بالاخره بنزین، آلوده هست یا نیست؟
چند روزی است که اختلاف نظر عجیب وزارت نفت و شهرداری تهران بر سر کیفیت بنزین توزیعی در تهران بالا گرفته و معلوم نیست سرانجام این ماجرای پر ابهام به کجا ختم خواهد شد.
شش سال از روزهایی که تهران تجربه تلخ بنزینهای آلوده و سرطانزای معروف به بنزین پتروشیمی را از سر گذراند، گذشته است؛ بنزینی که به گواه آزمایش مراکزی مثل شرکت کنترل کیفیت هوا به دلیل افزودنیهایی که داشت، سرطانزابودنش قطعی بود. بعد از این ماجرا دولت و وزارت نفت تلاش زیادی برای استانداردسازی بنزین مصرفی کلانشهرها انجام داد که به ذعم خودشان در این امر موفق هم عمل کردند. اما حالا بعد از چند سال دوباره بحث بنزین آلوده مطرح شده است، پایش جدیدی که هفته گذشته درباره سوخت توزیعشده در تهران - هم بنزین و هم گازوئیل - انجام داده، زنگ خطری دوباره را دراینباره به صدا درآورده است. در خبری که شرکت کنترل کیفیت هوای تهران دراینباره منتشر کرده به نقل از «حسین شهیدزاده»، مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران اینطور آمده است: «نتایج آنالیز محتوای گوگرد موجود در نمونهبرداریهای صورتگرفته از سوخت بنزین نشان میدهد، غلظت سولفور در کلیه نمونهها (شامل بنزین معمولی و سوپر) فراتر از حد مجاز قرار داشته و میانگین گوگرد سوخت بنزین در فصل بهار و تابستان بهترتیب ۱۹۰ و ۱۶۶ بخش بر میلیون بوده است که از حد مجاز یورو ۴ - که باید روی عدد ۵۰ میماند - فراتر بوده و اندکی کاهش در نتایج فصل تابستان مشاهده میشود. اما این گزارش در حالی منتشر شد که شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی با صدور اطلاعیهای، نتایج گزارش اخیر شرکت کنترل کیفیت هوای تهران را کذب دانست و اعلام کرد که جز سازمان ملی استاندارد و نهادهای مورد تأیید آن، اظهارنظر سایر نهادها فاقد صلاحیت است. متن اطلاعیه شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی بدین شرح است: "پیرو اخبار نادرست منتشرشده طی روزهای اخیر در برخی رسانههای کشور، روابط عمومی شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران بهاطلاع هموطنان میرساند؛ تمام بنزین توزیعی در کلانشهر تهران دارای استاندارد یورو۴ بوده و گوگرد آن زیر ppm ۵۰ است. لازم به ذکر است که مطابق با قانون، تنها مرجع صاحب صلاحیت در ارزیابی انطباق فرآورده توزیعی با استاندارد مورد نظر، سازمان ملی استاندارد و یا نهادهای مورد تأیید آن است؛ چگونگی انجام نمونهگیری، روش آزمون و مابقی جزئیات مربوط به آزمایش نمونههای بنزین امری تخصصی است؛ بنابراین اظهار نظر سایر نهادها فاقد صلاحیت میباشد. اما در این میان نکته جالب دیگری که در اطلاعیه شرکت پالایش و پخش فرآوردههای نفتی وجود دارد، اینکه این شرکت صحت ادعای خود در خصوص زیر ۵۰ PPM بودن گوگرد بنزین توزیعی تهران را منوط به آخرین گزارش سازمان ملی استاندارد کرده، این درحالی است که این سازمان اخیراً هیچ گزارشی در این باره صادر نکرده است. مشخص نیست اگر شرکت کنترل کیفیت هوای تهران از سوی نهادهای دولتی چون وزارت نفت، فاقد صلاحیت بررسی کیفیت سوخت توزیعی در پایتخت شناخته میشود، چطور این شرکت هرساله کیفیت سوخت پایتخت را رصد و گزارش رسمی صادر میکند و اگر این شرکت، از سوی مراجع قانونی مجوز و صلاحیت لازم را برای این کار کسب کرده، چطور وزارت نفت آن را فاقد صلاحیت اعلام میکند؟ افزون بر این چندی قبل هم زنگنه درباره وضعیت کیفیت بنزین گفت: بنزین خوب و بد به این موضوع که ما مخازن نفتی زیادی داریم یا خیر ارتباطی ندارد، بلکه مرتبط با پالایشگاههای ماست. پالایشگاهِ خوب است که میتواند بنزین خوب تولید کند؛ حال باید دید سرانجام این اختلاف به کجا ختم خواهد شد.
نفتیها