اسلو و معامله قرن؛ آغاز و نتایج!

رضوان اخرس:‌ از بعد نظری می توان گفت که اسلو ـ از لحاظ روند و پروژه سیاسی ـ متضرر اصلی و بزرگ کنفرانس بحرین و آنچه که از آن به عنوان معامله قرن یاد می شود که قرار است در آینده نزدیک ارائه شود، به شمار می‌رود و این تلاش ها ضربه ای سنگین به پروژه اسلو و مهندسان آن در فلسطین است. اگر هم در شایستگی ملی پذیرنده توافق اسلو در فلسطین شک داشته باشیم، می توان گفت که معامله قرن همانند اسلو در یک مسیر و راستا می آید و شرکای آغاز این مسیر بخش زیادی از مسئولیت نتایج آنرا بر عهده دارند و شاید هم شریک آن باشند.

رژیم صهیونیستی حکم مرگ اسلو را صادر کرده است و این چیزی است که عاملان اصلی امضای این توافق در فلسطین مانند احمد قریع و صائب عریقات هم به آن اشاره کرده اند و می توان گفت که طرف های این توافق اهمیتی برای مقامات تشکیلات خودگردان که از این روند حمایت و آنرا اجرا کرده اند، قائل نیستند و با وجود تمامی اقدامات و خدمات شان و به رغم اجرای پروژه همکاری امنیتی که همچنان ادامه دارد و رژیم صهیونیستی از آن سود می برد، آنها را شرکای مناسبی نمی دانند.

رژیم صهیونیستی با الحاق کرانه باختری و توسعه شهرک سازی و تجاوزات روزمره به این منطقه و شهرها و روستاهای آن، به جایگاه تشکیلات خودگردان فلسطین و ارزش و حاکمیت آن ضربه می زند؛ هر چند که این سیطره و حاکمیت نسبی باشد و این به معنای پایان رویای تشکیل کشور فلسطین است.

این رویایی بود که مقامات و مسئولان تشکیلات خودگردان در سر می پروراندند و فکر می کردند که از طریق راهکار سازش و دویدن به سمت رژیم صهیونیستی می توانند به آن جامه عمل بپوشانند؛ گویی آنچه که رژیم صهیونیستی با باروت و جنگ به دست آورده است، تنها با مذاکره و گفتگو به طرف فلسطینی پس خواهد داد.

این رویای آنها بر باد رفت؛ هر چند که من معتقد بودم که تنها افراد خواب زده چنین رویایی را در سر می پرورانند و ـ کمترین وظیفه آنها این است که ـ باید از ملت فلسطین به خاطر ۲۵ سال حرکت در مسیر مذاکرات شکست خورده سازش معذرت خواهی کنند و ضمن کناره گیری از عرصه سیاست، پس از اعتراف شان به شکست این پروژه، آنرا در خاک دفن کنند.

اما تلاش ها برای احیای این پروژه یا تداوم آن، صرفا فریب و حقه بازی برای مردم است و تمامی تلاش ها برای احیای آن ـ هر چند برای چند سال باشد ـ نمی تواند این مرده را زنده کند.

کاش مساله فقط در همین حد بود؛ چرا که برخی ها انگار اصلا شکست روند اسلو و راهکارهای مرتبط با آنرا ندیده اند و دوباره سعی در آغاز روندی مشابه یا حرکت در همان مسیری دارند که آغاز و در آن حرکت کرده بودند، اما این بار انتظار تحقق نتایج متفاوت را دارند و این در حالی است که رژیم صهیونیستی همان رژیم و با همان صفات است.

برخی ها این روند مرده را فرصتی برای تداوم بقا در عرصه فلسطینی و استفاده از پست و مقام ها و امتیازات می دانند؛ بدون اینکه مسئولیت هیچ گونه ریسکی را بر عهده بگیرند؛ چرا که بدون شک، رژیم صهیونیستی از همکاری با افرادی که از این پروژه مرده فاقد تاثیر واقعی بر تداوم بقا و توسعه اشغالگری آن حمایت می کنند، ناراحت نمی شود و ترس و هراسی هم از این مساله ندارد.

برخی اعتراضات رسمی به پروژه های حذف مساله فلسطین و روند معامله قرن هم صرفا تلاشی برای خالی کردن آتشفشان خشم مردم و کنترل واکنش های مردمی با ادعای مخالفت رسمی با چنین پروژه هایی است و آنها به نوعی می خواهند با خواسته های مردمی همراهی کرده و چنین احساسی نزد آنها ایجاد کنند که یک طرفی به نیابت از آنها با این طرح ها مقابله می کند.

اما روند فعلی حذف مساله فلسطین در عمل طبق نقشه از قبل طراحی شده اجرا می شود و مسئولانی هم که با آن مخالفت می کنند، کاری جز اظهارنظر رسانه ای که تاثیر عملی ندارد، انجام نمی دهند.

با وجود این وضعیت سخت و چالش های دشوار و سرنوشت ساز که مساله فلسطین تجربه می کند، این مساله همچنان پویایی خود را حفظ کرده است و مانند ایمان، در دل های مردم کم و زیاد می شود، اما تا زمانی که ایمان به وعده خداوند به قدرت خود باقی است، از بین نخواهد رفت.

مرکز اطلاع رسانی فلسطین