کارخانه‌ی تولید فارغ التحصیل بیکار
شورای عالی انقلاب فرهنگی وظیفهی تنظیم ظرفیت‌های هر رشته با نیاز کشور را برعهده دارد. اقدامی که هم جلوی تولید فارغ التحصیل بیکار را میگیرد و هم سرمایه‌های انسانی کشور را در جهت حل نیازهای کشور هدایت خواهد کرد
نسیم‌آنلاین؛ محمد غفاری: مسیر پیشرفت و بهبود پایدار در هیچ کشور و دولتی جز بوسیله‌ی نیروی انسانی کارآمد محقق نخواهد شد. نیروی انسانی هر کشور معمولا از مسیر دانشگاه تامین می‌شود. محقق شدن بهبود و پیشرفت با توزیع متناسب دانشجوها در رشته‌های مناسب در دانشگاه مقدور خواهد بود. در کشور ما به شکلی پوشالی کسب توفیقات مادی در گرو انتخاب برخی رشته‌های خاص است.
هرساله بعد از کنکور سراسری تکاپویی بر سر انتخاب رشته در متقاضیان ورود به دانشگاه ایجاد می‌شود. در این فرایند مهم‌ترین چیز برای هرکس که در معرض انتخاب قرار گرفته است، خیرها و اولویت‌های زندگی اوست. هر فرد بعد از کنکور باید اولین و مهم‌ترین خیر مطرح شده برای خود را به عنوان معیار انتخاب در نظر بگیرد. بنظر می‌رسد با این معیار هر دانشجو علاقه خود به رشته‌ها را در اولویت بگذارد و به سمت رشته مورد علاقه خود کشیده شود. اما آمارها نشان می‌دهد اکثر دانشجویان به رشته‌هایی خاص که به درآمدزا بودن شهرت دارند جذب می‌شوند.
این رویکرد سود محور نمی‌تواند در نهایت منجر به تربیت نیروی انسانی مورد نیاز کشور برای توسعه شود. اگر این فرایند کنترل نشود و افراد صرفا برای سود شخصی خودشان دست به انتخاب رشته بزنند نمی‌توانیم به دانشگاه به چشم متولی تربیت نیروی انسانی مورد نیاز کشور نگاه کنیم.
وظیفهی تطبیق ظرفیت رشته‌ها و نیازهای کشور با شورای عالی انقلاب فرهنگی است. بر اساس راهبرد کلان 6 نقشه جامع علمی کشور این شورا موظف است الگوی گسترش آموزش عالی کشور متناسب با حوزه‌های اولویت‌دار علم و فناوری، نوع موسسات، اوضاع اقلیمی و نیازهای جامعه را طراحی کند. ولی به‌دلیل اهمال این شورا نیروی انسانی موثر و کارآمد مورد نیاز در بخش‌های مختلف وجود ندارد.
به نظر می‌رسد باید در سازوکار قانونی برقراری تناسب بین ظرفیت دانشگاه‌ها و نیازهای کشور بازنگری صورت گیرد. زمانی که فرهنگ عمومی لذت فردی را در اولویت قرار می‌دهد دولت باید بتواند افراد را به سمت رشته‌هایی که به حل مسائل کشور کمک خواهد کرد سوق بدهد. در غیر این صورت همچنان باید شاهد تجمع سرمایه انسانی در رشته‌های بی‌ربط با نیازهای کشور بود.
