گوشت قربونی این وسط زن‌هایند
ما می‌خواستیم بگوئیم رسانه‌ها در چنبره عدهای خاصند که در بزنگاه‌های خاص به یادِ چیزهای خاصی می‌افتند. آنها و مسئولین و نمایندگان مجلس به خوبی می‌دانند کی و چه وقت زبان باز کنند و حرف بزنند! درست مثل همین دیروز، روز عاشورایی که یادشان افتاد دختری خودش را به خاطر ورزشگاه رفتن آتش زده.
نسیم آنلاین ؛ سحر دانشور: سال ۱۳۹۶ مستند «تا آزادی» را ساختیم، درباره حضور زنان در ورزشگاه‌ها! حرفمان این بود که آیا مطالبه حضورِ زنان در ورزشگاه‌ها مطالبه حقی است، یا نیست؟ آیا این مطالبه تمامِ زنان است یا تنها بخشِ کمی از آنها خواستارِ ورود به ورزشگاه‌هایند؟ با کارشناس‌های مختلف از طیف‌های مختلف فکری گفتگو کردیم، تیترهای رسانه‌ها و صحبت‌های مسئولین و مدیران و نمایندگان مجلس را نشان دادیم، صفحاتِ توئیتر و شبکه‌های مجازی را به تصویر کشیدیم! اما از یک جای کار دیدیم، خودِ ما هم افتاده‌ایم وسطِ بازیِ خاصی که به آن انتقاد داشتیم، دیدیم یک جای کار می‌لنگد! دیدیم حتی اگر قرار است به این موضوع پرداخته شود، باید ابعادِ دیگری که همیشه مغفول بوده‌اند، دیده شوند! آنجا بود که دوربین را چرخاندیم به سمتِ مردم، به سمتِ زن‌ها و دخترانِ منطقه خودمان، از طیف‌های مختلف! راستش را بخواهید از اینجا تصویرمان را سیاه و سفید کردیم، می‌دانید چرا؟ چون دیدیم هیچ کدام از حرفهایشان توی هیچ رسانه‌ای نیست، کاربرانِ شبکه‌های مجازی به این حرف‌ها کمتر فکر می‌کنند، زبانِ مسئولین و نمایندگانِ مجلس کمتر به نفع آنها می‌چرخد! تصاویرِ ما سیاه و سفید شد، چون حرف‌های آنها هیچ جای معادلاتی که می‌دیدیم نبود.
در آن فیلم، حرفِ ما یک چیز بود: اشرافیتِ رسانه ای!
ما می‌خواستیم بگوئیم رسانه‌ها در چنبره عدهای خاصند که در بزنگاه‌های خاص به یادِ چیزهای خاصی می‌افتند. آنها و مسئولین و نمایندگان مجلس به خوبی می‌دانند کی و چه وقت زبان باز کنند و حرف بزنند!
درست مثل همین دیروز، روز عاشورایی که یادشان افتاد دختری خودش را به خاطر ورزشگاه رفتن آتش زده و مرده! به راست و دروغش کاری ندارم، به بازی خوردنِ همه آنهایی که از صبح تا شب، زندگی را به کام ملت تلخ کردند هم کاری ندارم، قصدم هم دوقطبی سازی از نیازهای متکثرِ جامعه زنان نیست تا در این دو قطبی بگویم فلان نیاز اولویت است و یا بهمان نیاز اولویت نیست؛ حرفم این است که: در بازیِ شکل گرفته‌ای که هرکس در هر شرایطی به زنان می‌آویزد تا به طیفِ فکریِ مقابلش بتازد، گوشت قربانی خودِ زنان‌اند! چه آن دختری که خودش را به مردان شبیه می‌کند تا به ورزشگاه برود، چه آنکه در شهری دیگر خودش را به آتش می‌کشد و آمار خودکشیِ منطقه‌اش را بالا می‌برد. در فضایِ فراموشیِ حقیقت، بلند شدنِ فریادها و سروصدا و در اشرافیتِ رسانه‌ای، آنچه قربانی می شود زنان‌اند.
پی نوشت: مستند تا آزادی با موضوع حضور زنان در ورزشگاه‌ها در سال 1396 به کارگردانیِ سحر دانشور و حمیده هدایتخواه ساخته شد.
