وقتی «انگ» کرونایی میخوریم
شاید یکی از مهمترین آسیبهای روانی بیماری کرونا، موضوع «انگ» یا برچسب زدن این بیماری به افراد مبتلا باشد که متاسفانه همطراز برخی بیماریهایی است که همچنان «تابو» هستند.
«انگ» باعث میشود افراد مبتلا به کرونا، علاوه بر رنج و نگرانی بیماری، از نظر روانی نیز تحت فشار قرار گیرند. بنا بر این، افزایش آگاهیهای عمومی و اطلاعات علمی و همچنین اصلاح باورهای فرهنگی در رابطه با بیماری کرونا میتواند فرصت مغتنمی برای انگ زدایی از این بیماری باشد.
انتخاب کلمات نامناسب در رابطه با ویروس کرونا و مبتلایان، سبب ایجاد احساسات منفی میشود. «انگ»، نگرشهای منفی و رفتارهای تبعیضآمیز و طردکننده نسبت فرد یا گروهی از افراد با یک ویژگی خاص است و باعث از بین رفت یکپارچگی جامعه و منزوی شدن گروهی از افراد میشود.
انگ زدن به مبتلایان به کرونا سبب میشود بیماری خود را پنهان کننده دیرتر برای درمان مراجعه کنند و اشتیاق کمتری برای انجام رفتارهای بهداشتی و پیشگیرانه داشته باشند.
توصیههای وزارت بهداشت برای انگ زدایی
کرونا را به منطقه خاصی مانند چین یا شهر خاصی در کشور نامگذاری نکنیم.
به افراد مبتلا نگوییم «کرونایی» یا «قربانیان کرونا»، به جای آن بگوییم «افراد مبتلا به کرونا» یا «افرادی که به دلیل کرونا فوت کردند و یا تحت درمان» هستند.
به جای موارد «مشکوک» بگوییم، آنهایی که امکان دارد ویروس کرونا داشته باشند.
به جای عباراتی مانند «پخش کردن ویروس»، «آلوده کردن»، یا «مبتلا کردن دیگران»، که با سرزنش همراه است از جملاتی چون «پخش شدن و انتشار ویروس» استفاده کنیم.
به یاد داشته باشیم افراد سالمند و مبتلایان به بیماری زمینهای در معرض انگ هستند.
مراقب افراد سالمند در خانواده و اجتماع باشیم و از آنها حمایت کنیم.
از جملاتی مانند «خوشبختانه فقط افراد سالمند یا دارای بیماری زمینهای در خطر مرگ هستند»، استفاده نکنیم.
ضمن رعایت توصیههای بهداشتی و آموزش روشهای پیشگیری به اطرافیان، با افراد دارای نشانههای بیماری، با خشم و طرد برخورد نکنیم.
مبتلایان به کرونا را به استراحت در منزل و پیگیری درمان تشویق کنیم و حال شأن را از طریق تلفن یا ایمیل بپرسیم.
به افراد بیماری که در خانه مراقبت میشوند، یادآوری کنیم جدا بودن فرد از دیگران و مجزا بودن وسایل، به معنی خشم یا طرد نیست، بلکه برای مدت کوتاه و برای مراقبت و پیشگیری است.
به شایعات یا اخبار در مورد ابتلای دوست, آشنا، همسایه و… دامن نزنیم.
در زمان همه گیری بیماری، مراقب یکدیگر باشیم.
افراد مبتلا به ویروس کرونا ممکن است هریک از ما یا عزیزان ما باشند. بنابراین آنها را «دیگرانی» جدا از خود ندانیم.