الگوگیری آنکارا از تجربه «حمیمیم» سوریه
ترکیه با اف ۱۶، معادلات لیبی را دگرگون می‌کند؛ پایگاه «الوطیه» در لیبی در اختیار ترکیه قرار می‌گیرد
بعد از موفقیت بزرگ «حکومت وفاق» در تصرف پادگان «الوطیه» به عنوان مهم‌ترین پایگاه ارتش تحت فرمان خلیفه حفتر در غرب لیبی، منابع خبری از واگذاری این پادگان به ترکیه خبر می‌دهند.
نسیم آنلاین : بعد از موفقیت بزرگ «حکومت وفاق» در تصرف پادگان «الوطیه» به عنوان مهم‌ترین پایگاه ارتش تحت فرمان خلیفه حفتر در غرب لیبی، منابع خبری از واگذاری این پادگان به ترکیه خبر می‌دهند.
به نظر می‌رسد که آنکارا در این زمینه از تجربه «حمیمیم» در سوریه الگوبرداری کرده باشد!
نسیم آنلاین پیش از این در گزارشی ، آرایش سیاسی منطقه‌ای و بین المللی در جنگ داخلی لیبی را تشریح کرده بود.
پادگان «الوطیه»، مهم‌ترین پایگاه نظامی ژنرال حلیفه حفتر در غرب این کشور محسوب می‌شد که در آن‌جا، تسلیحات پیشرفته ضدهوایی ارتش روسیه و مستشاران روس و اماراتی حضور داشتند. این پادگان دوشنبه هفته جاری به تصرف ارتش وابسته به دولت وفاق به ریاست فایز السراج درآمد. بعد از فتح این پادگان، تصاویری منتشر شد که نشان می‌داد بمب‌افکن، سامانه‌های ضدهوایی، هواپیماهای بدون سرنشین و... در این پادگان نگهداری می‌شد. حتی برخی می‌گفتند مهم‌ترین پایگاه هوایی در سرتاسر کشور لیبی، همین پایگاه الوطیه بوده است. بعد از سیطره الوفاق بر الوطیه، غرب این کشور به سرعت پاکسازی شد و نیروهای حفتر، از پایگاه‌های خود در غرب این کشور به سمت جنوب عقب‌نشینی کردند.
در جریان عملیات نهایی تصرف این پادگان، دست کم ۶ سامانه پانتسیر نیز به دست نیروهای وابسته به دولت الوفاق افتاد.
برآوردهای نظامی نشان می‌دهد با سیطره الوفاق بر الوطیه، دو اتفاق مهم در غرب لیبی رخ داد. اول این‌که نیروهای حفتر دیگر پایگاهی در غرب لیبی و مرزهای تونس ندارند و به این ترتیب نیروهای بین المللی از طریق تونس نمی‌توانند برای حمایت از حفتر به لیبی اعزام شوند. دوم این‌که با سقوط پادگان الوطیه، نیروهای حفتر دیگر پایگاه هوایی در غرب لیبی در اختیار ندارنند د و به این ترتیب، برای عملیات هوایی و موشکی در غرب این کشور کار بسیار مشکلی خواهند داشت.
الگوگیری از حمیمیم و روسیهدر همین حال، روزنامه خبر ترک چاپ آنکارا در گزارشی اعلام کرد آنکارا و طرابلس توافق کرده‌اند تا پادگان الوطینه در اختیار ارتش ترکیه قرار گیرد تا بمب‌افکن‌های اف ۱۶ را در لیبی مستقر سازد. در صورت واگذاری الوطیه به آنکارا، ارتش ترکیه مقر فرماندهی خود در لیبی را به این پادگان منتقل کرده و تقویت تأسیسات نظامی و دفاعی آن را در دستور کار قرار می‌دهد. در مرحله بعد، بمب‌افکن‌های اف ۱۶ در الوطیه مستقر می‌شوند تا معادلات نظامی را در لیبی بر هم زنند.
