آیا فلسطینی‌ها زمین‌های خود را به صهیونیست‌ها فروختند؟
تا سال 1948 صهیونیست‌ها کمتر از هفت درصد از زمین‌های فلسطین را خریداری کرده بودند که از این مقدار نیز بیشتر آن‌ها توسط فلسطینی‌ها به آن‌ها فروخته نشده بود.
مهاجرت یهودیان به سرزمین فلسطین از سال‌های پایانی قرن نوزدهم شروع شد. در آن سال‌ها تعداد یهودیان ساکن فلسطین چیزی حدود پنج هزار نفر بود که در برابر جمعیت غالب اعراب که 80 تا 90 درصد جمعیت را تشکیل می‌داد، بسیار ناچیز محسوب می‌شد. یهودیها برای مهاجرت نیاز به اقامت هم داشتند به همین خاطر خرید زمین برای آن‌ها حیاتی بود. آژانس یهود و یهودیان مهاجر تا سال 1948 (زمان تشکیل دولت اسرائیل) توانستند چیزی بین 5.2 درصد تا 6.7 درصد زمین‌های سرزمین فلسطین را خریداری کند. اما این خریدها دقیقاً به چه نحوی صورت می‌گرفت؟
تا قبل از فروپاشی دولت عثمانی در سال 1917 خرید زمین در فلسطین به سختی امکان‌پذیر بود چون دولت عثمانی صاحب زمین‌های منطقۀ فلسطین بود و اجازۀ تصاحب آن‌ها توسط یهودیها را نمی‌داد و قوانین سخت‌گیرانه‌ای در این باب وضع کرده بود. با این حال تا سال 1917 یهودیها موفق شدند 42 هکتار زمین را خریداری کنند که این رقم معادل 1.5 درصد از کل زمین‌های فلسطینی‌ها می‌شد.
یک سال پس از فروپاشی عثمانی و صدور اعلامیۀ بالفور، بریتانیا قیمومیت فلسطین را برعهده گرفت. دولت وقت بریتانیا ساموئل هربرت یهودی را به عنوان کمیسر عالی بریتانیا در فلسطین گماشته بود. از سال 1917 تا 1948 که دوران قیمومیت بریتانیا بر فلسطین بود جمعیت یهودیان ساکن فلسطین از 55 هزار نفر به 650 هزار نفر رسید که در نوع خود بی‌سابقه بود. این جمعیت همزمان با ورود خود به فلسطین به کشاورزی می‌پرداختند اما چگونه زمین برای کشاورزی کردن به دست می‌آوردند؟
در آن دوران انگلیس قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای کشاورزان فلسطینی وضع کرده بود و به کوچک‌ترین بهانه‌ای اقدام به مصادرۀ زمین‌های آن‌ها می‌کرد. طبق این قوانین زمین‌هایی که تا 3 سال کشت نداشته‌اند یا کشاورزانی که از پرداخت مالیات‌های سنگین دولت ناتوان بودند زمین‌هایشان مصادره می‌شد و پس از مصادره به آژانس یهود اجاره داده می‌شدند. این زمین‌ها حدود 1.9 درصد زمین‌های فلسطینی را تشکیل می‌دادند.
تلاش‌های آژانس یهود برای تهیۀ زمین برای مهاجران تازه وارد یهودی به همین جا ختم نمی‌شد. برخی از زمین‌های فلسطین متعلق به زمین‌داران و ملاک‌های بزرگ سوری و لبنانی بود. این زمین‌داران خود در سوریه یا لبنان زندگی می‌کردند و زمین‌های خود در فلسطین را برای کشت به کشاورزان بومی سپرده بودند و بخشی از محصول را به عنوان حق مالک هر ساله از این کشاورزان می‌گرفتند. آژانس یهود به سراغ این زمین‌داران می‌رفت و قیمت گزافی برای زمین‌هایشان به آن‌ها پیشنهاد می‌داد. آن‌ها وقتی پیشنهاد گران قیمت آژانس یهود برای زمین‌های خود را دیدند از خیر آن‌ها گذشتند و زمین‌های خود را به یهودیان فروختند. این زمین‌ها نیز شامل 2.3 درصد زمین‌های فلسطین می‌شد.
برخی زمین‌ها نیز توسط خود فلسطینی‌ها فروخته شده بود. این فلسطینی‌ها توانایی پرداخت مالیات به دولت بریتانیا را نداشتند و از روی ناچاری به فروش زمین روی می‌آوردند. زمین‌های این فلسطینی‌ها توسط دلالان خریداری می‌شد و سپس به یهودیها فروخته می‌شد. این امر به خاطر آن بود که در سال 1935 علمای فلسطین فروش زمین به یهودیان را منع کرده بودند و به همین خاطر کسی حاضر نبود زمین خود را مستقیماً به یهودیان بفروشد. این زمین‌ها نیز 1 درصد زمین‌های فلسطین را تشکیل می‌داد.
لازم به ذکر است که این دلالان بسیار مورد غضب مردم فلسطین واقع شدند. روزنامۀ الاهرام در سال 1937 ترور یکی از این دلالان در خانۀ خود را شرح داده است. این روزنامه همچنین اشاره کرده است که مسلمانان اجازۀ دفن این فرد در قبرستان مسلمانان را نداده‌اند.
با این حساب تا سال 1948 یهودیها فقط 6.7 درصد زمین‌های فلسطینی‌ها را خریداری کرده بودند. که همانطور که توضیح دادیم فقط یک درصد آن را خود فلسطینی‌ها با رضایت خود فروخته بودند. این آمار در اسناد ملی کشور فلسطین موجود است و بر اساس دفاتر رسمی ثبت بدست آمده‌اند. البته ایلان پاپه مورخ یهودی در کتاب پاکسازی قومی فلسطین این رقم را 5.2 درصد می‌داند که احتمالاً این اختلاف به این دلیل است که او زمین‌های خریداری شده در دوران عثمانی را در نظر نگرفته است.
در سال 1948 اعلامیۀ تشکیل کشور جعلی اسرائیل منتشر شد. با اینکه یهودیها در آن زمان هم به لحاظ جمعیتی و هم به لحاظ مالکیت زمین در اقلیت بودند، سازمان ملل 55 درصد خاک فلسطین را به آن‌ها اختصاص داد. با این حساب مشخص است که فروش اختیاری زمین‌ها توسط فلسطینی‌ها یک افسانه است. اما اگر افسانه‌ها را کنار بگذاریم چگونه یهودیان معتقد به صهیونیسم موفق به راندن فلسطینی‌ها از سرزمینشان شدند؟
در جریان پاکسازی قومی 1948 در فلسطین حدود 800 هزار فلسطینی آواره شدند و 531 روستا و 11 شهر فلسطینی به طور کامل از سکنه خالی شدند تا تاریخ واقعی رژیم اشغالگر رقم بخورد و کشور اسرائیل بتواند موجودیت خود را اعلام کند. پیش از این در نسیم آنلاین در پاکسازی ابدی یک ملت و پاکسازی چگونه ممکن شد به این واقعۀ تاریخی پرداخته‌ایم. در جریان پاکسازی قومی ملت فلسطین بود که یهودیان سرانجام توانستند دولت مطبوع خود را تشکیل دهند.
