عوامل رفتارهای تهاجمی در حین رانندگی
رانندگی رفتاری است که ارتباط مستقیم با شخصیت افراد دارد و هر فرد با نوع رانندگی خود در واقع جلوه ای از شخصیت خود را نشان می دهد. به این ترتیب برخی از رفتارهای ناهنجاری که در رانندگی دیده می شود ناشی از عوامل روانی است، که باعث تهاجم در امر رانندگی میشود.
به گزارش « نسیم آنلاین »، رانندگی رفتاری است که ارتباط مستقیم با شخصیت افراد دارد و هر فرد با نوع رانندگی خود در واقع جلوه ای از شخصیت خود را نشان می دهد. به این ترتیب برخی از رفتارهای ناهنجاری که در رانندگی دیده می شود ناشی از عوامل روانی است، که باعث تهاجم در امر رانندگی می شود.
در واقع تهاجم رانندگی نوعی تخلیه فشارهای درونی و تلافی کردن است که متأسفانه مشکلات و حوادث ناشی از ان دامنگیر بسیاری از افراد می شود که در ایجاد فشارهای روانی راننده نقشی نداشته اند. افرادی که هنگام رانندگی با حرکات مارپیچ و لایی کشیدن در خیابان ها ویراژ می دهند تعادل روانی ندارند.
از طرفی برخی از عوامل محیطی می تواند باعث ایجاد رفتارهای تهاجمی در رانندگی شود. وقتی معابر و خیابان ها پاسخگوی تعداد خودروها نیستند،آستانه تحمل رانندگان کاهش می یابد و باعث رفتارهای خشونت آمیز در راننده می گردد. ضمن اینکه تعدادی از رانندگان نیز تحت تأثیر قرص های روان گردان مرتکب جرائم رانندگی و رفتارهای خشن می شوند.
اما نکته مهم اینجاست با وجود اینکه تعداد تصادفات برون شهری یا جاده ای کمتر از تصادفات درون شهری می باشد ولی تلفات انسانی تصادفات برون شهری بیشتر از درون شهری است که این نشان از سرعت و سبقت های غیر مجاز برخی از رانندگان است که در جاده ها به صورت تهاجمی رانندگی می کنند و شاید تعداد انها کمتر از 5 درصد افراد جامعه باشد.
چنین رانندگانی افرادی پرخاشگر و کم ظرفیت هستند که آستانه تحمل پایینی دارند و در جاده هایی که ترافیک سبک تر و عرصه برای تاخت و تاز بازتر هست مشکلاتی را برای دیگر مسافران جاده ای فراهم می کنند که به نوعی دچار هیجان زدگی یا آزردگی هیجانی هستند که این مسئله می تواند متأثر از سه مؤلفه اصلی باشد که در اولین قدم وجود خصوصیات شخصیتی بی قرار، بی دقت و ناشکیبا هستند.
دومین خصیصه قدرت طلبی و زور مداری برخی از رانندگان و سومین خصیصه بی پروایی و یاغی گری تعداد محدود و انگشت شماری از رانندگان می باشد که این مسئله باعث برخی شرایط روانی و نگرش های نامطلوب در راننده خودرو می شود که برخی از این نگرش ها شامل نگرش نامطلوب نسبت به منزلت و جایگاه اجتماعی پلیس، احساس قانونگریزی و تبعیض در جامعه، احساس بی تفاوتی و خصومت نسبت به دیگران و احساس ضعف در تکریم باور های دینی که در نهایت باعث زود برانگیختگی در راننده خودرو می شود و رفتارهای تهاجمی در راننده را شدت می بخشد.
لذا شرط بهره گیری از خودروی شخصی، آرامش درونی خود راننده می باشد و بر همین اساس پیش از شروع رانندگی باید مطمئن شد که راننده در شرایط مطلوب جسمانی و روانی قرار گرفته که در غیر این صورت برای پیشگیری از خطرات جانی و مالی و آسیب رساندن به دیگران لازم است از وسایل نقلیه عمومی استفاده شود یا اینکه خودرو را به فرد دیگری که شرایط لازم را دارا می باشد سپرد.