در صورت استقرار بمب‌افکن‌های اف ۱۶ در لیبی، عملا نیروهای حفتر شانسی برای عملیات در غرب این کشور نخواهند داشت. اصلی‌ترین مزیت ارتش حفتر در جنگ داخلی لیبی، برتری کامل آنان در نبردهای هوایی بوده است که باعث شد تا آن‌ها به سرعت شرق و جنوب لیبی را تصرف و به سمت غرب حرکت کنند. این برتری هوایی به علت حضور پررنگ نیروی هوایی ارتش مصر، تصرف پایگاه‌های هوایی ارتش لیبی و در کنار آن‌ها حضور پرشمار هواپیماهای بدون سرنشین امارات و چین و مستشاران اماراتی و روسی در اتاق‌های عملیات ارتش حفتر بود که باعث شد الوفاق آسمان لیبی را به دشمن خود واگذار کند.
چند ماه قبل ارتش ترکیه اعلام کرد در حمایت از دولت الوفاق، وارد جنگ داخلی لیبی می‌شود. چندی بعد، هواپیماهای بدون سرنشین ترکیه که به «بیرقدار» مشهورند، توازن پیشین را بر هم زدند و مسیرهای تدارکات ارتش حفتر را هدف قرار دادند. حضور بیرقدار در جنگ لیبی، معادلات این کشور را تغییر داد. نه‌تنها عملیات حفتر برای فتح پایتخت متوقف شد؛ بلکه نیروهای الوفاق به سرعت پیشروی کرده و نوار ساحلی شمال غرب این کشور را به طور کامل پاکسازی کردند. آن‌ها در ادامه
پیشروی‌های خود موفق شدند بخش عمده غرب این کشور را به طور کامل تحت سیطره خود قرار دهند.
حال با سیطره الوفاق بر مهم‌ترین پایگاه هوایی غرب لیبی و استقرار جنگنده‌های اف ۱۶، عملا نیروهای حفتر نمی‌توانند در آسمان غرب این کشور جولان دهند. جنگنده‌های فالکن اف ۱۶ دارای قابلیت‌های چند منظوره در نبردهای هوایی و زمینی می‌باشند. طراحی آن‌ها به صورتی است که قابلیت‌های ویژه‌ای برای نبردهای هوایی دارند و با توجه به قدرت مانورینگ بسیار بالا، می‌توانند بمب‌افکن‌های دیگر مانندن میگ ۲۹، میراژ ۲۰۰۰ و اف ۱۸ را منهدم سازند.
تاکنون در جنگ لیبی هیچ جنگنده‌ای قدرتمندتر از اف ۱۶ حضور نداشته است. در نتیجه با حضور اف ۱۶های ترکیه در غرب این کشور، عملا الوفاق می‌تواند آسمان غرب این کشور را به طور کامل در اختیار بگیرد. با توجه به این‌که در جنوب لیبی نیز هیچ فرودگاه نظامی قابل توجهی وجود ندارد، بعد از پاکسازی کامل غرب، راه برای پیشروی در جنوب باز می‌شود.
لازم به ذکر است که همین تجربه در سال ۲۰۱۵ در سوریه تکرار شد. پیش از این پادگان حمیمیم و بندر طرطوس واقع در غرب سوریه در اختیار مسکو قرار داشت؛ اما در این سال و بعد از ورود نظامی مستقیم روسیه به سوریه، کرملین تأسیسات دفاعی و نظامی خود را در حمیمیم تقویت و از آن‌جا به مناطق تحت سیطره معارضه در شمال سوریه حمله می‌کرد. ترکیه در ابتدا واکنش بسیار سختی به ورود نظامی روسیه نشان داد که اوج آن سقوط یکی از بمب‌افکن‌های روسی بود؛ اما توان نظامی نیروی هوایی روسیه در کنار موقعیت استراتژیک حمیمیم، توازن قوا را به شکلی تغییر داد که آنکارا نیز واقعیت‌های جدید را پذیرفت و ترجیح داد در پرونده سوریه با روسیه وارد تعامل شود. به نظر می‌رسد حالا نوبت ترکیه رسیده که همین تجربه را تکرار کند و با تبدیل پایگاه الوطیه به مرکز عملیات نیروی هوایی ترکیه، توازن قوا را به شکلی تغییر دهد که روسیه مجبور شود با پذیرش واقعیت‌های جدید، در عرصه سیاسی با آنکارا کنار بیاید!
