آمریکا در چاهی افتاد که می‌خواست دیگران در آن بیفتند
بسیار پیش آمده است که دشمنان ملت ایران و ابزارهای رسانه‌ای آنها مواردی را علیه نظام جمهوری اسلامی مطرح کرده و بعد از مدتی خودشان گرفتار همان موضوع شده و مانده‌اند که حالا چگونه آن را تحلیل کنند. اگر با همان منطق قبلی به سراغ موضوع بروند که قطعا خودشان هم محکوم‌اند. البته گاهی هم فراموشی کار دست آنها داده است.
بسیار پیش آمده است که دشمنان ملت ایران و ابزارهای رسانه‌ای آنها مواردی را علیه نظام جمهوری اسلامی مطرح کرده و بعد از مدتی خودشان گرفتار همان موضوع شده و مانده‌اند که حالا چگونه آن را تحلیل کنند. اگر با همان منطق قبلی به سراغ موضوع بروند که قطعا خودشان هم محکوم‌اند. البته گاهی هم فراموشی کار دست آنها داده است.
در ماجرای شیوع ویروس کرونا همین اتفاق افتاد و رسانه‌های خارجی به‌ویژه شبکه‌های فارسی‌زبان، ایران را متهم به پنهان‌کاری، عدم رسیدگی به بیماران، پرهیز عمدی از اقدامات پیشگیرانه و بی‌مبالاتی در سطح مسئولان کردند. تا آنجا که گفتند چرا فلان نماینده مجلس، معاون وزیر بهداشت و یا کادر درمانی مبتلا به کرونا شده‌اند؟! و این نشان‌دهنده سهل‌گیری و عدم آگاهی و... است. و حتی ترامپ در نمایشی ساختگی تلاش می‌کرد با دست دادن با حاضرین به دنیا بگوید ببینید اینجا همه چیز در امن و امان است و ما نگرانی نداریم!
چرخ روزگار چرخید و بوریس جانسون نخست‌وزیر انگلیس مبتلا به کرونا شد. خاندان سلطنتی بریتانیا مبتلا شدند. اعضای کنگره و نظامیان آمریکا به‌علاوه کادر درمانی نیز مستثنی نبودند. ترامپ تا به خودش آمد دید، با بیش از ۲۵۰ هزار نفر مبتلا و بیش از ۶ هزار جانباخته در صدر جدول جهانی گرفتاران به این ویروس قرار گرفته است.
آمریکا برای آنکه ژست بگیرد و با چند جعبه کمک ارسالی‌اش عکس یادگاری بگیرد، اعلام کرد اگر ایران «درخواست» کند، حاضر است کمک کند.
این دروغ بزرگ درحالی مطرح می‌شد که نیویورک تایمز در مقاله‌ای اعلام کرده: « ایالات متحده تحریم‌هایش را در هفته‌های اخیر افزایش داده و این تحریم‌ها خرید و فروش هرگونه کالا از جمله تجهیزات پزشکی را غیرممکن کرده است.»
نیویورک تایمز اعتراف می‌کند، ترامپ فرصت‌طلبانه به‌دنبال سوء‌استفاده از ویروس کرونا برای اعمال فشار بیشتر و مجبور کردن ایران به پذیرش شروط خود است.
محافل غربی و غربگراها، کلی سروصدا و جنجال راه انداختند که چرا باید دست رد به سینه خیرخواهان زده شود و کلی در ستایش ترامپ و تقبیح ایران نوشتند و گفتند.
این اتفاق بار دیگر وقتی ایران اعلام کرد نیازی به تیم 9 نفره پزشکان بدون مرز ندارد افتاد و فضایی علیه نظام تصمیم‌گیری در کشور راه افتاد.
حرفشان این بود که مسئولان ایرانی دچار توهم توطئه‌اند و هر دست خیری را به‌عنوان اینکه توطئه‌ای پشت آن پنهان است تلقی می‌کنند. غافل از اینکه بار دیگر در چاه تحلیل‌های دوگانه خواهند افتاد.
فارن پالیسی به عنوان یک نشریه معتبر آمریکایی که توسط ساموئل هانتینگتون بنیان‌گذاری شد، در شماره 30 مارس 2020 در مقاله‌ای به قلم «الیزابت برا» با انتخاب ترکیب‌بندی جالب با عنوان «خیرخواهان بد» اعلام کرد: «نگران خیرخواهان بد باشید!! چین و روسیه در حال ارسال کمک‌های امداد پزشکی به ایتالیا و سایر کشورهای کرونا زده هستند اما انگیزه‌های آنها چندان خیر‌خواهانه نیست.»
آنها به خودشان حق می‌دهند کمک‌های چین و روسیه را پوششی برای اقدامات توطئه‌آمیز قلمداد کنند اما به ما حق نمی‌دهند دست رد به سینه گرگی خشن و دولتی تروریست چون آمریکا بزنیم.
آیا اینها همان کسانی نیستند که ایران را به خاطر نپذیرفتن کمک‌های آمریکا و پزشکان بدون مرز (که حتی یک پزشک متخصص هم در میان آنها نبود) متهم به توهم توطئه می‌کردند و می‌گفتند رفتار ایران غیرقابل فهم است و حالا خود نیکوکاران را به نیکوکاران بد و خوب تقسیم می‌کنند؟!
برخی مخالفان ورود پزشکان بدون مرز به ایران اعلام کردند: اعتمادی به این پزشکان نداریم و ممکن است آنها در پی جمع‌آوری اطلاعاتی برای کشورهای خاص باشند ضمن آنکه تیم اعزامی فاقد توانایی‌های مورد انتظار بوده و درحالی که در مدت کوتاهی ده‌ها هزار تخت بیمارستانی توسط ارتش برپا شده است، این تیم با 48 تخت! وارد ایران شده‌اند و رسانه‌های غربی و فارسی زبان وابسته این اظهارات را به تمسخر گرفتند و آن را به وجود سندرم توهم توطئه در مقامات ایرانی تفسیر کردند.
اما همان‌ها در تفسیری دوگانه ارسال تجهیزات پزشکی از سوی چین به ایتالیا را کمک قطره‌ای در دریا دانسته و آن را فاقد ارزش اعلام کردند و نوشتند: «اگر چینی‌ها دوستان واقعی ایتالیا بودند، ده‌ها هزار دستگاه تنفس مصنوعی می‌فرستادند نه 70 دستگاه.» و نتیجه‌گیری می‌کنند که: «پکن از این مسأله برای تبلیغات در عرصه عمومی استفاده می‌کند.»
در خصوص ترکیب تیم‌های پزشکی اعزامی از روسیه به ایتالیا، فارن‌پالیسی می‌نویسد: «بسیاری از تجهیزات ارسالی روسیه غیرقابل استفاده بوده و کارشناسان اعزامی (پزشکان) افسران امور بیولوژیک، شیمیایی و هسته‌ای بودند و به ندرت کادر پزشکی در میان آنها دیده می‌شد.»
«روزنامه کیهان»
