ماجرای عصبانیت امام(ره) از "دعایی" و دستور توقیف "اطلاعات"

به گزارش خبرنگار «نسیم»، یکی از مهمترین وقایع روزنامه اطلاعات در دوره طولانی انتشار خود، بدون شک به ماجرای توقیف روزنامه به دستور مستقیم امام خمینی(ره) باز‌ می‌گردد.

سیدمحمود دعایی مدیرمسئول روزنامه اطلاعات داستان را اینگونه بازگو می‌کند: "یک روز صبح در سال 62 من در دفتر کارم نشسته بودم و مشغول تنظیم تیترهای روزنامه اطلاعات بودم و آن را آماده می ‏کردم که آقای انصاری از جماران زنگ زد و گفت که امام فرمودند تا اطلاع ثانوی "اطلاعات" چاپ نشود. برای من خیلی تکان دهنده بود. روزنامه اطلاعات توقیف بشود آن هم با امر قاطع امام خمینی. طبیعتاً می‏ بایست سوء‏تفاهمی پیش آمده باشد که طبعاً مسأله ‏ای قابل حل است.

موفق به تماس گرفتن با امام نشدم. آزردگی و ناراحتی ایشان در حدی بود که مجال نمی‏ دادند برای توضیح خدمت ایشان برسم."

دلیل عصبانیت شدید امام از دعایی چه بود؟

دعایی ماجرا را اینگونه روایت می کند: "صبح آن روز وقتی ما آمدیم دیدیم در صفحات لایی که روز قبل چاپ شده است عبارتی چاپ شده که غلط چاپی زشتی در آن وجود دارد. طبیعتاً انتشار آن به مصلحت نبود. ما لایی را جمع کردیم. ... تصادفاً همان روز در قسمت لایی روزنامه، مطلبی از کتاب مباحث اقتصادی استاد مطهری نقل شده بود و امام قبلاً دستور داده بودند که در این کتاب تجدید نظر شود. چون گفته شده بود که همه مطالبش از خود استاد نیست. این مطلب، توسط همکاران روزنامه در سرویس اقتصادی به مناسبت سالگرد شهادت مرحوم مطهری چاپ شده بود. تلقی امام این بود که ما کتابی را که به منظور بررسی تا اطلاع ثانوی ممنوع شده و نمی ‏بایست چاپ شود چاپ کرده ‏ایم و تازه برای این که امام خمینی از این امر مطلع نشود لایی روزنامه را هم به دست ایشان نرسانده ‏ایم."

این مسئله موجب عصبانیت امام شد و گفتند: "من لنین نیستم که استالین یک روزنامه مخصوص او چاپ می‏ کرد و می ‏گذاشت جلویش و در سراسر شوروی روزنامه دیگری را منتشر می ‏ساخت. یک جایی من می ‏بایست بایستم تا بدانند من بازی نمی‏ خورم."

و به این ترتیب دستور ممنوعیت انتشار "اطلاعات" از سوی رهبر کبیر انقلاب صادر می شود.

تلاش های دعایی برای حل قضیه و عذرخواهی از امام به نتیجه نمی رسد و دعایی از ملاقات با امام(ره) ناامید شده بود، به مسئولان ارشد کشور از جمله رئیس‌جمهور و رئیس مجلس وقت متوسل می‌شود. هاشمی رفسنجانی در خاطرات ۱۵ اردیبهشت 62 خود می نویسد: "آقای‌ [سیدمحمود]دعایی‌ [سرپرست‌ مؤسسه‌ اطلاعات‌] آمد. سخت‌ از تعطیلی‌ روزنامه ‌ناراحت‌ بود. گریه‌ کرد و چاره‌جویی‌. گفتم‌ چندین‌ بار من‌ و آقای‌ خامنه‌ای‌ به‌ امام‌ پیغام‌ دادیم‌؛ایشان‌ نرمتر شده‌اند. باز هم‌ تلفن‌ کردم‌ که‌ حتی‌ الامکان‌ امروز منتشر شود، ولی‌ امام‌ مقاومت‌ کردندو احمدآقا گفت‌، ممکن‌ است‌ روز شنبه‌ درست‌ شود"

دعایی می‌گوید: این واقعه تلخ‏ترین واقعه دوران خدمت من در روزنامه اطلاعات بود و دشمن هم علی ‏الخصوص در خارج از کشور از این مسأله خیلی استفاده کرد.

منابع:

1- خاطرات حجت ‏الاسلام والمسلمین سید محمود دعایی، (یـادها - 35)، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)201-206

2- خاطرات اکبر هاشمی رفسنجانی، روزنوشت های سال 62، مرکز نشر معارف انقلاب