذشته در هفته آخر مانده به انتخابات و حتی یک روز مانده به انتخابات تغییرات اساسی در گرایشات مردم و لیست های انتخاباتی رخ دهد، لذا آنچه در این نوشته گذشت بیشتر توصیفی است از تحولات انتخاباتی جریانات سیاسی کشور تا کنون.