درمان بیش فعالی کودکان با گفتاردرمانی ممکن است ؟

کدخبر: 2377327

گفتاردرمانی (Speech Therapy) می‌تواند به کودکان با بیش فعالی (ADHD) کمک کند تا مشکلات گفتاری و زبانی خود را کنترل کنند و توانایی‌های ارتباطی و اجتماعی خود را بهبود بخشند. این روش ممکن است به شکل تکنیک‌های مختلفی برای مداخله در موارد زیر استفاده شود:

1. آموزش مهارت‌های ارتباطی: گفتاردرمانی می‌تواند به کودکان کمک کند تا مهارت‌های ارتباطی بهتری را درک و تمرین کنند. این شامل مهارت‌هایی مانند توجه به مخاطب، تنظیم نوبت صحبت، تشخیص عبارات صورتی و بدنی، و استفاده از عبارات مناسب و خوانا است.

2. تمرین‌های توجه و تمرکز: کودکان با ADHD معمولاً مشکلاتی در تمرکز و توجه دارند. گفتاردرمانی می‌تواند تمریناتی را ارائه دهد که به کودکان کمک می‌کند تا توجه خود را تمرکز کنند و توانایی حفظ و استدلال را افزایش دهند.

3. تقویت مهارت‌های زبانی: گفتاردرمانی می‌تواند به کودکان کمک کند تا مهارت‌های زبانی خود را بهبود بخشند. این شامل مواردی مانند توانایی تشخیص و استفاده از واژگان درست، ساختار جمله، فهم و تولید داستان، و توانایی مکالمه است.

4. مدیریت خشم و استرس: برخی کودکان با ADHD ممکن است مشکلاتی در مدیریت خشم و استرس داشته باشند. گفتاردرمانی می‌تواند به آنها کمک کند تا راه‌های مؤثری برای کنترل خشم و استرس را یاد بگیرند. مدیریت خشم و استرس برای کودکان با بیش فعالی (ADHD) می‌تواند بهبود عملکرد روزمره آنها و کاهش رفتارهای ناپسند مرتبط با خشم و استرس کمک کند. در اینجا تعدادی از راه‌ها و استراتژی‌های مدیریت خشم و استرس در کودکان با ADHD را بررسی می‌کنیم:

  • آموزش تکنیک‌های تنفس عمیق: تنفس عمیق و آرامش می‌تواند به کودکان کمک کند تا خشم و استرس خود را کاهش دهند. آموزش به کودکان روش‌های تنفس عمیق مانند تنفس عمیق مربعی، تنفس با شمارش، و تمرینات آرامش ماهیچه‌ها می‌تواند مفید باشد.
  • آموزش مهارت‌های مدیریت خشم: کودکان با ADHD ممکن است دچار خشم و عصبانیت شدید شوند. آموزش مهارت‌های مدیریت خشم، مانند شناسایی علامت‌های خشم، توقف و تفکر قبل از عمل، به کودکان کمک می‌کند تا بهتر با خشم خود مقابله کنند و رفتارهای سازنده‌تری را برای بیان خشم انتخاب کنند.
  • برنامه‌ریزی و مدیریت زمان: کودکان با ADHD ممکن است به علت مشکلات در مدیریت زمان و برنامه‌ریزی، به سرعت تحریک شوند و خشم بروز دهند. بنابراین، آموزش مهارت‌های برنامه‌ریزی روزانه و مدیریت زمان می‌تواند به کودکان کمک کند تا بهتر واکنش نشان دهند و خشم را کاهش دهند.
  • تمرین فیزیکی و ورزش: تمرین فیزیکی و ورزش برای کودکان با بیش فعالی (ADHD) می‌تواند تأثیرات بسیار مثبتی داشته باشد. ورزش و فعالیت بدنی کودکان را به طور کلی بهبود می‌بخشد و علاوه بر این، برای کودکان با ADHD اثرات خاصی دارد که شامل موارد زیر می‌شود:

کاهش علائم بیش فعالی: تمرینات فیزیکی و ورزش می‌توانند به کودکان کمک کنند تا انرژی زائد خود را مصرف کنند و بیش فعالی را کاهش دهند. فعالیت‌هایی مانند دویدن، پرش، شنا، دوچرخه سواری و ورزش‌های تیمی می‌توانند کمک کننده باشند.

بهبود تمرکز و توجه: ورزش و تمرینات فیزیکی می‌توانند به کودکان با ADHD کمک کنند تا تمرکز و توجه خود را بهبود بخشند. وقتی کودک در فعالیت بدنی شرکت می‌کند، سطح دوپامین و سروتونین در مغز افزایش می‌یابد که می‌تواند تأثیر مثبتی بر تمرکز و توجه داشته باشد.

کاهش استرس و اضطراب: ورزش و تمرینات فیزیکی به کودکان کمک می‌کند استرس و اضطراب خود را کاهش دهند. فعالیت بدنی منظم می‌تواند احساس رضایت و آرامش را بهبود بخشد و در کاهش استرس و اضطراب مؤثر باشد.

افزایش عملکرد شناختی: تحقیقات نشان داده است که فعالیت بدنی منظم می‌تواند عملکرد شناختی را در کودکان با ADHD بهبود بخشد.

بیش فعالی (ADHD) یک اختلال رفتاری است که ممکن است در کودکان رخ دهد و با نشانه‌هایی مانند بیش فعالی، ناتوانی در تمرکز و توجه، و نقص در کنترل رفتار همراه باشد. درمان بیش فعالی در کودکان ممکن است به شکل چندین روش انجام شود. در زیر تعدادی از روش‌های معمول درمان بیش فعالی در کودکان را بررسی می‌کنیم:

1. مداخله رفتاری: مداخله رفتاری شامل تعیین قوانین و ساختار، تعیین حدود و مرزها، استفاده از تقویم‌ها و برنامه‌ها، تمرین راهنمایی‌های رفتاری و مثبت‌سازی رفتار مطلوب است. این روش به کودکان کمک می‌کند تا نظم و سازمان را در زندگی روزمره خود برقرار کنند و رفتارهای مثبت و سازنده را تقویت کنند.

2. درمان دارویی: در برخی موارد، استفاده از داروها می‌تواند به کنترل علائم بیش فعالی کودکان کمک کند. داروهایی مانند متیل‌فنیدات (متیلفنیدات) و آمفتامین‌ها (مثل آدرالین) معمولاً برای کنترل علائم بیش فعالی استفاده می‌شوند. اما تصمیم در مورد مصرف داروها باید توسط یک پزشک متخصص و با توجه به مشکلات و نیازهای خاص هر کودک گرفته شود.

3. مشاوره خانواده: مشاوره خانواده می‌تواند به والدین کودکان با ADHD کمک کند تا راه‌هایی برای مدیریت و پشتیبانی از کودک خود پیدا کنند.

 

ارسال نظر: