اهانت به ۶۰۰ هزار بانوی ایرانی

نسیم آنلاین : یکی از مسائل اجتماعی تاثیرگذار در ایجاد سلامت روانی جامعه، موضوع ازدواج جوانان است که از حساس‌ترین مراحل زندگی انسان به‌شمار می‌رود. مسئله ازدواج و نهاد خانواده برای جوانان بعنوان رویدادی حیاتی و مهم در زندگی روزمره افراد محسوب می‌شود.

همچنین ازدواج قراردادی اجتماعی است که به‌موجب آن زوجین یکسری مسئولیت‌های اجتماعی و تعهدات را نسبت به یکدیگر می‌پذیرند. تشکیل نهاد خانواده و فرزند‌آوری سبب بقای نسل انسان می‌شود. با وجود این فرآیند ازدواج در جامعه ایرانی تحت تاثیر شرایط فرهنگی و اجتماعی حاکم برآن دچار تحولاتی شده که یکی از این تحولات، مسئله افزایش سن ازدواج جوانان و پدیده تجرد قطعی دختران جامعه است.

با وجود افزایش سن ازدواج، عده‌ای بدون در نظر گرفتن شرایط فرهنگی و اجتماعی حاکم بر جامعه ایرانی به دنبال ایجاد موانی برای ازدواج‌های پایدار جوانان در سنین پایین هستند که این عامل از حیث آسیب‌های اجتماعی و تبعاتی که برای جامعه دارد باید بررسی شود.

در همین راستا به عقیده بسیاری از کارشناسان و صاحب‌نظران حوزه ازدواج با‌توجه به شرایط اقتصادی کشور، انگیزه بسیاری از پسران برای ازدواج کاهش یافته و افزایش حداقل سن ازدواج می‌تواند به بحرانی‌تر شدن افزایش سن ازدواج جوانان و کاهش انگیزه برای ازدواج و ترویج فساد در جامعه بیافزاید.

موافقان افزایش حداقل سن ازدواج در حالی با ازدواج دختران در سنین پایین مخالفت می‌کنند که براساس سرشماری سال 1395 ، بیش از 597 هزار و 835 دختر زیر 18 سال ازدواج کرده‌اند و این در حالی است که کمترین آمار طلاق با 11هزار جدایی، مربوط به این گروه سنی است.

اهانت یک حقوق‌دان به دختران 13 ساله

برخی از موافقان افزایش حداقل سن ازدواج با توهین آشکار به خانواده‌ و افراد بالغی که در سنین پایین ازدواج می‌کنند به طور کلی ازدواج‌های موفق جوانان در سنین پایین را زیر سوال می‌برند. در همین راستا، مونیکا نادی، عضو کمیته حقوقی انجمن حمایت از حقوق کودکان در خصوص سن ازدواج دختران اظهار داشت : « مگر می‌شود دختر 13 ساله که عقل ندارد و نمی‌تواند در امور مالی خود دخل و تصرف کند، نمی‌تواند رانندگی کند، وارد رابطه ازدواج شود. ازدواج رابطه‌ای جدی است و باید فرهنگ را اصلاح کرد. اگر در مناطقی که فرهنگ ازدواج کودکان وجود دارد، آگاهسازی نکنیم در حق آنان ظلم کرده‌‌ایم».

به نظر می‌رسد این شیوه‌ی گفتمانی، مناسب افرادی که خود را حامی حقوق کودکان می‌دانند، نیست چرا که عقل نداشتن دختران 13 سال به‌طور کلی توجیه علمی ندارد. مهم‌تر از آن، ازدواج مسئله‌ای فطری است و در زمان احساس نیاز باید پاسخ داده شود. بنابراین مقایسه محدودیت سنی در رانندگی دختران که موضوع ضروری جامعه نیست با ازدواج که مسئله‌ای ضروری برای فرد و جامعه محسوب می‌شود، بی‌اساس و توهین به فهم مخاطبان است. هرچند وجود خلاء قانونی در زمینه محدودیت سنی برای رانندگی موضوع درستی است اما این نکته نباید دلیلی برای ایجاد محدودیت سنی در ازدواج دختران شود.

دختر‌ فروشی در ایران مبنای علمی ندارد

فاطمه ذوالقدر، نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس پیرامون ازدواج دختران در سنین پایین گفت : «مهم‌ترین عامل در ازدواج زودهنگام دختران، فقر فرهنگی است». وی در ادامه افزود: « آداب و رسومی در ایران وجود دارد که به‌واسطه آن‌ها دختران برای کاهش هزینه‌های والدین و حتی کسب درآمد(دریافت شیربها) مجبور به ازدواج زودهنگام می‌شوند و به‌نوعی مسئولیت دختر داشتن و آسیب‌ها که می‌تواند متوجه دختر شود را به خانواده همسر منتقل می‌کنند».

در خصوص اظهارات این نماینده مجلس، چند سوال مطرح می‌شود، طبق کدام منطق والدین که دلسوز‌ترین افراد به فرزندان خود هستند به کسب درآمد با ازدواج دختران در سنین پایین متهم می‌شوند؟ آیا چنین مسئله‌ای با غیرت خانواده‌ها به دخترانشان در تضاد نیست؟ آیا ایشان در خصوص دختر فروشی تحقیق علمی انجام داده‌اند و به کدام مبنا اینگونه بی‌دلیل اظهار‌نظر می‌کنند؟

به‌نظر می‌رسد چنین گفتمانی نه تنها به‌سود وضعیت اجتماعی جامعه نیست بلکه از حیث بی‌اعتمادی دختران به خانواده می‌تواند آسیب‌زا و در نتیجه به افزایش پدیده دختران فراری دامن زند.