موقعیت مسعود
پزشکیان حالا در موقعیت سختی قرار دارد. حذف ارز نیما با افزایش افسارگسیختۀ نرخ ارز همراه بوده و منجر به نارضایتی گسترده در جامعه شده است. سایر اصلاحات اقتصادی نیز هزینه‌شان بیشتر نباشد کمتر نیست.
نسیم‌آنلاین: پنج ماه از دولت مسعود پزشکیان می‌گذرد. دولتی که قرار بود در جمع هوادارانش نماد وفاق ملی باشد. هوادارانی که طیف‌های مختلفی را شامل می‌شدند. از روشنفکرهای واقع‌گرا و علاقه‌مند به ایدۀ ایران گرفته تا روزنه‌گشایان، مذهبی‌های عاشق نهج‌البلاغه و حتی روستاییان پاک دلی که عاشق مرام، معرفت و لوتی‌گری او شده بودند.
راضی کردن این طیف سیاسی سخت و طاقت فرساست اگر نگوییم غیرممکن است. طیفی از مطالبات وجود دارد که اجرا کردن هر کدام از آن‌ها نیاز به صد مرد جنگی دارد. مطالبات متناقضی که یک طیف را راضی و طیف دیگر را تبدیل به دشمن می‌کند. آزادسازی نرخ ارز، خصوصی‌سازی، اصلاح قیمت انرژی، رفع فیلترینگ، بهبود وضعیت اجتماعی و غیره از جمله این مطالبات است.
پزشکیان حالا در موقعیت سختی قرار دارد. حذف ارز نیما با افزایش افسارگسیختۀ نرخ ارز همراه بوده و منجر به نارضایتی گسترده در جامعه شده است. افزایش نرخ ارز ترجیحی در بودجۀ 1404 نیز به شعله‌های این آتش دامن خواهد زد. سایر اصلاحات اقتصادی نیز هزینه‌شان بیشتر نباشد کمتر نیست. فقط در یکی دو فقره اصلاح قیمت برق و بنزین آنچنان فشاری به قشر محروم جامعه می‌تواند وارد کند که بعید است رمقی برای همراهی با دولت برای آن‌ها باقی بگذارد.
پروژۀ رفع فیلترینگ راضی کننده نبوده و بعید است رفع فیلتر واتس‌آپ نماد امید و گشایش وضعیت اجتماعی مردم باشد. دولت فاقد یک طرح سیاسی مرکزی است تا با آن طیف هواداران نزدیک به خود را نگه دارد. این مسئله جدای از اینکه چه مشکلاتی برای کشور پدید می‌آورد، مانعی جدی برای ادامه کار خود دولت خواهد بود.
سؤال اساسی اینجاست که دولت چگونه می‌خواهد با انتخابات 1407 مواجه شود؟ آیا به سیاست‌های طاقت‌فرسای اقتصادی خود ادامه می‌دهد تا در نهایت انتخابات پانزدهمین رئیس‌جمهور را واگذار کند؟ آیا از اساس برنامه‌ای وجود دارد تا این بدنۀ مردمی حفظ شود یا رئیس‌جمهور می‌خواهد با شیر یا خط پیش برود؟
